Heimsmynd - 01.11.1987, Qupperneq 130

tvisvar skólabikarinn í Gagnfræðaskóla
Vesturbæjar," segir móðir hans. Frá því
hann varð læs á einum mánuði 7 ára
gamall sleppti hann varla bók úr hendi
og las allt sem hann komst yfir, og voru
bókmenntir eitt aðaláhugamál hans alla
tíð. „Það áttum við sameiginlegt," segir
móðir hans sem sjálf á ógrynni af bókum
sem hún hefur flestar lesið. „Við rædd-
um mikið um bækur alla tíð.“ En þau
mæðgin áttu fleira sameiginlegt; „ég var
nokkuð góð í teikningu þegar ég var
unglingur, þó ég segi sjálf frá.“ Og Guð-
rún er greinilega líka innundir hjá lista-
gyðjunni, ef marka má þá gripi sem hún
hefur skorið út í tré á undanförnum ár-
um og þær verur sem hún hefur búið til
úr samanlímdum steinum.
Hún átti eina dóttur frá fyrra hjóna-
bandi er hún eignaðist Flóka og síðar átti
hann eftir að eignast alsystur. Börnunum
kom vel saman og sterkt samband var á
milli þeirra allra.
Móðir hans kann sögu af því er Flóki
gerði vart við sig er systir hans fór út að
borða í haust. „Hún fór út að borða
ásamt manni sínum og fleira fólki og þar
sem þau sitja yfir máltíðinni og góðu
rauðvíni segir systir hans; „æ, það vildi
ég að hann Flóki væri hér hjá okkur,
honum fannst svo gaman að fá sér glas af
rauðvíni.“ Að þessum orðum mæltum
sprakk eitt rauðvínsglasið og rauðvínið
fór út um allt. Ég veit ekki hvort hann
hafi með þessu verið að segja að hann
væri á staðnum, eða að hann væri hættur
að drekka rauðvín, nema hvort tveggja
sé.“
Sjálf segist Guðrún ekki hafa orðið
vör við Flóka, „en ætli hann myndi ekki
fara að líkt og Alfreð faðir hans, gera
vart við sig einhverntímann þegar ég á
alls ekki von á því. Við vorum mikið
áhugafólk um spíritisma, ég og faðir
hans, og einhverju sinni eftir að hann
lést hugsaði ég með mér,
að þar sem hann hefði ekk-
ert látið vita af sér þá væri
líklega ekkert líf eftir þetta
líf. Ég hugsa mikið um
þetta einn daginn, fer svo
að sofa og dreymir hann
ekkert um nóttina, en um
morguninn kemur einn
góður vinur hans og segist
vera með kveðju frá Al-
freð. Hann hefði dreymt
hann um nóttina, Alfreð
keyrði framhjá honum í
stórum bíl, rúllaði niður
bílrúðunni og sagðist biðja
að heilsa. Vinurinn gerði
ráð fyrir að kveðjan væri til
mín og skilaði þessu. Hann
fór þessa leiðina, því ef mig
hefði dreymt hann hefði ég
getað haldið að það væri
vegna þess hve ég hefði
hugsað sterkt til hans dag-
Nína Björk „og
Vinum Flóka ber saman um að hann var sífellt að
hafi aldrei talað illa um nokkurn mann, segja mér hve
nema helst gagnrýnendur, en á þeim ég væri gott
hafði hann litlar mætur, að nokkrum ein- skáld og falleg.
staklingum undanskildum, hann var sátt- Hann sagði að
ur við nokkra dóma sem hann fékk. ég væri besta
„Milli okkar var alltaf góðlátleg tog- skáld norðan
streita, eins og títt er milli gagnrýnenda Alpafjalla og
og listamanna, ég held ég hafi þó alltaf hann vissi um
skrifað frekar vinsamlega um hann, en fjölmarga unga
hann þurfti alltaf að stríða mér eitthvað menn sem féllu
er við hittumst,“ segir Aðalsteinn Ing- í yfirlið við það
ólfsson. Og Nína Björk bætir við; „þegar eitt að sjá mig.
hann kvað upp raust sína um gagnrýn- Er ég spurði
endur var það ekki alltaf englasöngur. hvaða menn
„Ég man ég fékk einu sinni niðursallandi þetta væru sagði
dóma vegna leikritsins Hvað sögðu engl- hann að hann
arnir, en sýningin var að því er mér gæti alls ekki
fannst mjög góð og Flóki var líka yfir sig sagt mér það,
hrifinn, enda hrifinn af öllu sem ég tók því þannig
mér fyrir hendur. Hann reiddist þessu og brygðist hann
ég man hann sagði; „ég myndi gefa trúnaði þeirra."
