Skessuhorn - 19.12.2018, Blaðsíða 93

MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER 2018 93
ist var allt svo frábært og ég er enn
í góðu sambandi við flesta,“ segir
Rebecca. Hún segir Grænlendinga
vera nokkuð frábrugðna Íslend-
ingum og Dönum og menninguna
mjög ólíka. „Grænlendingarnir eru
feimnari og húmorinn er ekki alveg
eins. Ég þurfti aðeins að passa mig
því ég á það til að segja ýmislegt í
gríni sem hefði ekki verið vinsælt
á Grænlandi,“ segir hún og glottir
stríðnislega og horfir á Hjalta sem
er augljóslega á sama máli.
Hafa ílengst á Hólum
Eftir seinna sumarið á Grænlandi
fór Rebecca að vinna í mjólkurstöð-
inni í Búðardal en Hjalti var þá líka
farinn að vinna þar. Þau fluttu svo
til Hafnarfjarðar og Rebecca fór í
leiðsöguskólann í Kópavogi. Hjalti
vann við byggingavinnu en þetta
var í aðdraganda hrunsins og mik-
il uppsveifla í byggingaiðnaðinum.
Eftir námið fékk Rebecca vinnu við
hvalaskoðun þar sem hún vann í tvö
ár. „Þetta var eitt skemmtilegasta
starf sem ég hef haft. Að vera í níu
klukkutíma á dag úti á sjó að horfa
á hvali í sínu náttúrulega umhverfi.
Þarna fékk ég til dæmis að horf-
ast í augu við Hnúfubak með ung-
ann sinn alveg upp við bátinn okk-
ar,“ segir Rebecca. Í lok ársins 2006
var ljóst að þau áttu von á sínu fyrsta
barni og ákváðu þau því að flytja aft-
ur í Búðardal. „Við vildum ekki ala
upp börn í Reykjavík svo við kom-
um aftur heim,“ segir Hjalti. Þau
leigðu sér hús í Búðardal þar sem
þau bjuggu í eitt ár eða fram á sum-
ar 2008. „Pabbi og mamma bjuggu
hér á Hólum en pabbi féll svo frá
17. júní 2008. Hann átti nokkr-
ar skepnur sem mamma hafði ekki
tök á að sjá um. Það var því ákveðið
að við myndum hafa húsaskipti við
mömmu. Hún flutti í Búðardal og
við Rebecca komum hingað að Hól-
um,“ segir Hjalti sem þá var flutt-
ur aftur á fæðingarstaðinn en hann
fæddist einmitt á Hólum og ólst þar
upp. Upphaflega ætluðu þau bara að
vera þar einn vetur og sjá um skepn-
urnar. Vorið eftir sáu þau svo auglýst
til leigu útihúsin í Sælingsdalstungu
og sem þau svo leigðu og fjölguðu
kindunum. „Við höfum því ílengst
hér og gerum það líklega eitthvað
áfram,“ segir Hjalti og hlær.
Persónuleg leiðsögn
um dýragarðinn
Rebecca er mikill dýravinur og má
ekkert aumt sjá þegar kemur að
bjargarlausum dýrum. Hún hefur
alltaf átt erfitt með að sjá þegar dýr
þurfa heimili og því tekið þau mörg
að sér. Sumarið 2016 voru þau Re-
becca og Hjalti komin með fjölda
dýra af ýmsum tegundum og ákváðu
að opna lítinn dýragarð á bæn-
um. „Þetta var allt frekar óformlegt
fyrsta sumarið. Við höfðum bara oft
lent í því að fólk væri að banka hér
hjá okkur og spyrja hvort þau mættu
koma og skoða dýrin. Við ákváðum
því bara að prófa að opna svona garð
og sjá hvernig yrði tekið í það,“ seg-
ir Hjalti. Mikill áhugi var fyrir garð-
inum svo þau ákváðu að gera þetta
af meiri alvöru og Dýragarðurinn í
Hólum - Hólar farm minizoo varð
til sumarið 2017. Þá voru þau búin
að koma sér upp skipulagi og mark-
miði fyrir garðinn og farin að aug-
lýsa. Það var strax nóg að gera en
gestir sem koma í dýragarðinn fá
allir persónulega leiðsögn þar sem
þeim eru sagðar sögur dýranna í
garðinum. „Við viljum hafa þetta
persónulegt og okkar sérstaða er
að hvert og eitt dýr á sér einhverja
sögu sem við segjum frá. Fólk fær
að vita hvar dýrin fæddust, hvern-
ig þau enduðu hjá okkur, hvað þau
hafa gengið í gegnum og svo auð-
vitað nöfnin þeirra allra,“ segir Re-
becca og brosir. „Þetta hjálpar fólk-
inu að tengjast dýrunum á annan
hátt en þau myndu annars gera,“
bætir Hjalti við.
