Heimsmynd - 01.11.1987, Síða 113

STEFNUR OG STRAUMAR
Af fjöllum
Georg Guöni Hauksson vakti
mikla athygli með fyrstu einkasýningu
sinni í Nýlistasafninu vorið 1985. f
þokukenndum landslagsmyndum var
sleginn tónn sem var sérstakur og í
andstöðu við nýjamálverkstískuna. Nú er
Georg Guðni kominn heim eftir tveggja
ára nám við Jan Van Eyck akademíuna í
bænum Maastricht í Hollandi. Og með
aðra einkasýningu í Gallerí Svart á hvítu.
Ég leit við hjá Georgi Guðna í
vinnustofu hans í Hafnarstræti. Við
töluðum um fjöll.
Af hverju fórstu að mála fjöll?
’.^að þróaðist út úr nýjamálverkinu. Ég
vann mig að rótum íslenskrar
málaralistar, gaf ofnotaðri hefð nýjan
kraft til að brjótast gegn stöðnuðum
nýjungum. En það hefur verið unnið
með landslag frá því að fyrstu málararnir
komu fram hér á landi, fyrir þeim var
landið allt. Um tíma var landið ekki
málað en menn eins og Magnús
Pálsson unnu beint í það.“
Hvað eru fjöllin þér?
„Landslagið sem slíkt er ekki
aðalmálið heldur þær hugmyndir sem
það kveikir. Fjöll eru einstaklingar, hlutar
af stærri heild. Þau eru fjarlæg og
nálæg, róandi og æsandi, stöðug og
eilíf. Þó að við flækjumst í kringum þau
standa þau áfram. Þessum
hugleiðingum reyni ég að koma fyrir í
málverkunum. Einnig minningum frá
tilteknum stöðum og tilfinningum sem
þeir kveikja. Enda er ég ekki
landslagsmálari þótt ég máli eingöngu
landslag.
Yfirleitt er það eitt ákveðið augnablik
sem kallar fram löngunina til að mála
fjallið eða staðinn. Ég man til dæmis
nákvæmlega hvenær Öskjuhlíðin birtist
mér. Ég var að ganga niður tröppurnar á
Þjóðminjasafninu og leit yfir flugvöllinn
og sá hlíðina. Síðan breyttist sýnin
þegar ég málaði hana. Tankarnir hurfu,
flugbrautin líka. Dagur varð nótt og svo
framvegis."
Já, hvar er maðurinn í landinu?
„Þú ert hann. Áhorfandinn er alltaf
manneskjan í verkum mínum."
HEIMSMYND 113