helminginn af snilligáfunni til að vera Og Ólafur
nógu sterkur til að berja þessa andskota Gunnarsson rit-
niður sem ráðast svona á elsku hjartans höfundur segir
poetessuna mína.“ sögu af því er
Hann hafði lag á að koma manni í gott þeir félagarnir
skap og þegar ég fékk slæma gagnrýni þá komust á trún-
þuldi hann yfir þá gagnrýni sem Strind- aðarstigið yfir
berg og Chekov fengu í sinni tíð. Og glasi. „Þá spurði
meðan ég drakk vín og varð ómöguleg ég Flóka hvað
með því þá sagði hann mér drykkjusögur honum fyndist í
af Agnesi von Krusenstjerne, sænskri raun og veru
skáldkonu, og hennar fyllerísskandölum, um mig sem rit-
en þeir voru þannig að mér fannst ég höfund. Og
vera jól og páskar við hliðina á því.“
Móðir hans segir hann hafa haft mjög
gott skap. „Hann skipti sjaldan skapi,
það gat þó fokið í hann, en rauk strax úr
honum aftur. Það sem ég kunni þó best
við í fari hans var kímnigáfan, hann
hafði mikinn sans fyrir húmor.“ Vinir
hans taka í sama streng, hann þreyttist
aldrei á að hvetja mig til dáða,“ segir
1. Alfreð Flókl, séní,
á kvöldgöngu í
Kaupmannahöfn
1959.
2. I faðml fjölskyld-
unnar Jólln 1954, frá
vlnstrl Flókl, Guðrún
móðlr hans, Guð-
laug og Alfreð.
3. Þessl mynd af fjöl-
skyldunnl er tekln
1951.
4. Flókl tveggja ára
gamall.
5. Flókl og Jóhann
Hjálmarsson í des-
ember 1959
6. „Vlð ræddum mfk-
Ið um bækur alla
tfð.“ Móðlr Flóka
Guðrún Nlelsen,
ásamt hluta af bóka-
safnl hennar.
7. Bækur og haus-
kúpur hafa fylgt
Flóka frá fyrstu tíð,
en þessa mynd
teiknaðl hann 17 ára
gamall.
8. „Hugvltsmaður-
Innog íslensk menn-
lng.“ Flókl var 16 ára
er hann telknaði
þessa mynd.
Flóki svaraði með sögu sem var dæmi-
gerð fyrir hann: Gamli dreng, ég skal
segja þér það hreint út. Senan er bak-
garður, þar er þvottasnúra og á henni
hanga tvennar nærbuxur og þær hreyfast
hægt fyrir hlýrri næturgolunni. Allt í
einu stekkur lítill snáði niður í garðinn,
vindur sér úr nærbuxunum og hengir þær
á snúruna við hliðina á hinum tveimur,
svo hoppar hann aftur upp
á skíðisgarðinn og það
glampar á beran bossann í
tunglskininu. Buxumar
sem fyrir voru áttu þeir
Þórbergur og Laxness, og
þú varst að hengja þínar
upp.“
Sú mynd sem flestir
fengu af Flóka varð til í
fjölmiðlunum, en Flóki var
óspar á að hrósa sjálfum sér
er blaðamenn voru nærri,
og leggja áherslu á eigin
snilligáfu. Það vakti ekki
litla athygli er viðtal birtist
við hann í Vikunni, þar
sem hann sagðist búa með
Svona leit Intelllgensían út í augum Flóka árið 1956, þegar hann var 17 ^eim konum- _Af Þessu
ára gamall. Hópurinn hlttlst reglulega í Grófinnl og ræddl heimslns maut nann mikl° umtal °8
vandamál, frá vinstrl, AlfreðFlóki, Bragl Krlstjónsson bókakaupmaður, eflaust öfund margra kyn-
Helgl Guðmundsson úrsmiður, Baldur Jónsson cand. phil, Guðmund- bræðra sinna, en sagan var
ur E. Pálsson B.A., Þorsteinn frá Hamri, Ólafur Magnússon skákmeist- ein af mörgum Flókabrell-
ari og Ásgelr Magnússon, stud. mag. Um, hann var þá giftur
130 HEIMSMYND