Hlynur - 15.12.1986, Qupperneq 15

KPA
Formannafundur
Umræðuhóparnir höfðu til um-
ræðu markmíð, Qármál, sam-
bandið milli landa og kynníngar,
álit forstöðumanna samvínnu-
félaganna á starfsmannahreyf-
ingunni og hver skyldí vera
staða norræna ráðsíns.
Umræður urðu miklar og
fjörugar í hópunum og niður-
stöður þeirra mjög líkar. Allír
voru sammála um, að starfinu
skyldí haldíð áfram og það frek-
ar aukið. Reynt yrði eftír mætti
að auka samskíptín mílli landa
og upplýsíngastreYmið yrði
sem örast. Menn voru sammála
um, að norræna ráðið væri að-
eíns ráðgefandí stofnun og tíl
hvatníngar en síðan yrði hvert
land og hvert starfsmannafélag
að meta tíllögur þess út frá eigín
forsendum.
Það kom greinilega fram að
KPA þyrftí að fá starfsmann a.
m. k. í hlutastarfi til að fVlgí3
málum eftir og vinna að sam-
eigínlegum verkum.
Vandamálín lík
Greínarhöfundur hefur um
nokkurt skeið fylgst álengdar
með starfi KPA en þetta er í
fyrsta sinn sem hann kemur á
fundi hjá þeim heíldarsamtök-
um. Og ákaflega mínnti þetta á
LÍS fundí. Fundur norræna
ráðsins var eins og aðalstjórn
LÍS væri á fundí og formanna-
fundurinn var líkur þeim sömu
fundum hér ínnanlands.
Stemníngín öll og samskípti
millí funda var mjög kunnugleg.
Og vandamálin þau sömu. Af
hveiju erum við að koma á
þessa fundí og það er alltafverið
að ræða um og samþykkja
ályktanír um það sama?
Fjármálín eru öll í steik nema
helst hjá svíum enda eru þeir
eína landíð þar sem opin er
skrífstofa m. a. s. með tveímur
starfsmönnum. í Noregí greiðir
norska samvinnusambandíð
allan funda- og ferðakostnað en
félögín sjá að öðru feyti um sig
sjálf. Danir og finnar eru í pen-
íngamálum á sama bátí og víð.
Áhugí féfagsmanna er mjög
mísmunandí eíns og víð þekkj-
um og misjafnt hvað þeir víta
um starf KPA. Hvort menn
vínna hjá samvínnufVrirtækjum
vegna hugsjónar er auðvítað
mjög mísjafnt, fólk er að fá sér
vínnu. En félagshyggja og jafn-
aðarmennska er sterkarí þáttur í
þjóðfélögum hinna norðurland-
anna, enda hafa kratarnir stjórn-
að samvinnuhreyfingunum
þar, nema í Finnlandí þar sem
kommúnistar hafa sterk ítök í
öðru samvínnusambandinu en
bændaflokksmenn í hínu.
Aðrar áherslur
Á fundínum varð nVliðanum
það strax ljóst að þeir voru að
tala um aðra hluti en víð gerum.
Félagar okkar voru eíngöngu að
tala um frítímann og tóm-
stundastarf. Orlofsmál, lífeYrís-
sjóðír, aðbúnaður á vínnustöð-
um svo ekkí sé nú minnst á
launamál voru ekkí á dagskrá. Á
þessum svíðum standa frænd-
ur okkar mun framar en víð og
málín hafa í stórum dráttum
verið feyst eða heyra undir aðrar
samkomur. Enda segír beint í
lögum KPA sem birt hafa verið í
HlYn, að kjaramál séu ekki víð-
fangsefní þess. Þegar greínar-
höfundur ræddí víð menn um,
að þessí máf væru eínna efst á
baugí hér heíma, sögðu menn
að auðvítað ynní hvert land að
sínum máfum en í norrænu
samstarfi ætti að vínna að
íþróttamálum, frístundastarfi af
öllu tagí og síðast en ekki síst
kYnningum milli landa á starfi
og víðhorfum fólks.
Það koma líka fram að í hín-
um löndunum er starfið mun
meira skípulagt en hjá okkur.
Þar er gerð áætlun fVrír áríð sem
síðan er kynnt m. a. í KPA
dagskránni, svo fólk getí í tíma
tekíð IVrirhugaða þættí ínní sitt
dæmi. Þar er líka sumarfrfíð
skípulagt með eíns til tveggja.
ára fYrirvara.
Af hverju vilja menn
vinna saman?
Eíns og áður sagðí er félags-
hYggjan stór líður í þjóðfélags-
gerð norðurlanda og mun stærri
hjá frændum okkar en hjá
okkur. Það er litíð á samvínnu-
hreYfinguna ekkí aðeíns sem
verslunarkeðju heldur Iífsform
sem tengíst Yfir landamæri.
Þegar norðurlöndín hafa þessa
sterku samstöðukennd þar til
viðbótar er ekkí að undra að
samvínnustarfsmenn vilji starfa
saman á norrænum grundvellí.
Rætt hefur veríð um samstarf
víð félaga í öðrum löndum en
norræna samvinnan hefur þótt
nóg og hítt of víðamíkíð.
Það fólk sem kemur saman á
KPA fundum og hefur afskíptí af
málum þess hefur raunveruleg-
an áhuga á norrænu samstarfi
og víll af fremsta megni kynnast
hinum löndunum, fólkínu sem
þar býr og daglegum víðfangs-
efnum þess um Ieíð og það
dreifir kYnningu um sítt eigíð
Fínnsk og norsk
samvinna, eða
hverníg var súpan?
HLYNUR 15