Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1937, Blaðsíða 8

og lagt grundvöllinn undir hina vold-
ugu byggingu siðmenningar nútímans,
sem nú verður reist í „meginlandinu
myrka“. Það var kristniboðið sem
uppgötvaði Japan. Bíblían var sá
lykill, sem opnaði dyrnar að þessu
eyjaríki fyrir vesturþjóðunum. Það
var kristniboðið, sem greiddi þeim
breytingum veginn, sem orðið hafa í
Kína, Indlandi og fleiri löndum í
austurálfu. Hvað mundi Afríka, Kína
eða Indland vera í dag* ef öll sú
siðmenning vesturþjóðanna, sem þeir
þekktu til, væri ekki annað eða meira
en þau áhrif, sem verzlun og stjórn-
arfar nútímans hefir haft á þær?
Það eru til menn, sem segja að
kristniboðið sé ekki til annars en að
fleygja burt mannslífum ög peningum.
Þeir halda að ekki sé tilvinnandi fyrir
þá fáu, sem starfa fyrir Krist í heiðn-
um löndum, að leggja eins mikið
í sölurnar og gert er. Aðrir segja að
kristniboðið geri hinutn innfæddu
meiri slcaða en gagn. Þeir sem koma
með slíkar fullyrðingar, hafa ekki
verið fræddir um það, sem skyldi.
Og þeir hafa ekki kynnt sér þann
mikla og heillavænlega árangur af
kristniboðsstarfinu meðal heiðingja.
Kristnar hetjur
á kristniboðsakrinum.
Þúsundir göfugra manna og kvenna
hafa án þess að hugsa um ávinning
eða heiður, slitið sundur hin við-
kvæmu bönd, sem tengja þau við
fjölskyldu og vini og sagt skilið við
ástvini sína, lagt líf og heilsu í hættu
og þolað allskonar örðugleika og á-
reynslu fyrir kristniboðsmálefnið.
Hundruðum saman hafa þau dáið
á stöðvum sínum. Dalir, hæðir og
sléttur á kristniboðsakrinum eru þakt-
ar gröfum manna, kvenna og barna,
sem hafa lagt lífið í sölurnar fyrir
málefni Meistarans. Á alla legsteina
þessara látnu hetja ættu eftirfarandi
orð vel við, orð sem vér sjáum oft
heima á voru landi: „Starf þitt var
ekki til ónýtis“.
Kennari og nemendnr
við einn af skólum vor-
um meðal Caraja-Indí-
ánanna við Araguaya-
fljótið i Brasilíu.
6