Brautin - 15.12.1957, Blaðsíða 17

B R A U TIN
17
GLEÐILEG JÓL!
Farsœlt komandi ár.
Sjómannafélagið Jötunn.
Ós\um starfsfól\i og viðs\iptamönnum ofáar
Gleðilegra jóla, góðs og farsœls
komandi árs.
Þöfáum viðskiptin á líðandi ári.
Netagerð Vestmannaeyja.
GLEÐILEG JÓL!
Farsœlt komandi ár.
Verkakvennafélagið Snót.
GLEÐILEG JÓL!
Farsœlt \omandi ár.
Þö\\um viðskjptin á liðna árinu.
Magnúsarbakarí.
--------------------------------------------
Hann þrýsti henni að sér til þess
að hlýja henni, og gripinn a£ ein-
hverri ósjálfráðri hræðslu ætlaði
hann að kyssa hana á augnalokin
til þess að fá hana til að vakna.
En þá uppgötvaði hann, sér til
mikillar skelfingar, að augnalokin
voru hálfopin, svo að hann gat séð
sjáöldrin, sem voru með glergljáa,
slokknuð og óhreyfanleg. Hræðileg
hugsun kom yfir hann. Hann hélt
munninum fast að munni litlu telp-
unnar — hún dró ekki andann.
Meðan Lucien var að græða stór-
fé í spilum hafði litla barnið heim-
ilislausa dáið — króknað ór kulda.
Lucien kenndi ægilegs sársauka
og það var eins og verið væri að
kyrkja hann. Hann reyndi að
hrópa . . . og um leið vaknaði hann
af martröðinni, á legubekknum í
spilavítinu, þar sem hann hafði
sofnað rétt fyrir miðnættið.
Lucien stóð upp og fór. Hann
veðsetti úrið sitt, tók sér bað, borð-
aði morgunverð og fór svo beina
leið á ráðningastofu hersins og lét
innrita sig sem sjálfboðaliða í 1.
Afríkudeildina.
Nú er Lucien de Hem liðsforingi.
Hann hefir ekki annað en her-
mannskaupið sitt til að lifa á, en
hann kemst vel af samt. Hann er
liðsforingi, lifir reglubundnu lífi og
snertir aldrei spil. Það er meira að
segja svo að sjá, að hann leggi upp
fé. Því að einu sinni var félagi
hans á gangi rétt á eftír honum {
þröngri götu og sá að hann var að
gefa lítilli telpu, sem baðst ölmusu.
Hann aðgætti hvað Lucien hefði
gefið telpunni. Og forvitni liðsfor-
inginn varð steinhissa yfir hinni
óvæntu rausn fátæka liðsforingjans.
Lucien de Hem hafði lagt heilan
louisdor í lófa litlu stúlkunnar.