Skessuhorn - 27.03.2018, Blaðsíða 23

ÞRIÐJUDAGUR 27. mARs 2018 23
ræða eldri karlmenn af gamla skól-
anum. „En ég tek það aldrei inn á
mig. Ég er bara það ánægður með
sjálfan mig. svona er bara gamla
kynslóðin og fáfræðin.“
Þegar Alexander kom út úr skápn-
um árið 2013 var hann að ljúka fyrsta
árinu sínu í rafvirkjun. „Ég hélt ég
myndi þurfa að hætta á rafiðna-
brautinni af því ég myndi verða fyrir
aðkasti. En það var bara ekki þann-
ig,“ segir hann hlæjandi. „meira að
segja þeir sem ég hélt að myndu
verða erfiðastir og taka þessu hvað
verst, tóku þessu best og voru bara
mest opnir fyrir þessu.“ Hann segir
að sömu sögu sé að segja um starf
hans í rafvirkjabransanum. Hann
verði ekki fyrir neinu aðkasti frá
samstarfsfélögum vegna kynhneigð-
ar sinnar. „mér finnst bara viðhorf
til samkynhneigðar hafa breyst hratt
á síðustu árum.“
Opinn fyrir enn
frekara námi
Framtíðin liggur þó ekki endi-
lega í rafvirkjuninni, segir Alex-
ander. Hann finnur það berlega að
hans áhugi er sterkari í förðun, tísku
og markaðssetningu. „mig lang-
ar til svíþjóðar að læra markaðs-
fræði. Læra markaðsfræði og taka
svo meistaragráðu í fjölmiðlafræði.“
Hann hefði áhuga á að starfa sem
förðunarfræðingur, en förðunar-
heimurinn á Íslandi er þröngur og
torsóttur. „Það eru svo margir förð-
unarfræðingar á Íslandi og það er
engin ein vellaunuð staða sem mað-
ur getur gengið í.“ Til að starfa sem
förðunarfræðingur þyrfti hann að
starfa sjálfstætt og markaðssetja sig í
gegnum samfélagsmiðla eins og In-
stagram. „svo er bara svo mikið að
gera hjá mér í rafvirkjuninni eins og
er að ég hef ekki tíma til að mark-
aðssetja mig þar.“ Það er því nóg að
gera hjá Alexander, hvort sem það er
í rafvirkjun eða förðun, á Íslandi eða
í útlöndum. „mig langar samt allt-
af að koma aftur á Akranes. Ég held
ég komi alltaf til baka þegar ég verð
eldri. mér þykir svo vænt um þenn-
an bæ.“ klj
Foreldrafélag Leikskólans sólvalla
í Grundarfirði stóð fyrir árlegri
páskaeggjaleit síðasta fimmtudag.
Þá voru gulir steinar faldir víðsveg-
ar um garðinn í leikskólanum sem
hægt var að skipta út fyrir góm-
sætt páskaegg. mikill hamagang-
ur var í öskjunni og fundu allir sem
þátt tóku í leitinni egg. Aron Leví
Tryggvason er hér með uppskeru
erfiðisins.
tfk
Páskaeggjaleit á
Leikskólanum Sólvöllum
„Þetta eru svolítið mismunandi
heimar,“ segir Alexander Aron
Guðjónsson hlæjandi, en hann er
bæði rafvirki og förðunarfræðing-
ur. Alexander er fæddur og uppal-
inn á Akranesi þar sem hann hefur
búið í sama húsinu alla sína æsku.
„Við erum búin að vera í þessu húsi
í yfir tuttugu ár. Það verður erfitt að
fara eitthvert annað,“ segir hann en
hann ásamt foreldrum sínum stefna
að því að skipta um húsnæði á næst-
unni. „Ég bind svo margar minn-
ingar við hluti og staði,“ segir hann
með innlifun og telur upp ótal hluti
sem hann hefur geymt í gegnum
tíðina og þarf að skoða aftur núna
þar sem hann er að pakka og taka til
fyrir flutningana.
