Skessuhorn - 26.09.2018, Blaðsíða 16

MIÐVIKUDAGUR 26. SEpTEMBER 201816
Hjónin Bjarnheiður Jóhannsdótt-
ir og Reynir Guðbrandsson fluttu
úr Hafnarfirði í Dalina fyrir fjór-
um árum og hafa nú byggt sér
íbúðarhús og leirverkstæði á Jörva
í Haukadal. Bjarnheiður tók vel
á móti blaðamanni Skessuhorns
fyrr í mánuðinum og sagði frá líf-
inu í Dölunum, störfunum á leir-
verkstæðinu og framkvæmdunum
á Jörva. „Í Hafnarfirði unnum við
bæði krefjandi störf og álagið var
oft mjög mikið. Við fengum eig-
inlega nóg og fluttum því hing-
að sem hefur verið mjög frelsandi.
Við erum í raun enn að vinda ofan
af okkur og læra að taka því ró-
lega,“ segir Bjarnheiður um leið
og hún þeytist um eldhúsið og
undirbýr komu fólks á leirvinnsl-
unámskeið síðar sama dag. „Ég á
von á fólki hingað að læra um ís-
lensk jarðefni í keramiki og þá sér-
staklega um Búðardalsleirinn.“
Bjarnheiður hefur lokið meistara-
námi í keramik við háskóla í Ung-
verjalandi og kennir leirvinnslu í
Myndlistaskóla Reykjavíkur. „Ég
keyri enn suður til að kenna ann-
að slagið, ég gat ekki alveg sleppt
því,“ segir hún og hlær. „Mér þyk-
ir alltaf gott að hafa nóg að gera,“
bætir hún við og sest niður með
blaðamanni.
Vildu láta gamalt og
nýtt njóta sín saman
Bjarnheiður er fædd og uppalin á
Hvammstanga en Reynir ólst upp
í Búðardal en er ættaður frá Jörva.
„Amma og afi Reynis bjuggu hér
en síðan þau fóru hefur enginn
búið á bænum. Það var því al-
veg upplagt fyrir okkur að setjast
að hér,“ segir Bjarnheiður bros-
andi. Húsið byggðu þau við gamla
hlöðu. „Okkur langaði að sam-
eina gamalt og nýtt og vildum því
byggja húsið við hlöðuna og nýta
líka veggi sem voru hér fyrir,“ seg-
ir Bjarnheiður og heldur áfram.
„Það er reyndar örlítið þvingandi
að byggja svona við gamalt hús og
því aðeins erfiðara en ef við hefð-
um bara byggt alveg nýtt. En ég
er líka alltaf vön að velja erfiðari
leiðina í lífinu,“ segir hún kím-
in. „Það var líka töluvert auðveld-
ara að fá fjármagn fyrir viðbygg-
ingu heldur en nýbyggingu. Svo
kemur það sér frekar vel að hafa
nokkra góða veggi sem hægt er að
nýta, það sparar manni aðeins aur-
inn.“ Gömlu hlöðuveggirnir fá að
njóta sín í nýja húsinu en hluta af
þeim má sjá bæði í stofunni og á
leirverkstæðinu. „Við vildum hafa
þá svona með þessu nýja og erum
rosalega ánægð með hvernig það
kemur út,“ segir Bjarnheiður og
bendir blaðamanni á hvar megi sjá
gamlan steypuveggbút í stofunni.
Er að þróa glerung úr
Búðardalsleir
Bjarnheiður vinnur sem ferða-
málafulltrúi Dalabyggðar og þess á
milli vinnur hún á leirverkstæðinu
á Jörva. Þar gerir hún mest minja-
gripi sem hún selur í Ljómalind í
Borgarnesi og minjagripaversl-
un á Þingvöllum. „Leirvinnan er
ástríðan mín og planið er að byggja
meira upp í kringum verkstæðið
svo ég geti unnið meira þar. Ég hef
margar hugmyndir sem mig lang-
ar að framkvæma þar en tíminn
verður að leiða í ljós hvað ég get
gert,“ segir Bjarneiður og bætir
því við að hún hafi mikinn áhuga á
fá að miðla þekkingu sinni til ann-
arra leirlistarmanna. „Ég hélt mál-
þing í Búðardal fyrir nokkrum vik-
um um íslensku jarðefnin í gler-
ungagerð og talaði þar sérstaklega
um Búðardalsleirinn. En leirinn úr
Búðardal er einstakt jarðefni sem
skemmtilegt er að vinna með og ég
myndi vilja sjá hann nýttann enn
frekar. Leirinn er þó ekkert sér-
staklega góður í leirvinnu því hann
er ekki nógu sterkt byggingar-
efni, en Búðardalsleirinn er mjög
fallegur og góður í glerung. Hann
gefur rosalega dökkann og hrein-
an lit,“ segir hún en Bjarnheið-
ur fékk styrk úr Átaki til atvinnu-
sköpunar til að þróa glerung úr ís-
lenskum jarðefnum „Ég hef verið
að þróa glerunga úr íslensku efn-
unum og er afskaplega spennt fyrir
því verkefni. Um þessar mundir er
verið að kanna styrkleika þeirra og
þol, sjá hvort þeir rispist auðveld-
lega og þoli uppþvottavélar,“ segir
Bjarnheiður.
