Heimsmynd - 01.11.1987, Page 115
STEFNUR OG STRAUMAR
EFTIR SJÓN
lilliil
:/
STELPUR
Á STÚRUM
SKÓM!
Það var fyrir tuttugu árum. í austurhluta
Lundúna varð til unglingamenning sem
tók ekki á neinn hátt tillit til þess sem
átti sér stað í tískuhúsum borgarinnar.
Krakkar úr verkalýðsstétt sögðu
samfélaginu stríð á hendur og fóru í
hópum um göturnar, vígvöllinn.
Strákarnir snoðklipptu sig svo ekki væri
hægt að rífa í hárið á þeim í
slagsmálum. Klæddust hreinum, hvítum
skyrtum upp í háls, þröngum Levis-
gallabuxum sem haldið var uppi með
grönnum svörtum axlaböndum, og
glansandi bomber-jökkum. Á fótunum
höfðu þeir stífburstaða hermannaklossa
með stáltá. Klossarnir voru stolt þeirra
en um leið sterkasta vopnið í
götubardögunum. heads þeir kallaði og
klæðaburður þeirra hefur lítið breyst til
þessa dags.
En það er samt ekki fyrr en á síðustu
misserum að hátískuhönnuðir hafa nýtt
sér þessa hreinu, kláru stórborgartísku.
Kannski vegna þess að fötin fást í
„vinnufatabúðum" úti um allt, eða
vegna þess að „skallarnir" hafa mjög
slæmt orð á sér (þeirra helsta ráð til að
breyta þjóðfélagsástandinu hefur verið
að sparka í þeldökka innflytjendur), eða
vegna þess að það tók svo langan tíma
að blóðmjólka pönkið?
Meðal þess sem hönnuðirnir vilja nota
eru skórnir, og þeir teikna þá á
stelpurnar! Nú eiga stelpur að klæða sig
eins ögrandi, frjálslega, fínlega og þær
vilja. Bara ef þær setja nógu stóra skó á
fæturna á sér. Stelpum í dag nægir að
vera studdar af skónum sínum og þó að
pinnahælarnir geti verið skæðir þá er
góð sveifla með þungum skó ekki síðri.
HEIMSMYND 115