Úti - 15.12.1935, Blaðsíða 11

ÚTI
11
i
(
aðrar plöntur, einkuni þær, sem eru smá-
vaxnar, er nauðsynlegt að hafa stækkunar-
gler, sem stækkar nokkrum sinnum.
Þegar plönturnar liafa verið ákvarðað-
ar,eru þær þurkaðar í sjerstökum plöntu-
þerripappír, sem fæst i bókaverslunuin
eða þær g'eta útvegað. Plönturnar eru
síðan lagðar í þerripappírsörk og breitt
úr greinum og blöðum sem best, þó
þannig, að plönturnar liti út þegar þær
eru þurrar, sem líkast þvi er þær voru lif-
andi. Séu plönturnar lengri en þerri-
pappírinn, verður að ein eða tvibrjóta
þær, eða búta í sundur, en ekki má sveigja
þær eða beygja, því við það missa þær sitt
eðlilega vaxtarlag.
Eftir því, sem plönturnar eru safameiri,
þarf oftar að skipta um pappír áður en
þær eru fullþurrar, annars mygla þær og
verða ónýtar. Sumar plöntur eru svo safa-
miklar, t. d. brönugrasategundir, burn og
flagahnoðri, að bregða verðnr þeim ofan
i sjóðandi vatn áður en þær eru þurkaðar.
En plönturnar þurfa ekki aðeins að
vera í þerripappír á meðan þær þorna,
beldur líka i pressu. Plöntupressur eru
margskonar; en það er bægt að komast af
með mjög einfalda gerð og ódýra — tvær
fjalir t. d. úr þykkum krossvið (6—8
mm.) spentar saman með leðuról, þar
sem þerripappírinn er lagður á milli.
Stærð fjalanna er hæfilegur 30x50 sm.
Þó má komast af með 20x30 sm., ef bin
stærðin þykir of fyrirferðarmikil í flutn-
ingi. Nauðsynlegt er að bafa vatnsbeldan
poka, t. d. úr vaxdúk, utan um pressuna á
ferðalögum, þvi plönturnar mega ekki
vökna.
Um leið og plönturnar eru látnar i
pressuna, skal ætíð rita á miða sein lagð-
ur er hjá þeim nafn þeirra, liafi þær ver-
ið nafngreindar, dagsetningu og fundar-
stað og í bvernig jarðvegi (valllendi, mýr-
lendi, mólendi, í tjörn o. s. frv.) þær hafi
vaxið. Plönturnar eru þurrar þegar þær
eru ekki lengur kaldar átöku með blýrri
liendi. Síðan eru plönturnar teknar úr
pressunni og límdar á stýft pappírsblað.
Það er til sjerstakur plöntusafnspappír,
en einnig má nota venjulegan teiknipapp-
ír. Plönturnar eru þó ekki sjálfar límdar
niður, heldur er þeim fest með mjóum
pappírsræmum, sem lagðar eru lijer og
hvar jdir plötuna og límdar niður á end-
unum. Neðst á örkina til hægri er festur
miði. Efst á honum er bið latneska og
íslenska heiti jurtarinnar, (sbr. Flóru ís-
lands) þá fundarstaður, dagsetning og
loks nafn finnanda. Þessum nafnmiða er
síðan tyllt með limi neðst á blaðið til
hægri. Síðan eru plöntur af sömu ætt-
kvísl lagðar innan í sameiginlega örk með
árituðu ættkvíslarnafninu. Ættkvíslir, sem
tillieyra sömu ætt eru liafðar í sjerstakri
örk og nafn viðkomandi ættar ritað á bana.
Ættunum er raðað eftir stafrófsröð íkassa,
skúffur eða skápa, eftir efnum og ástæð-
um eigandans.
Hjer á undan hefir verið gert ráð fyrir
því, að plönturnar væru ákvarðaðar um
leið og þær væru teknar, en því verður af
Örk úr grasasafnimi
með upplímdnm
raudþörungum.