Vill bjóða upp á nám-
skeið fyrir ferðamenn
Bjarnheiður og Reynir eru með
litla ferðaþjónustu á Jörva þar sem
þau bjóða upp á gistingu í 20 fer-
metra smáhýsi. „Við settum þetta
hús upphaflega upp til að hafa
aðstöðu á meðan við vorum að
byggja. En svo þótti okkur upp-
lagt að leigja það út til ferðamanna
og hefur það verið mjög skemmti-
legt. Við höfum boðið gestunum
að koma til okkar í morgunverð
og þá höfum við aðeins spjallað og
fengið að kynnast fólkinu sem mér
þykir sérstaklega skemmtilegt. Það
vill svo til að flestir sem koma til
okkar eru annað hvort ungt fólk
í brúðkaupsferð eða eldra fólk að
reyna að endurvekja ástina í sam-
bandinu,“ segir Bjarnheiður bros-
andi. „Ég hef líka hugsað mér að
nýta húsið til að fá lærling til mín
á verkstæðið. Ég fæ alltaf reglu-
lega fyrirspurnir um slíkt. Þó ég
segi sjálf frá er ég ansi fróð um
efnafræði glerunga og hef tölu-
verða vitneskju sem ég gæti miðl-
að áfram. Ég vona að í mjög náinni
framtíð hafi ég tök á láta verða af
þessari hugmynd.“
Aðspurð hvort þau hafi í huga
að fara í frekari ferðaþjónustu
játar Bjarnheiður því. „Mér þyk-
ir skemmtilegt að hitta fólk sem
er að ferðast um og skoða land-
ið svo já, ég get vel hugsað mér
það. Við höfum þó ekki í huga að
fjölga gistiplássum en mig langar
að bjóða ferðamönnum upp á leir-
munanámskeið. Þá er ég að hugsa
um að vera með námskeið fyrir
ferðamenn sem dvelja hér í ná-
grenninu í nokkrar nætur og vantar
afþreyingu. Ég sé fyrir mér að fólk
komi hingað dagspart og ég kenni
því að búa til eitthvað úr íslenskum
leir, kannski með ösku úr íslensku
eldfjalli. En þar sem leirvinna er
tímafrek gæti fólk aldrei fullunnið
vöruna hjá mér. Ég myndi þá sjá
um að brenna og senda viðkom-
andi. Þegar fólk kæmi svo heim
úr fríinu biði þeirra pakki með al-
veg einstökum minjagrip. Ég held
að betri minjagripur en það sem
maður hefur búið svona til sjálfur
sé vandfundinn.“ arg
Settust að á Jörva í Haukadal og opnuðu leirverkstæði
Rætt við Bjarnheiði Jóhannsdóttur leirlistakonu í Dölunum
Hér má sjá einn af minjagripunum sem Bjarnheiður býr til og selur. Þetta er staup á hvolfi, en það getur
ekki staðið á borði nema það sé tómt.
Bjarnheiður Jóhannsdóttir leirlistakona hefur sest að á Jörva í Haukadal.
Nýja íbúðarhúsið er byggt utan í
gamla hlöðu sem fyrir var á jörðinni.
Hjónin Bjarnheiður og Reynir byggðu
íbúðarhús sitt við gamla hlöðu sem
fyrir var á bænum. Hér má sjá hvernig
veggur úr hlöðunni fær að sjást í
stiganum í nýja húsinu.
Bjarnheiður gerir glerung úr Búðardalsleirnum en hann gefur dökkan og fallegan lit.