Hlynur - 15.12.1986, Blaðsíða 38

Hlynur - 15.12.1986, Blaðsíða 38
viðtalið / Bandaríkjun- um kæmi aldrei til greina að Sambandið og kaupfélögin yrðu flokkuð sem auðhringur Samvínnumenn eíga aldreí að vera í feluleík — Stundum víiðast samvinnu- menn voðalega feimnir. Þeíihjá Miklagarðí vílja t. d. ekki halda þvíáloftí að þeíiséu samvinnu- fyriitækí. Ogþegar KRONkeyptí í Mjóddínni auglýstu þeír ekki staðinn sem samvinnuverslun og húsíð er ekki með merki þeirra. Einshafa verksmiðjurnar á Akureyrí framleitt vörur undir ýmsum annarlegum nöfnum. Eiga menn ekki að vera harðir og segja-. við seljum samvínnu- vörur? — Jú, ég er tvímælalaust á þeirrí skoðun eíns og ég hef áður sagt, að allt sem við gerum eígum víð að gera þannig að við getum veríð stolt af því og eíg- um hvorki að fela okkur eða skammast okkar fýrir okkar verk. Og ég tel það bæðí æskí- legt og sjálfsagt að okkar at- vinnurekstur sé það myndarleg- ur að við getum með stoltí sagt frá því sem við erum að gera. Hínsvegar geta veríð ýmsar markaðslegar ástæður fýrír því að búa tíl ákveðin vörumerki fýrír mísmunandí vörur. Það er t. d. ekkert sem segir að freð- fiskur, ullarpeysur og skór eígi að vera undir sama vörumerki. Það er alþekkt að heimsþekkt fYrírtækí eru ráðandí í markaðs- setníngu án þess að þeír sem vöruna kaupa hafi í raun hug- mynd um hvaða fýrírtæki stendur á bak víð. Við megum heldur ekkí hafa of steínrunnar skoðanir í þessum efnum. Víð þurfum að ferðastí takt — Nú eíga kaupfélögin og Sam- bandíð fjölda íyrírtækja en full- trúar allra þessara aðíla híttast hvergí sameíginlega. Væri ekkí þörf á eínskonar Samvinnu- þingíþar sem allírkæmu saman og skípulegðu og samræmdu aðgerðir sínar? - Ég er nú ekki viss um að það værí hagkvæmt. Yfirleitt er þanníg með viðskíptaleg verk- efní að þau verða ekkí leyst á þingum. í samkeppní er eins gott að hafa sérhæfmgu og þekkingu og nýta tímann til þess að Ieysa dagleg verkefní. Hítt er svo sjálfsagt nauðsyn- legt, að þau fýrirtæki sem eru skyld og starfa að samskonar markmíðum ferðist í takt, verðí samtaka. Og það er náttúrlega hægt án þess að hafa eítt alls- herjar þíng tíl þess að ráða ráð- um þeirra allra. — Mörgum fmnst undarlegt að sömu menn eru í stjórnum flestra þessara fyrirtækja. Er ekkí hægt að dreífa verkunum meíra ? — Það hefur bæði kostí og galla. En þú talar annarsvegar um sameigínlegt þing tíl að samræma aðgerðir en hinsveg- Á lager verslunardeíldar. Þar eru Guðjón, Hafsteínn, Snorrí og Hjalti. ar varpar þú fram hugmynd um dreífmgu manna í stjórnir. Ann- að hvort ætlum við að ferðast í takt eða ekki. Og ef við ætlum að ferðast í takt þá er að mínum dómi óhjákvæmilegt að þeír menn sem eru ráðnír til þess að reka þessí fýrírtækí hafi mögu- leíka til þess að hafa áhrif á hlið- arfýrirtækin. Þá höfum við tæki- færí til þess að ferðast í takt. Starfsmenn eíga að þróast ínnan samvinnufýrírtækjanna — Þegar fólk er ráðið til stjórn- unar innan samvínnuhreyfmg- arinnar er þá ekki betra að það sé fólk sem þekkir hreyfmguna afeígin raun, en ekkímenn sem hafa jafnvel verið í eínkarekstri útííbæ? — Yfirleitt held ég að það sé engin spurníng að sú stefna rfkí að menn þróist upp í ábyrgðar- stöður ínnanfrá. Það geta þó komíð til undantekníngar. Þekk- íng hefur aldreí orðíð jafn fljótt úrelt og nú og af þeim ástæðum getur veríð nauðsynlegt að ráða utanaðkomandí sérhæft fólk í eínstaka ábyrgðarstöður. En hiklaust, almenna reglan hlýtur að vera sú að þróa menn innan fýrírtækjanna. — Einhverntíma heyrði ég að t. d. í Svíþjóð auglýsi sam- vinnufyrirtæki þanníg eflir fólki að sóst sé eflir þeim sem deili hugsjónum samvinnumanna. Ættum víð að taka upp þá stefnu að fá ínn, segjum harð- soðna samvínnumenn? — Ja, nú veig ég ekki al- mennilega hveiju ég á að svara. Og ég þekki ekki tíl í Svíþjóð í þessum efnum. En ég held að auðvitað verðum víð að gera þá kröfu á hendur þeím sem vinna hjá samvinnufýrirtækjum að þeir styðji sín félög. Nú, efþú átt við eínhveijar pólitískar skoðanirþáget ég sagt, að égvil ekki spyrja starfsmann um hans pólitísku skoðanír. Það eína sem mér kemur við er að við- komandi sé trúr og dyggur 38 HLYNUR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Hlynur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hlynur
https://timarit.is/publication/1407

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.