Skessuhorn - 07.03.2018, Blaðsíða 27

MIÐVIKUDAGUR 7. MARS 2018 27
Krossgáta Skessuhorns
Hér er ný krossgáta fyrir lesendur að spreyta sig á. Auk þess birt-
um við lausn á krossgátu síðustu viku. Þeir sem vilja geta sent
Skessuhorni lausnarorð/in á netfangið: krossgata@skessuhorn.is
fyrir klukkan 15 á mánudögum. Athugið að fullt nafn og heim-
ilisfang þarf að fylgja með lausninni. Þeir sem ekki hafa aðgang
að tölvupósti sendi lausnir á: „Skessuhorn - krossgáta, Kirkju-
braut 56, 300 Akranesi (póstleggja þarf lausnir í síðasta lagi á
föstudegi). Dregið verður úr réttum innsendum lausnum og fær
vinningshafinn bókargjöf frá Skessuhorni.
Alls bárust 79 lausnir við krossgátunni í blaðinu í síðustu viku.
Lausnin var: „Táknmyndir.“ Vinningshafi er Bergvin Sævar
Guðmundsson, Hlíðarvegi 3, 350 Grundarfirði.
Máls-
háttur
Dundar
Skjól
Sá
Laun
Kvakar
Hérað
Seinar
Báta-
skýli
Nöldur
Sefar
Nesoddi
Með-
limir
Sund
Skófla
Neitun
Slakur
Trjá-
króna
Snún-
ingar
Spyrja
Ílát
Stór
Bíður
Tæki
500
Blanda
Rugl
Logar
Áttt
Hljóp
Aðstoð-
armaður
Mettur
Tunna
Alltaf
Bara
Merki
2
Vind-
auga
Skemill
4
Missir
Dæld
Álkan
7
Óreiða
Sefa
Gæði
5 Eins
um K
Röð
Dramb-
látur
Kækir
Háð
Sár
10
Ernir
Hæðina
Rugl
Slóð
Tölur
Loðna
Gagn
Til
Púkar
Skel
Draup
Villt
Önd
Auga-
bragð
Óttast
Kisur
Næði
Röskur
Kæpa
55
Beljaki
Tíma-
bils
Klaki
Tölur
Rugga
Stök
Púl Félagi
Alltaf
Mjög
Álít
Til-
hlaup
Vafstur
Tala
6 Tölur
Gruna
Blær
Ófús
9 Form
Sonur
Prik
Fæða
1 Hinkr-
uðu
Mögl
3
Svæði
Enduðu
Sær
Bjálki
Agar
Á fæti
Átt
Korn
Seinkar
8
Ekla
Matar-
poki
Rölta
6 11
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
S V I P B R I G Ð
I L A R I Ð N I
N Æ R A F M Á
A R T N A U S T
L R Á A D A M T Ó
E L D A R B R A U T P Ú L
I Á M A Á R Á S R A L T
K E T I L L A S I A R K A
H I T I L A G G A P A N
Ú N S A U R Ð A R A F D
S A U M G A R R I K U
M A G Á L L Ö G R A R K Ú R
Y S A U Ó N A F A T A
N A S A R Á G Æ T T B L Á Y
D R Ó Ó A V Ö R U B Í L L
I Ð T A U T I Á R T Á R
R U T L S A T O S T R U N A
R J Á T L Ó K S Á R A S
T Á K N M Y N D I RL
A
U
S
N
Ú
R
S
ÍÐ
A
S
T
A
B
L
A
Ð
I
Vísnahorn
Jæja gott fólk, í þetta
skiptið langar mig að
byrja þáttinn á því að
spyrjast fyrir hvort nokk-
ur viti um höfunda að
þessum vísum:
Hann er ekkert hismisblað
hégómi né glingur
og líkt er sem hann þekki það
þegar flaskan syngur.
Kvað ég undir spreng og span
spottaður og lúinn,
laraður með lungnaþan.
- Lotan mín er búin.
Eða þá þessari:
Meðan foldar fjalla safn
fanna skautar tröfum,
saga geymir greppsins nafn
gullnum ritað stöfum.
Endilega stingið því að mér ef þið vitið eða
hafið grun um höfunda.
En svo vikið sé að öðru þá fer nú svo fyrir
okkur öllum að við eldumst og oft fer skrokk-
urinn eitthvað að tuða þegar árunum fjölgar.
Brynjólfur Einarsson í Vestmannaeyjum fór að
finna til í fæti og leitaði læknis sem tjáði honum
að miðfótarbeinið hefði gengið úr lagi. Af því
tilefni varð til eftirfarandi vísa:
Ég fann til verkja i fætinum að neðan,
og fljótlega er læknir hafði séð hann,
mér hann tjáði meður berum orðum,
að miðfóturinn væri að ganga úr skorðum.
