Skessuhorn - 04.07.2018, Blaðsíða 24

MIÐVIKUDAGUR 4. JÚlÍ 201824
Ester Alda Hrafnhildar Bragadótt-
ir er 21 árs Borgnesingur sem er
óhrædd við að fara sínar eigin leiðir
í lífinu en fyrir ekki svo löngu ákvað
hún að ferðast til Asíu og Afríku ein
síns liðs. „Það hefur alltaf blund-
að í mér að ferðast og skoða heim-
inn. Ég ákvað í rauninni með mjög
stuttum fyrirvara að drífa mig af
stað,“ segir Ester um tildrög ferða-
lagsins. „Ég útskrifaðist úr Mennta-
skólanum á Akureyri fyrir ári síðan
og ákvað þá að taka mér árs pásu frá
námi því ég vissi hreinlega ekki hvað
ég vildi læra.“ Ester setti sig í sam-
band við Kilroy sem er ferðaþjón-
ustufyrirtæki og sérhæfir sig í þjón-
ustu fyrir ungt fólk og námsmenn.
Með hjálp Kilroy bókaði Ester Alda
flug milli framandi landa og tilvon-
andi ævintýraferð tók á sig mynd.

Túristi í Asíu
Áður en haldið var af stað í ferða-
lagið þá varði Ester viku tíma í
Danmörku með fjölskyldu sinni
yfir páskana. „Ég tel vikuna í Dan-
mörku ekki með,“ segir Ester hlæj-
andi. „Það er 7. apríl þegar ég fer af
stað til Asíu og þá flýg ég frá Kö-
ben til Sri lanka.“ Það eina sem var
fyrirfram planað í ferðinni um Asíu
voru flugin. Gististaðir og annað
var algjörlega af handahófi pantað
fyrir utan jógaskóla sem hún sótti
í viku á Sri lanka. „Það var rosa-
lega hugguleg byrjun á ferðalag-
inu að fara í jógaskóla,“ segir hún
dreymandi.
Frá Sri lanka flaug Ester til Ban-
kok í Tælandi og þá hafði hún þrjár
vikur til að koma sér þaðan til Singa-
pore. Um sunnanvert Tæland, hluta
af Malasíu og Singapore ferðaðist
Ester á þessum þremur vikum, bók-
aði gistingu á ódýrustu gististöðum
sem hún fann á vefnum og tók næt-
urlestir þess á milli og sagði Est-
er þennan hluta af ferðalaginu hafa
verið ansi túristalegan og því fer hún
hratt yfir sögu. „Frá Singapore flaug
ég til Jóhannesarborgar í Suður Afr-
íku, þar byrjar ferðin, ferðin,“ segir
hún og leggur áherslu á síðustu orð-
in og setur sig í stellingar til að segja
frá safaríinu.
Eins og teiknimynd
„Afríka stendur upp úr,“ byrjar Est-
er á að segja. „Það var svo margt sem
ég hafði aldrei séð áður. Í Afríku tók
eitthvað allt annað við. Þetta var eins
og að vera í einhverri mynd, teikni-
mynd þá sérstaklega. Trén voru al-
veg eins og í lion King! Bara alveg
eins,“ segir hún og hlær og vitnar
þá í hina klassísku Disneymynd um
konung ljónanna.
„Það fyrsta sem ég hugsaði þeg-
ar ég kom til Jóhannesarborgar var
hvað staðalímyndin er rétt. Ég bjóst
við því að koma þangað og að þetta
myndi verða allt öðruvísi en myndin
sem maður hefur málað í huganum.
En þetta er bara nákvæmlega eins.
Eini raunveruleikinn sem við höfum
á Íslandi, sem dæmi, um þessar slóð-
ir er oftar en ekki sá sem birtist fyrir
okkur í fréttum, á samfélagsmiðlum
og allsstaðar á vefnum og höldum að
svona sé þetta. Svo þegar maður er
loksins kominn til Afríku þá er þetta
bara ósköp svipað og maður hefur
ímyndað sér og er vanur að sjá í sjón-
varpinu eða á Internetinu. Þú ert til
dæmis á röltinu þar í landi svo mætir
þú allt í einum sjö konum í röð með
risa bala á hausnum fulla af vatni,
oftar en ekki berfættar.“ Ester seg-
ir þó borgirnar sem hún heimsótti
vera ansi vestrænar og segir það hafa
komið sér á óvart hvað fólk var efn-
aðra en hún hélt. „Ég var minna vör
við fátækt en ég átti von á en vissu-
lega kom maður auga á þessi hverfi í
ferðalaginu, við vorum bara lítið að
fara þangað.“
Ferðaðist í trukki
og gisti í tjaldi
Ester Alda ferðaðist í 24 daga um
Afríku með hópi annarra ungmenna
víða úr heiminum. Hópurinn var
leiddur af tveimur fararstjórum sem
þekktu vel til og kenndu mann-
skapnum um menninguna, dýr-
in og náttúruna í landinu. „Við fór-
um með trukki sem var með eldhúsi
innanborðs og við tjölduðum all-
ar nætur nema sjö,“ segir hún og á
sama tíma myndast óþægileg gæsa-
húð sem skríður upp bakið á blaða-
manni Skessuhorns við tilhugsunina
að sofa úti í náttúrunni vitandi af öllu
því dýralífi sem Afríka hefur upp á
að bjóða og spyr blaðamaður í fram-
haldi hvort hún hafi náð góðum
svefni. „Við vorum með bedda inni í
tjaldinu sem hækkaði okkur upp um
hálfan meter. Þannig ef það kæmi til
dæmis snákur eða sporðdreki inn í
tjaldið þá myndu dýrin ekki sjá okk-
ur heldur væru þau bara undir,” seg-
ir hún hálf brosandi á vör. „Ég viður-
kenni samt að það var pínu óspenn-
andi tilhugsun í fyrstu svo sættir
maður sig við þetta og ég svaf bara
nokkuð vel,“ segir hún en á þessum
árstíma er komið haust og jafnvel
vetur og því minni líkur á að rekast á
slík dýr. „Hitastigið var í kringum 25
gráður yfir daginn en á næturnar fór
það oft niður í tíu gráður og þá gat
manni stundum orðið pínu kalt.“
Kanóferð um
Sambesífljót
Farið var í tveggja daga kanóferð á
Sambesífljóti sem er fjórða lengsta
fljótið í Afríku. Upptök fljótsins eru
í Sambíu og rennur það eftir landa-
mærum Simbabve og Sambíu áður
en það rennur út í Indlandshaf. Á
siglingunni niður Sambesí sá Ester
fjölskrúðugt dýralíf en hún sagði að
það var mikil áhersla lögð á að forð-
ast flóðhesta. „Það var haldin þessi
svaka ræða áður en lagt var af stað
hversu hættuleg ferðin getur verið
ef ekki er farið með aðgát. Til dæm-
is eru flóðhestar þau dýr sem verða
mönnum hvað oftast að bana sem
kom mér mikið á óvart því flóðhest-
ar eru svo mikil krúttrassgöt,“ seg-
ir Ester og brosir. „Flóðhestar eru
náttúrlega grænmetisætur þannig
þetta eru varnarviðbrögð enda sagði
leiðsögumaðurinn að mæður með
unga væru hættulegastar. Við lent-
um einu sinni í hættu á ferðalaginu.
