Brautin - 15.12.1957, Blaðsíða 16

16
BR AUTIN
allan arfinn, sem hann hafði sóað
í fjárhættuspilum á undanförnum
árum, ef sama heppnin héldi áfram.
Hann spilaði eins og óður maður,
eins og drukkinn maður — og hann
vann alltaf! Hann fleygði hnefafylli
af louisdorum hér og hvar á borðið
eins og eftir annarlegri skipan, og
vann undantekningarlaust.
En hann sveið fyrir hjartanu og
hann hugsaði til barnsins, sem hann
hafið stolið af. . . .
„Hún situr enn á sama stað“,
hugsaði hann með sér. „Eftir dá-
litla stund, þegar klukkan slær eitt
. . . fer ég héðan . . . ég fer og
tek hana í fangið, ég ber hana heim
til mín og fæ konu húsvarðarins til
að hjúkra henni. Eg ætla að kosta
uppeldi hennar, ég ætla að elska
hana eins og hún væri mín eigin
dóttir, og sjá henni farborða alla
ævi hennar!"
En klukkan sló eitt, hún sló tvö
kortérshögg og þrjú kortér . . .
Lucien sat enn við borðið.
Loksins, þegar klukkuna vantaði
eina mínútu í tvö, stóð sá upp sem
hélt bankann og sagði með hárri
röddu:
„Bankinn er sprengdur, herrar
mínir. Nóg komið í dag!“
I sama vetfangi rankaði Lucien
við sér. Hann olbogaði spilamönn-
unum frá, er þeir þyrptust að hon-
um á alla vegu og góndu á hann
með öfundandi aðdáun, flýtti sér út,
hljóp ofan stigann og inn götuna,
áleiðis til steinbekksins. Hann kom
auga á litlu stúlkuna í fjarlægð, við
bjarmann frá gasluktinni.
„Guði sé lof“! sagði hann. „Hún
er þarna ennþá“!
„En hvað henni er kalt, veslingn-
um!“ Svo tók hann undir hand-
leggina á henni og lyfti henni upp,
til þess að bera hana á burt. Höfuð
barnsins hneig aftur á bak, án þess
að það vaknaði.
GLEÐILEG JÓL!
Farscelt kpmandi ár.
Þ'ó\\um viðs\iptin á liðna árinu.
Veiðarfœragerð Vestmannaeyja.
GLEÐILEG JOL!
Farscelt \omandi ár.
Þö\\um viðs\iptin á liðna árinu.
Neisti h.f.
GLEÐILEG JÓL!
Farscelt \omandi ár.
Þö\\um viðs\iptin á liðna árinu.
Einar Lárusson.
GLEÐILEG JOL!
Farscelt \omandi ár.
Þö\\um viðs\iptin á liðna árinu.
Hressingarskálinn h.f.