Gestir á Hólum fá alltaf hlýj-
ar móttökur strax á bæjarhlaðinu
og svo eru þeir leiddir um garðinn.
„Rebecca sér að mestu um leiðsögn
en ég um móttökuna. Matthías er
líka búinn að vera mjög duglegur að
hjálpa okkur með leiðsögnina. Hann
talar íslensku, ensku og dönsku og
getur því tekið hvaða hópa sem er
um garðinn,“ segir Hjalti. Gestirn-
ir mega stoppa eins lengi og þeir
kjósa og spjalla við dýrin og segir
Rebecca það oft hafa komið fyrir að
fólk leggist niður og sofni hjá sum-
um dýrunum. „Þegar fólk er búið
að skoða dýrin er svo hægt að fá að
setjast hér úti, leyfa börnunum að
hoppa á trampólíni og borða nesti,
spjalla eða bara njóta sveitarinnar.
Það kemur oft fyrir að fólk sitji hér
fram á kvöld og það er alveg dásam-
legt,“ segir Rebecca.
Krummanum úthýst
hjá dúfunum
Í Dýragarðinum á Hólum hefur eitt
dýr vakið alveg sérstaka athygli síð-
asta árið, það er Krummi sem tal-
ar og grípur peninga. Hvernig kom
það til að Krumminn fór að tala?
„Ég tala við dýrin eins og þau skilji
mig og ég held líka í alvöru að þau
geri það. Alltaf þegar ég kem inn í
hús til þeirra heilsa ég þeim. Svo
spjalla ég við þau og segi alltaf bless
og góða nótt áður en ég fer út í lok
dags. Einn daginn þegar ég fór út
og hafði heilsað Krumma með því
að segja „halló Krummi,“ þá bara
svarar hann; „halló Krummi.“ Ég
var svo hissa og hélt ég væri orðin
eitthvað rugluð,“ segir hún. Upp frá
þessu fór Krumminn að segja fleiri
orð og tók til að mynda upp orð-
ið mamma. „Krummi fór að kalla
mig mömmu eins og krakkarnir,“
segir hún. En hvernig fór hún að
því að kenna honum að grípa pen-
inga. „Ég veit það ekki. Ég er aldrei
að kenna þeim neitt sérstakt ég er
bara með dýrunum og að leika við
þau. Allt í einu áður en ég veit af
tek ég eftir því að þau kunna eitt-
hvað svona sem ég var alls ekkert
að kenna þeim,“ svarar Rebecca.
„Hún er algjör dýrahvíslari og
það er alveg stórkostlegt að fylgj-
ast með henni innanum dýr. Hún
tengist þeim bara á annan hátt en
við flest hin,“ segir Hjalti og horfir
á Rebeccu.
Talandi Krummi í fýlu
Eftir gott spjall fylgdi Rebecca
blaðamanni út í hús þar sem dýr-
in eru og þegar þangað var kom-
ið tóku tvær álftir á móti, misjafn-
lega ánægðar að sjá mannskapinn
koma. Á meðan önnur þeirra vildi
glöð spjalla var hin heldur hlédræg
og jafnvel smá ósátt við gestagang-
inn. „Þessi var bara að koma rétt
áðan en hann fannst fastur í neti
og var bjargað og svo komið með
hann hingað. Hann er því ekki van-
ur fólki og ekki tilbúinn að spjalla
strax,“ útskýrir Rebecca. Hin álftin
hafði búið á Hólum frá því hún var
ungi og deildi stíu með Krumm-
anum fræga. „Ég þorði ekki að
hafa Krumma með þeim á meðan
þessi nýi er að venjast svo ég setti
hann inn í herbergi hjá dúfunum.