Stefán skáld frá Hvítadal þótti vel kunna
að meta heimsins lystisemdir. Einhverju sinni
á síðari árum sínum kom hann í kaupstað að
kvöldlagi nokkuð seint. Hann orti þá:
Elli veldur að ég finn
enga náð hjá snótum,
en guði sé lof að læknirinn
lifir og er á fótum.
Þar mun skáldið líka hafa fengið hressingu
vel þegna.
Í síðasta þætti minntist ég aðeins á Jónas í
Grjótheimi sem var sjómaður og síðar vöru-
bílstjóri í Reykjavík á öðrum fjórðungi síðustu
aldar. Eins og gengur eru hagyrðingar stundum
mishrifnir af yrkingum hvers annars og eftir að
ljóðabók Jónasar kom út kvað annar hagyrðing-
ur sem ég veit ekki nafn á:
Hver einast bykkja sem hangir við hána
heldur sig skáldfák og rótar upp leir.
Þarna fer Jónas á Grjótheima Grána
- nú gerist ei þörf fyrir Pegasus meir.
Annar ágætur ökumaður, Óskar Sigurfinns-
son í Meðalheimi, var einn morguninn á leið
til vinnu sinnar en eitthvað annars hugar og var
kominn óþarflega utarlega á kantinn. Varð það
tilefni þessarar:
Akstrinum ég ætla að sinna
afganginn af deginum.
Eg held ég ætti að hugsa minna
og halda mig á veginum.
Nú hef ég ekki grænan grun um hvaða hug-
renningar flögruðu um kollinn á Óskari. Ég
veit heldur ekkert hvað Gísli Ólafsson var að
hugsa þegar hann kvað:
Ýms eru fljóðin ástleitin
með armana heita og bera
og þegar kitlar kvensemin.
- Hvað eiga menn að gera?
Eitt sinn fór svo sem stundum gerist á sjó að
skip lenti í illviðri en náði þó til hafnar mjög lask-
að. Einn skipverjanna orti þá en í Guðanna bæn-
um ekki láta ykkur detta í hug að ég sé eitthvað
að sneiða að þjóðarskútunni og stjórnun hennar
nú eða fyrr:
Stýrið laskað, mastrið mölvað,
matrósar í ólagi.
Vitlaus kompás, veðrið bölvað.
Verri en enginn skipstjóri.
Miklar breytingar urðu hér á landi á stríðs-
árunum og með komu hersins en nokkuð voru
skiptar skoðanir um ágæti þeirra breytinga.
Árni frá Múla gaf út ljóðabókina „Gerviljóð
- stríðsgróðaútgáfa“ árið 1946 og líklegt að
nafnið hafi orðið kveikjan að vísu Ingibjargar
Sigfúsdóttur frá Forsæludal:
Nú má kaupa þessi þjóð
þrykkt og gyllt í sniðum
í gerviskinni Gerviljóð
af gerviljóðasmiðum.
En hvað um það í bókinni er eitt „Gerviljóð“
og skal nú gripið ofan í það snilldarverk og þó
óskipulega:
Þeir sem stjórna þessu landi
það eru engin gerviflón.
Hér er líka friðsælt Frón,
þegnskapur og þjóðarandi.
Enginn kvíðir öðrum degi
enda sér þess hvergi þörf
- greitt er fyrir gervistörf.
Brókin vex en barnið eigi.
-- -- -- --
Gerviskraut við gervipenning
getur hver í búðum keypt.
Varúð hafa af stóli steypt
gervilán og gervimenning.
Veislum fjölgar, vínið flóir,
verða sumir alveg mold.
Gervallt jafnan hold er hold.
Allt er talið gull sem glóir.
Ómar teitin auðs í hringum
enginn maður sér til fulls,
það sé kálfur gervigulls
sem þeir dansa kátir kringum!
-- -- -- --
Gott er að búa í gerviríki
greint ei verður neins staðar
svona afbragðs aldarfar
þótt starað sé í stjörnukíki.
Ýmsum þykir sem veturinn hafi verið heldur
leiðinlegur það sem af er. Við búum nú samt
á Íslandi og lítið annað að gera en að taka því
sem að höndum ber. Skárra að hafa þó vetur
þegar vetur á að vera. Bjarni frá Gröf ávarpaði
fósturjörðina með þessum hætti einhvern tím-
ann á útmánuðum:
Hvíta skikkjan ónýt er
alltaf fjölga götin.
Guð má fara að gefa þér
grænu sumarfötin.
Guðm. Þ Sigurgeirsson sem bjó lengi á
Drangsnesi yrkir:
Gengið hef eg margs á mis
má þó heita ríkur.
Áhyggjurnar eins og fis
af mér gleðin strýkur.
Og að lokum kemur þessi snilld sem Sigur-
björn Stefánsson frá Miðhúsagerði yrkir eftir
Gísla frá Eiríksstöðum:
Svartá hæglát syrgir því
söngur hljóðnar vinum.
Þorrin lind og lífið í
lækjarfarveginum.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Eg held ég ætti að hugsa minna og halda mig á veginum