Fréttablaðið - 19.10.2019, Síða 28

Hrönn Stefánsdóttir, verkefnastjóri á Neyð a r mót tök u f y r i r þ ol e ndu r kynferðisof beldis, segir f leiri karla og
konur í virkri vímuefnaneyslu leita
til þeirra eftir kynferðisof beldi.
„Komur þeirra hafa þrefaldast síð-
ustu þrjú árin, en brotunum hefur
ekki endilega fjölgað. Þau koma til
okkar því þau leggja traust á mót-
tökuna og eru frekar tilbúin að leita
sér aðstoðar,“ segir Hrönn og segir
mestu máli skipta samvinnu við
úrræði á borð við Frú Ragnheiði,
Konukot og VoR sem er færan-
legt vettvangs- og ráðgjafarteymi
Reykjavíkurborgar en það teymi
aðstoðar fólk í erfiðleikum vegna
vímuefna og/eða geðsjúkdóma.
„Stærsti hluti þolenda sem leitar til
okkar eru konur. Strákar og karlar
eru enn meira hikandi við að leita
Allir jafnir á Neyðarmóttökunni
„Það er leitt að fólk sem hefur orðið fyrir alvarlegu ofbeldi getur hræðst það að hringja á lögregluna,“ segir
Hrönn Stefánsdóttir, verkefnastjóri á Neyðarmóttökunni, um einn viðkvæmasta hóp þolenda kynferðisofbeldis.
„Þolendur lýsa auknu trausti á kerfið, bæði heilbrigðiskerfið og löggæslu, það er allavega það sem við heyrum frá þeim,“ segir Hrönn Stefánsdóttir. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
Kristjana Björg
Guðbrandsdóttir
kristjana@frettabladid.is
Kynferðisofbeldi 3. hluti af 5
sér aðstoðar eftir kynferðisof beldi
en það færist þó líka í aukana. Þró-
unin upp á síðkastið er sú að þol-
endur í vímuefnaneyslu viðurkenna
oftar brotin sem þau verða fyrir og
leggja fram kæru til lögreglu, sem er
mjög jákvætt.“
Öruggt húsnæði mikilvægt
„Á Neyðarmóttökunni viljum við
tryggja öryggi ef aðstæður fólks sem
leitar til okkar eru ótryggar og erum
í góðu samstarfi við Konukot og
Kvennaathvarfið ef á þarf að halda.“
Hrönn segir þennan hóp þolenda
kynferðisof beldis sérstaklega við-
kvæman. „Við vitum að hættan á
kynferðisof beldi er mikil þegar
fólk er heimilislaust og í neyslu.
Konur í þessum aðstæðum eru í
mikilli hættu á of beldi. Þær verða
stundum háðar of beldismönnum
sínum varðandi vímuefni og hús-
næði. Þess vegna er mjög mikilvægt
að tryggja þeim húsnæði og styðja
við þær. Þær eru stundum að gista á
sófanum hjá einhverjum og eru ekki
óhultar í þeim aðstæðum.“
Fylgir því meiri skömm að glíma
við kynferðisof beldi sem verður í
neyslu?
„Það er margfalt meiri skömm.
Ég heyri oft eitthvað á þá leið að
viðkomandi hefði átt að vera löngu
búinn að koma sér út úr þessu. En
þá erum við dugleg að svara því að
ábyrgðin sé alltaf gerandans.
Þessi hópur þolenda er oft mann-
eskjur sem hafa verið beittar kyn-
ferðisofbeldi margsinnis áður. Jafn-
vel alveg frá barnæsku. Þau segja
okkur að þau vilji bara deyfa sig og
noti þess vegna vímuefni. Við á
Neyðarmóttökunni getum verið
brú yfir í velferðarþjónustu og með
meiri samvinnu við önnur úrræði
getum við betur stutt við þessa ein-
staklinga sem til okkar leita. Það er
svo margt sem þarf að huga að,
staðan sem þau eru í er ótrygg, þau
vita ekki hvernig næsti sólarhringur
verður eða hvort ofbeldismaðurinn
nær aftur til þeirra. Stundum á kyn-
ferðisof beldi sér stað í nánum sam-
Framhald á síðu 30
Stærstur hluti
þolenda eru
konur.
Þrefalt fleiri
þolendur
kynferðis­
ofbeldis koma
á Neyðarmót­
tökuna í dag en
fyrir þremur
árum.
Yngsti
þolandinn
úr þessum
viðkvæma
hópi sem
hefur leitað á
Neyðarmót­
töku er þrettán
ára og sá elsti
um sextugt.
3
13
ára
60
ára
ÞETTA ER BARA FÓLK EINS
OG VIÐ, SEM Á FJÖLSKYLD-
UR, JAFNVEL BÖRN OG ERU
MEÐ SÖMU DRAUMA OG
VÆNTINGAR TIL LÍFSINS
OG VIÐ.
1 9 . O K T Ó B E R 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R28 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð