Skessuhorn - 04.04.2018, Blaðsíða 22

MIÐVIKUDAGUR 4. ApRÍL 201822
Vísnahorn
Vinur minn hringdi í mig
og fór að spyrja mig um
eftirfarandi vísur hvort
ég kannaðist við þær og
vissi um höfunda. Það varð til þess að ég fór
að leita mér upplýsinga og hér kemur semsagt
árangurinn. Einhver smá orðalagsmunur er til
á þessum vísum en sagt er að Sigurður Breið-
fjörð hafi eitt sinn komið í Brokey og orðið þar
veðurtepptur. Leitaði þá til Hákonar rímna-
skálds sem þar bjó þá með þessum orðum:
Hafðu ráð með dug og dáð
að drífa í burtu vominn
því í bráð á þína náð
þykist ég nú kominn.
Hákon svaraði að bragði:
Ég hef ei föng því leið er löng
lið að veita þrjóti
Kiljan ströng um Geirhvals göng
geisar nú á móti.
Þar sem nú er nýafstaðinn Boðunardagur
Maríu sem er sannarlega ekki ómerkari há-
tíðisdagur en aðrir, enda byggist allt upphaf
kristninnar á þeim degi, væri ekki úr vegi að
velta fyrir sér tungutaki stórskáldanna um þá
atburði og byrjum á Jóhannesi úr Kötlum:
Aftur fann hún það upp á víst
undur mjúklega á brjóstin þrýst
öllu öðru hún gleymdi.
Unaður meiri en orð fá lýst
inn í skaut hennar streymdi.
Blóðheit, frjósöm og fagurbyggð
fann hún komið við sína dyggð,
engan segginn þó sá hún
Heilögum anda yfirskyggð
aftur á bak þar lá hún.
Ástleitni guðsins ofurseld
æfintýrið það sama kveld
syrgði hin sæla meyja.
Almáttugur; Ég held, ég held
hvað skyldi Jósep segja?
Annar stórsnillingur Rósberg G. Snædal
yrkir líka Maríuvers:
Ung varst þú einum gefin -
öðrum það virða ber.
Þó læt ég nótt sem nemur. -
Nú er ég einn með þér.
Heilagur andi hefur
haft þetta fyrir mér.
Og einn snillingurinn enn, Sigurður Han-
sen, yrkir í anda #meetoo byltingarinnar:
Enn eru skot og óheft þrá
eðlisblota að nota
en í atlotum ekki má
ota sínum tota.
Tryggvi Magnússon teiknari orti Jesúrímur
og ýmislegt sem þar má finna fróðlegt um af-
rek frelsarans hér á jörð. Reyndar finnst mér
fólk hafa tilhneygingu til að velta sér of mik-
ið upp úr æviferli Jesús og því sem fyrir hann
bar á sinni ekkert of löngu lífsgöngu en gleyma
heldur því sem hann sagði því vissulega segist
hann vera sendiboði sem þýðir þá væntanlega
að einhver hefur sent hann og þá einhverra er-
inda. Sem sagt mönnum hættir til að týna kær-
leikanum í hringiðu smáatriðanna. (Sem ýms-
ir kirkjunnar menn telja að vísu engin smáaat-
riði). En hér kemur hluti af útfærslu Tryggva
Magnússonar og reynum að byrja framarlega
í ferlinu:
Járna hlynur Jósep hét
júða einn í landi,
nýtur bjó í Nasaret
nauða firrtur grandi.
Snikkari var og mund þess manns
mun til verks ei spöruð.
María nefndist heitmey hans,
hyggin væn og fjöruð.
Nú eins og vitað er fékk María heimsókn og
þar með skilaboð:
Lofts nam ferðalangurinn
ljósust svörin spjalla:
„Seggir munu soninn þinn
son hins æðsta kalla.“
Helgum anda væri í vil
við þig leik að eiga.
Sikling hæða hlakkar til
hjá þér hvíla mega.
Nú ætli það þekki nú ekki flestir framhaldið
af þeirri sögu nokkuð og rétt að fara hratt yfir
sögu:
Fjórða ríman frá því greindi
að fyrri bæði og síð
og allan tíma öðling reyndi
auman fræða lýð.
Út rak púka og allan fjandann
að því Lúkas tér.
Margur sjúkur illan andann
út fann rjúka úr sér.
Eitt sinn þá sín iðkar fræði,
álma njörður leit
sér skammt frá í sæld og næði
svínahjörð á beit.
Drottinn hóar djöflum mörgum
dýrahróin í,
þau fóru í sjóinn fram af björgum,
flestöll dóu af því.
- - -
En dregur til þess er verða vill jafnan og
kemur nú að innreið Jesú í Jerúsalem en þá
stóð fyrir dyrum stórhátíð. Vorhátíð gyðinga
sem síðan þróaðist yfir í páskahátíðina:
Ösnu bundinn finnið fola,
færið mér hann senn,
ykkur mundu þetta þola
þessa héraðs menn.
Komu því næst þeir og sögðu:
Þvílíkt stímabrak.
Á folann sína larfa lögðu,
lausnarann settu á bak.
Borgarfólkið flíkum sínum
fleygði veginn á,
grýtti pálmagreinum fínum
um götuna til og frá.
Lýðurinn hljóp þar hrifning fylltur,
honum var létt um spor,
hósanna æpti hreint sem trylltur:
Heill þér kóngur vor.
- - -
Buðlung reið um borgarhliðið
með brogað rustalið,
hann er leið þá hafði riðið,
hélt í musterið.
Í musteri valla brask má bralla,
braml réð gera þar,
hann rak út alla okurkalla
eins og vera bar.
Næstu viku drottinn dvaldi
í dýrri Síonsborg,
kjaftaði mikið og menn átaldi
í musteri og víða um torg.
Júdas klerka fór að finna,
fjár þeir áttu vald,
fárlegt verk kvaðst fús að vinna
fengi hann endurgjald.
Kaífas, sá varð kátur næsta,
kastaði allri sút,
bograði þá í byrðu læsta
og borgaði kalli út.
Júdas maura mikils virti
meðan andann dró,
þrjátíu aura þar hann hirti,
það var fjandans nóg.
Gleðin páska geyst að fer nú,
gengur mikið á,
þeygi háska öllum er nú
ennþá vikið frá.
Hér er skrambans vont að vera,
vantar betri stað,
páskalambið líst oss skera,
langar að éta það.
Reynið hvað þið framkvæmt fáið -
fylkir tala vann,
- þekkan stað í þorpi ef sjáið,
þá er að fala hann.
Meiðar svangir mækis gengu
með farangur sinn,
breiðan langan loftsal fengu,
löbbuðu þangað inn.
Eftir nokkrar lýsingar á mataræði og dryk-
kusiðum lærisveinanna verður nú að fara nokk-
uð hratt yfir sögu þar sem ég hefi syndgað
ótæpilega uppá náðina með þáttarlengd:
Naumast Júdas boða bíður,
brýndi hann mútan ill.
Klerkar Júda og kennilýður
Kristi stúta vill.
Júdas fyrstur fara vann
fylltur illt með sinni,
þá að Kristi þramma vann,
þrjóturinn kyssti Frelsarann.
Buðlung nú réð byrsta sig
brátt og hátt svo mælti:
Satan trúi ég sendi þig,
svíkur þú með kossi mig.
Dæmdum oss til aflausnar
allra hnossa bestur
ránarblossa raftur var
rokna kross á festur.
Klerka sálin ör til alls
örg og hál að vonum
með sitt tál og trúarfals
þeim tókst að kála honum.
Ætli við reynum svo ekki að klára dæmið
með lokavísunni úr Mansöng áttundu rímu
og óska ég þar með lesendum mínum alls þess
besta sem orð fá að inna. Minnsta kosti fram
yfir næstu páska, jafnvel lengur:
Drottins friður fylgi yður,
fullnuð er kviðan þetta sinn,
sú er sniðug, létt og liðug,
legg ég svo niður mansönginn.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Sú er sniðug, létt og liðug - legg ég svo niður mansönginn
Landssamband veiðifélaga hefur
sent sjávarútvegs- og landbúnaðar-
ráðherra bréf þar sem skorað er á
ráðherrann að beita sér fyrir því að
allt eftirlit með fiskeldi í sjó verði
flutt frá Matvælastofnun til Fiski-
stofu. „Í bréfinu er vísað til atburða
að undanförnu og getuleysi stofn-
unarinnar til að upplýsa um slysa-
sleppingar undanfarin ár. Telur
Landssambandið að stofnunin ráði
engan veginn við það verkefni sem
henni var falið með breytingu á
fiskeldislögunum 2014,“ segir í til-
kynningu frá LV.
Bendir Landssambandið á að
í sjókvíaeldi er notaður norsk-
ur framandi eldisstofn og af þeim
sökum verði að gera ríkar kröfum
um opinbert eftirlit. Þá er skort-
ur á upplýsingagjöf Matvælastofn-
unar harðlega gagnrýndur og virð-
ist Landsambandinu að stofnunin
virðist líta á óhöpp í sjókvíaeldi sem
einhverskonar einkamál sem pukr-
ast megi með. Vísar Landssam-
bandið í bréfi sínu til atvika að und-
anförnu í kjölfar fréttar Stundar-
innar um skemmdir á kví í Tálkna-
firði og leiðir líkur að því að upp-
lýsingar um það hefðu ekki komið
fram hefðu fréttir ekki verið birtar
um óhappið í fjölmiðlum. Þá bend-
ir Landssambandið á að Fiskistofa
búi yfir innviðum til að sinna eft-
irliti um land allt en á það skorti
hjá Matvælastofnun. Í bréfinu er
ennfremur gerð krafa um að sett-
ar verði skýrar reglur um upplýs-
ingaskyldu til almennings og hags-
munaðila.
mm
Vilja að Fiskistofa
fylgist með sjókvíaeldi