Krummi er því í frekar fúll við mig
núna. Hann og Svanur eru vanir að
kúra saman og þeir eru bestu fé-
lagar en nú er aumingja Krummi
bara í látunum hjá dúfunum,“ seg-
ir Rebecca og hlær áður en hún
vísar blaðamanni áfram í átt að
dúfnaherberginu. Hún var ekkert
að grínast með fýluna í Krumma
Rebecca Cathrine Kaad Osten-
feld á Hólum í Hvammsveit fékk
heldur óhefðbundinn pakka í
póstinum fyrir skemmstu. Í pakk-
anum var stílabók með umslagi
innan á kápunni þar sem var að
finna lítinn pappastrák sem heitir
Flat Stanley. Flat Stanley er á ferð
um heiminn fram í apríl á næsta
ári. Það var drengur sem heitir
Gavin sem sendi hann af stað frá
Bandaríkjunum til Svíþjóðar fyrr
á árinu og þaðan kom hann svo
í hendur Rabeccu. Hugmyndin
er að Flat Stanley sé hjá hverri
fjölskyldu í tvær vikur í senn og
fylgi fjölskyldunni þann tíma. Því
næst finnur fjölskyldan einhvern
annarsstaðar í heiminum til að
taka á móti honum í tvær vik-
ur. Áður en hann er settur í póst
skrifar fjölskyldan um dvöl hans
hjá sér í dagbókina hans og læt-
ur fylgja nokkrar myndir. Í apríl
mun hann svo koma aftur til Ga-
vin sem getur þá séð hvert Flat
Stanley fór og lesið um öll löndin
og séð myndir. arg
Flat Stanley í
heimsókn á Hólum
Hér er Flat Stanley ásamt jólasveini á Hólum.
Rebecca og Flat Stanley ásamt dagbókinni sem fylgir honum um allan heim.
en þegar hún kom inn til hans að
spjalla snéri hann höfðinu undan og
vildi hvorki tala eða sýna Rebeccu
nokkurn áhuga. Uppáhalds leikur
Krumma er að grípa peninga. Leik-
urinn felst í því að Rebecca hend-
ir til hans pening sem hann gríp-
ur og geymir í goggnum í smá tíma
stoltur áður en hann sleppir. Re-
becca reyndi að hressa Krumma
við með að draga fram tíkall og
gott ef Krummi gleymdi ekki bara
fýlunni rétt í örskamma stund því
hann greip peninginn en svo virtist
hann muna að hann væri jú inni hjá
dúfunum og ætti því að vera í fýlu.
Hann lét því peninginn strax frá sér
og neitaði að grípa aftur. Í næstu
stíu við Krumma og dúfurnar voru
kanínur, þá er einnig eitt stórt svín,
hænur af öllum stærðum og gerð-
um og kalkúnn í dýragarðinum á
Hólum. Öll dýrin búa saman í einu
húsi og aðspurð hvernig sambúðin
gangi, segir Rebecca öll dýrin vera
góða vini. „Það er alveg merkilegt
hvað þau eru öll góð saman. Ég
er með kisa sem labbar innan um
fuglana og sýnir þeim engan áhuga,
meira að segja þegar andamamma
er á vappi með litla unga með sér
er kisi ekkert að spá í þeim. Þau eru
öll bestu vinir hér í dýragarðinum,“
segir hún. arg
Hér eru kát börn sem una sér vel í sveitinni innanum öll dýrin.
Rebecca er mikil dýramanneskja og hér er hún að knúsa lítið lamb.
Rebecca og Hjalti fá fjölda ættingja og vina til að aðstoða við smalamennsku. Á
þessari mynd eru meðal annars sex Danir sem komu í fimm daga heimsókn til að
aðstoða. Þá er þarna einn maður sem kom frá New York til að gera heimildamynd
um fjölskylduna á Hólum. Hinir á myndinni eru íslenskir vinir og vandamenn.