Heimsmynd - 01.11.1987, Síða 119

STEFNUR OG STRAUMAR
ÆVINTÝRI
✓
A
GÓNGUFÖR
Gyrði Elíasson þarf ekki
að kynna fyrir
Ijóðaunnendum. Hann er
höfundur bóka eins og
Einskonar höfuðlausn og
Blindfugl/Svartflug sem
verða að teljast með bestu
Ijóðabókum síðari ára. Nú í
haust er væntanleg frá
honum skáldsagan
Gangandi íkorni. Hún fjallar
öðrum þræði um ungan
dreng sem lifir í sínum
einkaheimi, í húsi sérvitrar
ömmu sinnar, í litlu þorpi
undir háum fjöllum. Og þá
kemur til sögunnar íkorni
nokkur og hlutirnir taka
óvænta stefnu.
Ég hitti Gyrði á götu í
miðbæ Reykjavíkur og við
settumst inn á lítið
sérviskulegt kaffihús í
grenndinni. Þar var allt
veggfóðrað með gömlum
dagblöðum og allir kláruðu
af disknum sínum. Ég
spurði, Gyrðir svaraði.
Á hvaða gönguferð er
íkorninn?
„Hann hefur ferð sína í
mannheimum, flytur sig
síðan milli heima með hjálp
fáeinna blýantsstrika á
maskínupappír og röltir eftir
drungalegum trjágöngum til
einkennilegrar borgar, sem
flokkast sennilega undir
ævintýraborg. En þetta
ævintýri er með svolítið
skrýtnum formerkjum, það
er ekkert barnagaman.
Þegar þessar löngu
gönguferðir eru allar
afstaðnar verður íkornanum
Ijóst að það voru stór mistök
að gleyma kínaskónum
heima."
Hvenær hittirðu íkornann
fyrst?
“Við höfum þekkst síðan
1966, hann kom inn um
þvottahúsgluggann heima
eitt rigningarkvöld, blautur
og hrakinn. Móðir mín
saumaði á hann
pappírshempu sem ég litaði
með vaxlitum einsog best
ég kunni. Og allt fram á
þennan dag hefur hann búið
hjá mér.“
Hvað tekur við þegar
þessari göngu lýkur?
„Þegar einni gönguferð
lýkur tekur önnur við.
íkorninn staldrar að vísu
eitthvað við, en sjálfur er ég
rétt að hefja mína eigin
göngu og þarf að komast
upp í Borgarnes áður en
nóttin skellur á. .
HEIMSMYND 119