Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1932, Blaðsíða 10
samráði við nokkura félaga mína, að drepa
hann og fjölskyldu hans og stela eignum
hans. Við urðum uppvísir að áformum okkar;
en í hjarta mínu vaknaði aftur gamla löngun-
in til að flytja til kristniboðsstöðvarinnar og
fylgja Jesú.“
Andlit hans ljómaði af gleði og ánægju, er
hann sagði: „Og í petta skifti sótti ég fjöl-
skyldu mína, og kristniboðinn leyfði okkur
að vera. Nú höfum við bygt okkur hús og
gróðursett Yucca“.
Friður og ánægja auðkennir litla porpið.
Hvern morgun og hvert kveld við sólarupp-
komu og sólarlag safnast íbúarnir saman í
samkomuhúsinu til bæna og lofsöngs. í stað
pess að lifa einskisverðu lífi sem prælar
áfengisins og Coca (jurt, sem Idíánarnir búa
til eins konar munntóbak úr blöðunum af),
eru peir nú önnum kafnir við að ryðja skóg-
inn og gróðursetja Yucca, svo að peir, sem
vilja búsetja sig par, geti haft eitthvað að
eta, meðan peir eru að byggja sér hús og
rækta akra handa sér. Svo fara peir til villi-
mannanna, er búa í grend við pá, og bjóða
peim að flytja til kristniboðsstöðvarinnar.
Stundum fara Indíánarnir til eins eða ann-
ars „Hacienda" (bóndabær) við landamæri
siðmenningarinnar og hjálpa til við uppsker-
una. Umsjónarmaður einn, sem réði nokkura
af Indíánum vorum frá kristniboðsstöðinni til
sín, sagði: „Mér hefði naumast komið til hug-
ar, að unt væri að gerbreyta Indíánunum, eins
og pið hafið gert. Uppskeruvinnan hefur geng-
ið betur petta ár en nokkuru sinni áður í pau
22 ár, sem ég hef verið umsjónarmaður hér.
Breytingin, sem siðferði pessara manna hefur
tekið, er pað undursamlegasta af öllu, sem ég
pekki til. Enginn einasti maður sást drukkinn,
engin áflog áttu sér stað, engar deilur né
nokkur ólæti, sem svo mikið hefur verið um
á mörgum undanförnum árum. Og pegar dag-
urinn kom, sem peir fengu kaup sitt greitt,
keyptu peir ekki fyrir pað áfengi, heldur ábreið-
ur, ker, hnífa og marga aðra nytsama muni.
Ég met mjög mikils pað starf, sem pið fram-
kvæmið meðal Indíánanna."
/. T. Thompson.
Dyak-höfðinginn Sarawak og kona hans frá norður-
hluta Borneo. Sjöundadags Aðventistar hafa nú feng-
ið leyfi til að byrja á starfsemi meðal þessa fólks,
er nú sem stendur hafa hvorki lækna né skóla. —
Meðal villimannanna á Borneo.
ýlega höfum vér byrjað starfsemi meðal
Murut-pjóðflokksins á brezku Norður-Bor-
neo. íbúarnir eru mjög andvaralausir og gera
ekki háar kröfur til líísins. Ðeir búa uppi í
fjöllunum og láta sér nægja að rækta lítið
eitt af hrísgrjónum og tapioka. peir lifa mikið
á villidýrum og jurtum, sem peir tina í skóg-
inum.
Detta fólk lifir í hinni megnustu hjátrú og
stöðugum ótta fyrir illum öndum; pað hefur
pví mikla pörf íyrir hjálp. Pað hefur aldrei
heyrt talað um Krist, sem dó fyrir pað. Dess-
ir villimenn taka höfuð óvina sinna til merk-
is um sigur í bardaganum milli pjóðflokkanna.
í sumum héruðunum er hættulegt að vera
einn á ferð í skógunum. Petta er ástand ,sem
hlýtur að hvetja alla, er hafa kærleika Guðs
Bls. 8