Skessuhorn - 19.12.2018, Blaðsíða 72
MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER 201872
Pétur Hraunfjörð, hagmælt-
ur sagnamaður, fyrrum sjómað-
ur, bílstjóri og þúsundþjalasmið-
ur, flutti í Grundarfjörð fyrir um
það bil sjö árum síðan ásamt konu
sinni Þóru. „Hún er dönsk,“ seg-
ir hann kíminn. Blaðamaður hvá-
ir og Pétur hlær. „Já hún er dönsk,
hún fæddist í mars 1944. Þá vorum
við öll dönsk,“ segir hann og hlær
meira. Hann er þó ekki danskur,
enda fæddur í september. Það er
alltaf stutt í húmorinn hjá Pétri og
hann hefur skapað sér orðspor fyr-
ir að vera mjög hagmæltur. „Ég sest
alltaf niður á morgnana hérna við
tölvuna og kveð svolítið. Ég vakna
klukkan sex og skrifa til átta um það
sem mér dettur í hug.“ Morgun-
inn sem blaðamaður Skessuhorns
heimsækir Pétur á heimili hans
Grund við Grundargötu í Grund-
arfirði hefur hann þegar skrifað sex
kviðlinga. En hver er Pétur Hraun-
fjörð og hvaðan kemur hann?
Allrahanda hagyrðingur
„Ég er fæddur í Elliðaárdalnum
í Reykjavík í húsi sem þar stend-
ur enn, og var byggt 1913. Þar var
ég alltaf á veturna en fór í sveit til
ömmu minnar á vorin. Héðan er ég
ættaður í báðar ættir allt frá 1750.
Ég er einasti originallinn í sveit-
inni,“ segir Pétur og bætir við að
hann hafi líka verið hér á vertíð-
um áður fyrr. „Ég hef hvorki ver-
ið læknir eða lögfræðingur, en ég er
búinn að gera ansi margt annað get
ég sagt,“ segir Pétur eins og hann
sé að byrja að kveða vísu en hafi
svo hætt við eftir fyrstu línu. Hann
byrjaði að stunda sjóinn þrettán ára
að aldri, starfaði sem strætóbílstjóri
í Reykjavík í tuttugu ár, og sam-
hliða því í ýmsu öðru sem til féll.
Meðal annars setti hann á fót bæði
fataverslun og heildverslun þar sem
selt var eitt og annað. Þá segist Pét-
ur hafa komið töluvert nálægt bíl-
um og húsbyggingum, en hann
hefur gert nokkur hús upp og þá til
dæmis húsið sem þau hjónin búa í
nú.
Um ævihlaupið allt hér sést
og af því ekkert dregið.
Eflaust væri lang, lang best
ef landinn gæti hlegið.
Úr Elliðaárdalnum í Eyrasveit
ég yfirleitt var sendur.
Þar lífsins gleði augum leit
og ættar heimalendur.
Hús og bíla höndlaði með
heildsölu og búðir líka
allskonar viðskipti víða séð
en vil því (síður) flíka.
Sagnamaðurinn
En tengingin við Grundarfjörð
hefur alltaf verið sterk. Amma hans
bjó á Naustum í Eyrarsveit og hann
var tíður gestur þar á sumrin. „Ég
var hérna á hverju einasta sumri
þangað til ég varð 13 ára, þá fór ég
til sjós. En ég fór fyrst til ömmu
minnar þegar ég var þriggja ára. Þá
brennist ég til ólífis og amma vildi
fá mig vestur til að hjúkra mér.“
Slysið atvikaðist þannig að þriggja
ára togaði Pétur yfir sig hraðsuðu-
ketil með þeim afleiðingum að hann
brenndist illa á líkamanum. „Það
vantaði bara að skrifa dánarvott-
orðið,“ segir hann öruggur. Til allr-
ar heilli lifði Pétur þó af þessa raun,
með hjálp ömmu sinnar og foreldra
og er nú kominn yfir sjötugt og enn
í fullu fjöri. „En þetta var ekki í eina
skiptið sem ég var talinn af,“ segir
hann svo skyndilega og brosir kank-
vís og segir svo hverja ótrúlegu sög-
una eftir aðra.
Týndist
Fimmtán ára að aldri týndist Pét-
ur ásamt áhöfn af togaranum Úran-
usi við strendur Nýfundnalands. Þá
var aftakaveður og loftskeytaklefinn
fékk á sig brot með þeim afleiðing-
um að sambandslaust varð við togar-
ann í tíu sólarhringa. Fjölskyldur
sjómannanna biðu eftir fréttum milli
vonar og ótta og léttirinn var mikill
þegar loks fréttist af afdrifum togar-
ans. Pétur telur upp fleiri skipti sem
hann hefur verið talinn af eða lent í
alvarlegum slysum. „Af því ég er allt-
af í aksjón,“ segir hann brosandi og
nær dansar í skrifborðsstólnum.
Um fermingaraldur fór til sjós
fljótlega þar lærði að vinna
þá lífsbaráttan varð mér ljós
lífshlaupið skal nú kynna.
Hagyrðingurinn
En þótt Pétur sé alltaf í „aksjón“,
eins og hann segir sjálfur, er ekki þar
með sagt að hann sé alltaf á hreyf-
ingu. Hann situr sem fyrr segir fyr-
ir framan tölvuna tvo klukkutíma
á dag í þungum þönkum og veltir
orðum fram og til baka um tölvu-
skjáinn. Afurðirnar eru oftar en ekki
hnyttnar og skemmtilegar vísur eins
og lesendur ættu nú að vera bún-
ir að sjá. Pétur hefur meira að segja
beitt ljóðmælunum fyrir sig sér til
framdráttar. Fyrir ekki svo löngu
þurfti hann að leita sér læknishjálp-
ar í Reykjavík, hann þurfti að fara
í aðgerð. „Ég átti að bíða einhvern
tíma eftir aðgerðinni, en ég ljóðaði
bara beint suður og sendi tölvupóst
á spítalann sem er líklega ekki vel
séð á þeim bæ. En niðurstaðan varð
sú að ég þurfti ekki að bíða nema í
tvo mánuði í stað átta. Þeir hleyptu
mér bara að, eflaust til að losna við
þetta ljóðarugl í mér,“ segir Pétur
og skellihlær. Hann nýtti sér einnig
„Ég var orðinn skrýtinn svo ég hélt því bara áfram“
-Pétur Hraunfjörð býr í Grundarfirði og er mikill hagyrðingur
Pétur situr við tölvuna sína í tvo tíma á dag og semur vísur og kviðlinga. Þó eingöngu gamanvísur og gagnrýni.
Togarinn Úranus týndist á Nýfundnalandsmiðum þegar Pétur var fimmtán ára og starfaði um borð í skipinu. Skipið var sam-
bandslaust í töluverðan tíma og var verulega farið að óttast um áhöfnina.
Skipverjar á Úranusi voru sjálfir glaðir að komast aftur til Íslands eftir volkið.