Skessuhorn - 18.07.2018, Blaðsíða 16

MIÐVIKUDAGUR 18. JÚlÍ 201816
Blaðamaður Skessuhorns kíkti í
heimsókn í elsta hús Borgarness á
dögunum sem nú hýsir starfsemi
Kaffi Brákar og gistiþjónustuna
Egils Guesthouse. Meðal starfs-
manna þar er hin portúgalska Mar-
iana Mendonça. Þegar blaðamann
bar að garði var nóg um að vera
og Mariana á fullu að útbúa kaffi
fyrir viðskiptavin með brosi á vör.
loks þegar traffíkin róaðist aðeins
gaf hún sér góðan tíma með blaða-
manni til að segja söguna sína og
hvernig það kom til að hún ákvað
að flytja til Íslands og setjast hér
að.
Af hverju ekki Ísland?
Fyrir tveimur árum flutti þá 27 ára,
Mariana Mendonça, frá borginni
Viana do Castelo í norður Portúgal
í Borgarnes. „Ég vildi prófa eitt-
hvað nýtt eftir námið og það var
eiginlega alveg óvart að Ísland varð
fyrir valinu,“ segir Mariana, en við
ræðum saman á ensku. Áður en hún
flutti til Íslands þá nam hún ferða-
málafræði við Instituto Politécnico
de Viana do Castelo og fyrir það
nám varði hún þremur árum á Spáni
í tungumálaskóla og talar nú reip-
rennandi spænsku ásamt sínu móð-
urmáli, portúgölsku. „Mér finnst
gaman að plana ferðir, finna bestu
og hagkvæmustu verðin og hjálpa
fólki að bóka flug. Þess vegna valdi
ég að læra ferðamálafræði. Sumum
finnst þetta nostur stressandi og oft
leiðinlegt og fá þess vegna aðra í að
plana ferðir sínar. Mér þykir hins
vegar lúmskt gaman að því. Ég hef
þó lítið ferðast sjálf,“ viðurkenn-
ir hún.
Það var í janúar 2016 þegar Mar-
iana hóf lokaönn sína í skólanum að
henni datt fyrst í hug að fá sumar-
vinnu í öðru landi að námi loknu
og breyta þannig um umhverfi.
Þegar tók að vora hugsaði hún að
nú þyrfti að ákveða hvert ætti að
fara. „Ég vildi aðallega fara eitt-
hvert þangað sem væri hlýtt,“ segir
hún og brosir til blaðamanns sem
þekkir vel til veðurfarsins á Íslandi.
„Ég hreinlega man ekki hvernig ég
rakst á Ísland þegar ég var að leita
að stöðum til að sækja um sumar-
vinnu á. Fyrsta sem ég hugsaði var;
nei, það er kalt þarna. En einhvern
veginn dróst ég alltaf meira að Ís-
landi og eyjan í norðri varð meira
og meira aðlaðandi í hvert skipti
sem ég hugsaði út í að verja sumr-
inu þar. Af hverju ekki Ísland? Það
er nýtt, það er öðruvísi, það er
áskorun. Ég ákvað því að sækja um
störf á Íslandi.”
Fékk starf í Borgarnesi
Mariana sótti um hin og þessi störf
tengd ferðaþjónustu og sagði stað-
setninguna skipta litlu máli. “Ég
sendi inn helling af umsóknum, að-
allega hjá hótelum. Mér fannst ég
eiga fína möguleika með mennt-
unina mína í farteskinu að landa
starfi. Eina jákvæða svarið kom svo
frá Helgu,” segir hún.
Borgnesingarnir Helga Halldórs-
dóttir og maðurinn hennar Gunn-
ar Jónsson eiga og voru að reka
kaffihúsið og gistinguna á þessum
tíma. Nú sér elsti sonur þeirra,
Hafþór Ingi Gunnarsson, um dag-
legan rekstur fyrirtækisins. “Helga
hafði samband og sagði mér að hún
hefði áhuga á að ráða mig í sumar-
vinnu og vildi heyra í mér í gegn-
um síma. Ég varð strax pínu stress-
uð því enskan mín var ekki sú besta.
