Skessuhorn - 11.07.2018, Blaðsíða 20

MIÐVIKUDAGUR 11. JÚLÍ 201820
Síðastliðinn fimmtudag lauk kvik-
myndasmiðju hjá Símenntunar-
miðstöð Vesturlands og Starfsend-
urhæfingu Vesturlands á Akranesi
með frumsýningu á verkinu „Með
prump í sketzinum.“ Kvikmynda-
smiðjan er 21 mínúta að lengd og er
unnin í samstarfi við Muninn kvik-
myndagerð og hafði Heiðar Mar
Björnsson kvikmyndagerðarmaður
umsjón með smiðjunni. Frumsýnt
var í Bíóhöllinni á Akranesi þar
sem áhorfendur skemmtu sér kon-
unglega enda hæfileikaríkir leikarar
sem fóru á kostum í myndinni.
Að sögn Thelmu Hrundar Sigur-
björnsdóttur var þetta í þriðja sinn
sem kvikmyndasmiðja er á dagskrá
hjá Starfsendurhæfingu Vestur-
lands á jafn mörgum árum. „Áður
höfðu verið unnar stuttmyndir en
nú vann hópurinn þátt samsettan af
grín-sketzum. Í smiðjunni er lögð
áhersla á samstarf þar sem nem-
endur koma að ferli kvikmyndar
frá upphafi til enda. Ferlið felur
í sér hugmyndavinnu, handrits-
gerð, að afla leikmuna og búninga,
farða, finna tökustaði, upptöku,
klippivinnu og hljóðvinnslu,“ segir
Thelma.
Meðfylgjandi eru þrjú brot úr
stuttmyndinni.
mm
Verslunin Dýrabær var opnuð á
Akranesi í byrjun júní og að sögn
Maríu Þórunnar Friðriksdóttur
umsjónarmanns verslunarinnar hafa
viðtökur Skagamanna verið mjög
góðar. „Ég þekki vel til þess vöru-
úrvals sem Dýrabær býður uppá,
svo mér þótti upplagt að Dýrabær
opnaði verslun hér og hafði sam-
band við eigendurna sem tóku vel
í það,“ segir María. Nýja verslunin
er 130 fermetrar að stærð og stút-
full af gæludýravörum fyrir hunda,
ketti, fugla, nagdýr og fiska. „Hér
er mjög gott vöruúrval og mikil
áhersla á að selja aðeins gæðavörur
og hágæða fóður,“ segir María.
Aðspurð segir María nóg hafa
verið að gera í versluninni frá
opnun. „Það eru svo mörg gælu-
dýr á Akranesi. Maður sér það
bara þegar maður horfir hér út
um gluggann yfir daginn, það er
alltaf fólk að labba framhjá með
hunda. Svo eru það öll hin gælu-
dýrin, en ég myndi halda að það
væri gæludýr í öðru hverju húsi
hér á Akranesi. Það er ánægju-
legt að sjá Skagamenn færa við-
skipti sín hingað til okkar, enda er
alveg óþarfi að sækja þjónustu til
Reykjavíkur þegar hún er til stað-
ar hér,“ segir María að endingu.
arg
Uppeldi felur í sér að móta einstak-
linga þannig að þeir verði samfé-
laginu og sjálfum sér til góðs. Sjálf
trúi ég því að við séum öll góð
innst inni, kannski er það ekki rétt
en það er þó að minnsta kosti hag-
nýtt viðhorf. Það sem greinir mark-
visst uppeldi frá þessu venjulega er
að sá sem elur upp á markvissan hátt
hefur hugmynd um hver lokaafurð-
in á að vera. Viljum við hlýðinn og
duglegan samfélagsþegn, eða viljum
við sjálfstætt hugsandi og skapandi
einstakling? Viljum við að afkvæm-
ið nái afburðaárangri í íþróttum,
slái í gegn sem vísindamaður eða er
markmiðið að það verði hamingju-
söm manneskja fyrst og hitt komi
svo á eftir? Allt góð og gild markmið
en líklegt er að þetta síðasta sé það
sem flestir foreldrar og aðrir uppal-
endur stefni að.
Til skamms tíma var samt ekkert
alveg á hreinu hvernig því markmið
yrði best náð. Fólk gat alveg trúað
því að börnin yrðu helst hamingju-
söm með því að verða dugleg og hafa
alltaf næga atvinnu, eða með því að
verða best á sínu sviði hvert sem það
væri, eða ef foreldrarnir hlífðu því
við öllum erfiðleikum og bæru það á
höndum fram á þrítugs-, já eða fer-
tugsaldur. Við höfum þó alveg vitað
ýmislegt, það er til að mynda löngu
ljóst að hóf er best í uppeldi sem
öðru, foreldrar sem eru ákveðnir
frekar en strangir og ástríkir frekar
en ofverndandi skila af sér börnum
með færri vandamál en aðrir. Hvert
einasta foreldri ætlar sér að gera sitt
besta og sem betur fer held ég að
flestum fjölskyldum finnist þær hafa
unnið í foreldra-, barna-, tengda-
barna-, ömmu- og afa-lottói lífsins.
Það er mikilvægt að gera sér
grein fyrir að það er ekki hægt að
verða fullkomið foreldri. Við erum
hvað svo sem við höldum sjálf, bara
mannleg og það er óhjákvæmilegt
að gera mistök. Það hvernig við
höndlum mistök er einmitt eitt af
því sem er mikilvægt að hafa fyr-
ir börnum. Við viljum ekki að þau
brjóti sig niður og missi sjálfs-
traustið þó að eitthvað takist ekki
eða gangi illa - eða hvað? En þegar
við klúðrum einhverju og þau heyra
okkur skamma og niðurlægja okkur
sjálf erum við að kenna þeim ein-
mitt það. „Hvílíkur hálfviti sem ég
er að klúðra þessu.“ Betra væri: „Æ
ég klúðraði þessu, það getur komið
fyrir, vonandi gengur betur næst.“
Ef við viljum að börnin okkar tali
fallega við aðra, verðum við að
gjöra svo vel að hafa það fyrir þeim,
ekki síst varðandi sjálftal. Það er
góð regla að tala ekki illa um fólk
á heimilinu, ekki okkur sjálf held-
ur. Ef okkur langar til að börn virði
aðra og hafi þá fallegu, lýðræðislegu
skoðun að við séum öll dýrmæt og
mikilvæg verðum að girða í brók,
hafa það fyrir þeim, og innifela
okkur sjálf í þeirri jöfnu. Þannig að
til þess að börnin fái sem best upp-
eldi þurfum við fyrst að hugsa um
okkur sjálf, helst verða eins og við
viljum að börnin verði; hamingju-
söm, yfirveguð, með gott sjálfsmat,
heilbrigða líkamsvitund, eða hvert
sem uppeldismarkmiðið er. Sem
betur fer er aldrei of seint að byrja
og alltaf hægt að bæta sig. Grósku-
hugafarið muniði…Við erum öll
verk í vinnslu.
Steinunn Eva Þórðardóttir.
Heilsupistill Steinunnar Evu
Fullkomið foreldri
Frumsýndu myndina með
Prump í sketzinum
Í versluninni er áhersla lögð á hágæða fóður og gæðavörur.
Gæludýraeigendur á Akranesi
geta nú verslað í heimabyggð
María Þórunn Friðriksdóttir er umsjónarmaður verslunarinnar Dýrabæ á
Akranesi.