Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1935, Síða 19

Ummæli nokkurra
embættismanna
um skóla vora.
Ghnharbana kristniboðssköllnn
i Punjab, Indiand.
„Eg lief áður heyrt talað um þennan
skóla, en fyrst nú í dag hef eg liaft tæki-
fajri til að skoða hann nákvæmlega. Það
sem eg veitti undireins og alls staðar eft-
irtekt, var hreinlætið og reglusemin í
skólanum og hin verklega reynsla, sem
nemendur fá þar. Óþrifnaðurinn er
drottnandi venja hér í landinu og liinn
mikli galli á uppfræðslu vorri er sá, að
hún er mjög óhagkvæm. Þessi skóli bæt-
ir úr þessu tvennu. Eg get ekki ímyndað
mér, að þeir, sem Ijúka námi við skólann,
verði til þess að auka tölu atvinnuleys-
ingjanna, með því að það fyrsta og helzta,
sem þeir læra er að vinna með höndum
sínum. Ekkert er mikilsverðara og ekk-
ert skortir eins á í uppfræðslu hinna
ungu eins og þetta, að kenna þeim að
nota hæði hendur, augu og heila við verk-
leg störf.
Saumaskapur, akuryrkja, jarðrækt,
hænsnarækt, ræktun ávaxta, grænmetis
og blóma og sala þessara afurða er öll
framkvæmd á hagkvæman og arðvænleg-
an llátt; og það gleðilegasta af öllu þessu
er, að enginn þjónn er á skólanum. Mat-
artilbúning, ræstingu og allt annað starf
annast nemendurnir sjálfir. Þeir liafa
einnig þá ánægju að vinna sér inn pen-
inga með starfi sínu. Búskapurinn gerir
skólann að fyrirmynd fyrir nágrannana.
Jörðina rækta þeir ágætlega, allt útsæði
þeirra reynist vel, hentugar aðferðir eru
liafðar við meðferð áhurðar og geymslu,
og öllu er svo fyrir komið, að af afurðun-
um verður góður arður. Hvað við kemur
heilsusamlegum lifnaðarliáttum, þá tek-
ur skólinn öllu því fram, sem ég hef hing-
að til þekkt.
Eg get í einu og öllu mælt með þessum
Stúlkur að spinna við kvenna-
skóla vorn við Titicaca-Juli-
aca í Peru. I öllum sínum
skólum hvar sem er í heim-
inum leggur Aðventkristni-
boðið áherzlu á jafnhliða
þroska andlegra og líkam-
legra hæfileika og krafta
nemendanna.
17