Við spjölluðum aðeins í síma, hún
kynnti sig og ég kynnti mig og hún
sagði mér að hvers konar starfs-
krafti hún væri að leita fyrir rekst-
urinn. Símtalið endaði svo með því
að ég sagðist vera klár í slaginn.“
Allt fór þetta í gegnum hefðbundið
ferli sem endaði með því að Mar-
iana fékk starfið og átti að byrja í
lok júnímánaðar þegar kaffihúsið
opnaði í fyrsta skipti. “Auðvitað
koma einhverjar efasemdir í hug-
ann þegar samskipti fara að mestu
leyti í gegnum netið. Maður hefur
heyrt allskyns óhugnanlegar sögur.
Allir vinir mínir og fjölskyldumeð-
limir sögðu að ég væri galin að fara.
Pabbi var sá eini sem studdi mig og
hvatti mig til að leita á vit ævintýr-
anna sem ég svo gerði,“ segir hún
ákveðin.
Fékk bakþanka
í millilendingu
Áður en Mariana vissi af var júní-
mánuður kominn og tími á að
halda til Íslands. „Ég keypti mér
miða aðra leið, sem ég veit ekki
alveg af hverju ég gerði, því plan-
ið var að vinna frá lok júní og út
september. Það er líka pínu fynd-
ið að hugsa út í það í dag að þeg-
ar ég kvaddi pabba minn á flugvell-
inum í lissabon þá var það mjög
kumpánlegt. Við vorum auðvitað
bæði með það í huga að ég væri
að koma aftur eftir sumarið,“ seg-
ir Mariana sem minnist þess einn-
ig að í millilendingunni í london
hafi hún átt áhugavert augnablik
með sjálfri sér. „Ég fékk hálfgert
kvíðakast þegar ég beið í london
eftir fluginu til Íslands. Ég hugsaði
hvað í ósköpunum ég væri búin að
koma mér í og íhugaði alvarlega að
taka næsta flug aftur heim til lissa-
bon,” segir hún hlæjandi og hristir
hausinn. “Ég náði sem betur fer að
róa mig niður og áfram til Íslands
fór ég. Þar tók Haffi á móti mér,”
segir hún um ferðalagið og grín-
ast með að adrenalínið hafi komið
henni til landsins.
Tengir ömmur
við eitthvað gott
Mariana segir að sumt sé einung-
is hægt að læra af reynslunni. Hún
minnist þess að þegar hún hitti
Hafþór í fyrsta skipti að hún hafi
ætlað að faðma hann því þannig
gerði maður í Portúgal. „Ég var á
leiðinni að faðma hann en þá réttir
hann hendina út í handaband. Ég
auðvitað átta mig á að nú væri ég
í nýju landi og þyrfti að læra nýja
siði og venjur,“ segir hún og bros-
ir.
Hafþór skutlaði Mariönu á nýja
heimilið sitt yfir sumartímann í
Borgarnesi. Þar kom hún sér fyr-
ir og sendi skilaboð á vini og ætt-
ingja að hún væri komin heil á
húfi. „Ég man hvað það var mikil
kyrrð yfir öllu fyrstu nóttina mína.
Það var líka mjög skrítið að venj-
ast dagsbirtunni á kvöldin. Þegar
ég lét vita af mér sagði einn vina
minna í Portúgal að ég ætti að setja
stól við útidyrahurðina svo að það
kæmist örugglega enginn inn, sem
ég svo gerði,” segir hún hlæjandi.
