Úti - 15.12.1932, Blaðsíða 3

HANN Jón Oddgeir, sem allir skátar
þekkja, hann er ljóta plágan, og snið-
ugri eru fáir. Hann kemur til mín og
biður mig að skrifa einhverskonar hugvekju
í næsta „ÚTI“ og það tveim mánuðum áður
en blaðið á að koma út, svo að jeg vara
mig ekki á pessu og er auðvitað svo ljettúð-
ugur að lofa pví. Nú er komið í eindaga og
jeg ekki farinn að skrifa hugvekjuna.
Skátar, pekkið pið nokkuð leiðinlegra verk
en að lesa hugvekjur, ef pið lesið pær, sem
jeg efast um, og dæmi jeg par frá sjálfum
mjer. Jeg les aldrei hugvekjur og um góðan
árangur peirra efast jeg um, að minsta kosti
hefi jeg ekki altaf orðið mikið var við árang-
ur af mínum hugvekjum, sem bæði Jón og
aðrir hafa narrað mig til að skrifa.
Hvernig var pað með húsverkin hennar
mömmu ykkar fyrir jólin. Dað var eitthvað í
pá áttina að tefja ekki fyrir í eldhúsinu —
verkið væri ekki fólgið í pví að jeta matinn
áður en hann væri búin til og þessháttar. —
Á petta mintist jeg við ykkur í fyrra. Sumir
vilja nú segja að lítið hafi frjest af þessum
skátadygðum. En líklega eru pað pá ósann-
indi og óhróður búin til af öfundsjúkum and-
skátum (smb. andbanningur). Jeg fyrirgef ykk-
ur, pó að mínar hugvekjur hafi borið lítinn
árangur, pvi að pann tíma, sem pið hafið notað
til að lesa þœr ekki, hafið pið auðvitað not-
að til að vera úti í náttúrunni og alið ykkur
upp í allskonar ípróttum. Margt má fyrirgefa
peim skáta, sem er úti í frístundum sínum.
Jeg ætla pví ekki að fara lengra út í pá sálma
og birta minn innri spilta mann. Dótt jeg ef-
ist ekki um að miklu rjettara væri að börn
og unglingar væru úti að æfa líkama sinn
að minsta kosti hálfan skólatimann, heldur en
að hanga í óhollu lofti yfir bókum í skóla-
stofunum, pá dettur mjer ekki í hug að segja
petta til pess að fá ykkur til að skrópa eða
að brjóta að öðru leyti skólareglur, en jeg
hefði ekkert á móti pví, að kennarar ykkar
notuðu hverja stund, sem þeir sæju sjer fært,
til að fara með ykkur út undir bert loft. Dað
hefir oft glatt mig að taka eftir pví, að marg-
ir barnaskólakennarar hugsa eins og sýna
pað einnig í verkinu.
Qömlu úreltu kreddunum um að ekki eigi
að hafa nema eina klukkustund handa lík-
amsíþróttum á dag móti fimm stunda bóka-
lestri verður ekki útrýmt í einu, en við skul-
um vona að pað taki ekki altof langan tíma.
Til að byrja með vonum við, að líkamsæfing-
arnar fái helming allra kenslustunda. En pang-
að til pví takmarki er náð, segi jeg, skátar,
út, út, út, vetur sem sumar.
Jeg óska „ÚTI“ og öllum röskum drengj-
um gleðilegs vetrar og ekki hvað síst Jóni í
tilefni af pví, að nú er blaðið hans „ÚTI“ orð-
ið fimm ára.