Þá vorum við komin of nálægt flóð-
hesti og fararstjórinn kallaði, ÚT Í
KANT! SNÚIÐ VIÐ! Þá þurftum
við að snúa við í snatri, róa á móti
straumnum og grípa í fyrsta gras
sem við fundum við fljótsbakkann.
Maður fær fyrir hjartað á meðan allt
er í gangi en þetta var geggjað eftir
á,“ segir hún og hlær og segir kanó-
ferðina hafa verið einn af hápunkt-
unum í Afríkuferðinni.
Haf af fólki í Malaví
Ester byrjaði eins og fram kem-
ur í Jóhannesarborg í Suður Afr-
íku, þaðan fór hún til Botsvana til
Simbabve og Sambíu með stuttri
viðkomu í Malaví og lauk svo ferð-
inni í Mósambík. En hvað stóð upp-
úr hjá henni? „Það er margt uppá-
halds og margt mismunandi sem
maður sá. Kanóferðin var algjör-
lega einn af hápunktunum. Þeg-
ar kemur að menningu og fólki þá
var skemmtilegast í Malaví. Ég hef
aldrei séð eins mikið af allskonar
fólki samankomið á einum stað og
í Malaví.“ Malaví er landlukt land
og eitt af þéttbýlustu löndum í Afr-
íku þar sem yfir 16 milljónir manna
búa. „Þetta var haf af fólki, ég hef
aldrei séð neitt þessu líkt.“ Í hin-
um löndunum sem Ester heimsótti
segir hún dýralífið hafa verið alls-
ráðandi. „Við keyrðum í gegnum
nokkra þjóðgarða og það er alltaf
happa-glappa hvort maður sjái mik-
ið af dýrum eða ekki. Í Sambíu sá ég
til dæmis fullt af dýrum.“
Mýta að stelpur geti ekki
ferðast einar
Eflaust velta margir lesendur fyr-
ir sér hvort það sé óhætt fyrir unga
stelpu frá Íslandi að fara ein í ferða-
lag um framandi slóðir en það virt-
ist ekki hafa stór áhrif á Ester. „Ég
var alltaf fyrir þessum áhrifum að
fara ekki ein. Ég þekkti engan sem
var á sama stað í lífinu þannig ég var
hálf partinn búin að ákveða að fara
ekkert. Svo hitti ég stelpu sem hafði
ferðast mikið ein og hún hvatti mig
til að drífa mig af stað. Ég hugsaði
að ég hef bara þetta eina ár milli
menntaskóla og háskóla til að fara,
af hverju ekki núna? Þannig ég
dreif mig bara af stað.“ Ester seg-
ir ennfremur að foreldrar hennar
hefðu ekkert verið smeykir við til-
hugsunina að dóttir þeirra væri ein-
hversstaðar ein í heiminum flakk-
andi á milli landa. „Það er vont fólk
allsstaðar í heiminum, líka á Íslandi,
en 99,9% af öllu fólki er líka gott.
Maður er miklu öruggari en mað-
ur heldur þegar maður ferðast einn.
Heimurinn er orðinn svo lítill út
af tækninni í dag. Það er mýta að
stelpur geti ekki ferðast einar,“ seg-
ir Ester að lokum.
glh/ Ljósm. úr ferð: Ester Alda.
„Flóðhestar eru algjör krúttrassgöt“
Ung kona úr Borgarnesi segir ferðasögu sína um Asíu og Afríku
Ester Alda starfar nú eftir heimkomuna við hellulagnir og lætur rigninguna og rokið ekkert á sig fá. Hér er hún í vinnunni.
Ljósm. glh.
Mikið dýralíf er í Afríku. Trukkurinn með eldhúsi innanborðs
flutti ferðahópinn á milli staða í Afríku.
Í kanóferð um Sambesífljót.
Ester Alda (í miðjunni) með ferðafélögum sem hún kynntist í Afríku.
Ester þykir flóðhestar krúttlegir en segir gott að hafa varann á og ekki fara of
nálægt þeim.