Rafvirkjun fyrsta val
Alexander á góðar minningar af
Akranesi. „Það er æðislegt að alast
upp hérna. Ég vil ala mín börn upp
hérna í framtíðinni.“ Hann klár-
aði grunnskóla og framhaldsskóla á
Akranesi og valdi að fara í iðnnám
í fjölbrautaskólanum. „mér finnst
mjög leiðinlegt að sitja á skólabekk.
En ég þurfti að velja eitthvað,“ seg-
ir hann hlæjandi. „Ég þekkti ein-
hverja á rafiðnabrautinni sem sögðu
að það væri mjög skemmtilegt þar,
svo ég sló til og prófaði.“ Hann sá
þó fljótlega að námið átti ágætlega
við hann. Alexander segir að honum
hafi alltaf þótt gaman að vinna með
tækni og græjur. „Það sem sumum
finnst flókið finnst mér gaman.“
Honum finnst gaman að leysa þraut-
ir og finna út úr hlutunum og þess
vegna hentaði rafvirkjun honum vel.
„Ég ætlaði samt aldrei að vinna við
þetta,“ segir hann svo hlæjandi.
Förðunarfræðingurinn
Eftir að Alexander útskrifaðist úr
rafvirkjun í desember 2015 skráði
hann sig í Förðunarskóla mood
(mood make-up school) í janú-
ar 2016. Námið er diplómanám og
stendur yfir í átta vikur. „Þetta er
eitthvað sem ég hef alltaf haft áhuga
á. Tíska og förðun og svona.“ Eft-
ir það þreifaði hann fyrir sér á at-
vinnumarkaðnum. Hann prófaði
að starfa í leikskóla og á frístunda-
heimili og starfaði líka um tíma sem
þjónn á veitingastað í Vík í mýrdal
þar sem amma hans og afi bjuggu
áður en þau fluttu á Akranes. „svo
vann ég líka í snyrtivörubúðinni
Fotia og vinn þar ennþá af og til.“
Hann hafði þó ekki enn lokið sveins-
prófinu í rafvirkjun og það nagaði
hann. Í ágúst 2017 ákveður hann að
klára rafvirkjann fyrir fullt og allt og
ná sér í sveinspróf í faginu. Hann
sótti um vinnu hjá Raf-Pro á Akra-
nesi; „og ég sé sko ekki eftir því. Það
hefur komið mér á óvart hvað mér
finnst þetta gaman.“ Vinnan í raf-
virkjuninni kemur þó niður á starfi
hans sem förðunarfræðingur. Þegar
Alexander starfaði á leikskóla hafði
hann meiri tíma til að sinna förðun-
inni. „Ég var með að minnsta kosti
tvær konur í förðun um hverja helgi.
Það gat alveg farið upp í fjórar. En
núna gefst mér ekki tími.“
Samfélag sem er opið
fyrir samkynhneigð
Þegar Alexander var í sjöunda og átt-
unda bekk gerði hann sér grein fyr-
ir því að hann væri samkynhneigð-
ur. Á þeim tíma var hann ekki tilbú-
inn að tala um það opinberlega og
gerði það ekki fyrr en hann var byrj-
aður í fjölbrautaskólanum á Akra-
nesi. Hann kom „út“ sumarið 2013,
áður en hann byrjaði annað árið sitt
í FVA. „Það er ótrúlegt hvað heim-
urinn er búinn að breytast mikið á
stuttum tíma. Bara á þessum fimm
árum síðan ég kom út úr skápnum,“
segir Alexander. Hann bætir því við
að honum þyki það næstum miður
að hafa komið út úr skápnum opin-
berlega, það sé ekkert óvenjulegra
en að vera gagnkynhneigður, eða
ætti ekki að vera það. „Ég kom út
úr skápnum árið 2013 og það kom
engum á óvart,“ segir hann hlæj-
andi. „Ég átti von á því að þetta yrði
erfiðara.“ Hann hafi ekki orðið fyr-
ir neinu aðkasti, nema ef um er að
Sameinar tvo heima með atvinnuvali sínu
Rafvirki og förðunarfræðingur og á sér draum um markaðsnám
Alexander á allar græjur til að geta farðað heima við og var kominn með góðan hóp af viðskiptavinum áður en hann þurfti að hætta því vegna anna í rafvirkjuninni.
Alexander Aron er menntaður sem rafvirki og förðunarfræðingur.