„Ég vissi auðvitað ekki þá hversu
öruggt Ísland er. Þetta er eitthvað
sem maður lærir bara með því að
upplifa sjálfur með því að búa á
staðnum. Í Portúgal myndi mað-
ur aldrei skilja eftir ólæst. Hérna
er það frekar algengt þá sérstak-
lega yfir daginn þegar fólk er á
þeytingi.“ Næsta dag mætti Mar-
iana til vinnu í Kaffi Brák. Þar hitti
hún Ingu Guðjónsdóttir, mömmu
Helgu og ömmu Hafþórs. „Þeg-
ar ég hitti Ingu þá vissi ég að allt
væri í stakasta lagi. Ég tengi ömm-
ur bara við eitthvað sem er gott,
þannig eftir það náði ég að slaka á,
njóta og kynnast fólkinu og starf-
inu.“
Ekki tilbúin að
snúa heim
„Sumarið 2016 var æðislegur tími.
Ég kynntist frábæru fólki og í dag
álít ég það sem fjölskyldu mín
hérna á Íslandi,“ segir hún. Þegar
fór að halla á seinna hluta sumars-
ins fann Mariana fyrir því að hún
væri ekki alveg tilbúin að snúa aftur
til Portúgals og ákvað því að reyna
að lengja dvölina og athuga með
starf yfir veturinn. „Það vildi svo
heppilega til að það opnaðist staða
við innritun í Hótel Húsafelli þarna
um haustið. Ég sendi inn umsókn
með hjálp Helgu og komst í við-
tal. Eitt leiddi af öðru og ég fékk
starfið mér til mikillar ánægju. Það
var vissulega erfitt að fara frá Kaffi
Brák því þetta var svo skemmtlegur
tími og skemmtilegt samstarfsfólk.
En mér var vel tekið í Húsafelli og
þar tók á móti mér fleira frábært
fólk sem tók mér með opnum örm-
um og gerði flutninginn auðveldan.
Það hjálpaði líka að ég væri á sama
svæðinu og því ekki langt að sækjast
ef ég saknaði vina minna í Borgar-
nesi,“ segir Mariana.
Líkar vel við Ísland
Ísland verður að teljast ólíkt Portú-
gal. Hér búa um 350 þúsund manns
á móti 10 milljónum í Portúgal.
Hér er meðalhitinn að sumri til 12
gráður á meðan Portúgal státar af
um 22 gráðum. Nú eru tvö ár liðin
síðan Mariana kom fyrst til Íslands
og hún hefur engin plön um að
flytja aftur til Portúgals á næstunni.
„Mér líkar vel við Ísland. Það getur
stundum verið erfitt að aðlagast en
það er mikilvægt að vera með opinn
hug og vilja kynnast menningunni
í því landi sem maður flytur til.
Ég elska að reyna að tala íslensku.
Til dæmis þegar Íslendingar koma
á hótelið þá tala ég bara íslensku.
Fólk sýnir mikla þolinmæði og
finnst gaman að maður sé að reyna.
Maður þarf bara aðeins að leggja
sig fram og þá kemur þetta,“ seg-
ir hún bjarstýn. „Mér finnst sjálfri
mjög gott þegar fólk leiðréttir mig
með beygingu og slíkt, þannig læri
ég. Ég vil tala tungumálið rétt en
ekki einhverja bjagaða útgáfu. Ég
elska þegar fólk reynir á íslensku-
kunnáttuna mína.” segir Mariana
glöð í bragði.
Mariana býr nú ásamt kærasta
sínum, Borgfirðingnum Fjölni
Jónssyni, á Kleppjárnsreykjum þar
sem þau voru fyrir ekki svo löngu
að festu kaup á sínu fyrsta heimili.
glh
Elskar þegar reynir á íslenskukunnáttuna
Rætt við Mariönu Mendonça frá Portúgal sem nú er flutt í Borgarfjörðinn
Mariana hóf starfsferil sinn hér á landi á Kaffi Brák í Borgarnesi sumarið 2016.
Mariönu líkar vel að búa á Íslandi.
Hér er Mariana lengst til vinstri í hópi glaðra starfsmanna Hótel Húsafells
með köku í tilefni þess að gestir hótelsins í gegnum Booking.com gáfu því 9,3 í
einkunn.