Ársrit um starfsendurhæfingu - 2013, Blaðsíða 28

28 www.virk.is
UPPLÝSINGAR
VI
Ð
TA
L
Starfið
er mikil lífsfylling
Sigurbaldur Kristinsson
„Ég lenti í bílslysi árið 2004 og hef
verið slæmur í baki síðan,“ segir
Sigurbaldur Kristinsson sem bú-
settur er að Gröf í Hvalfjarðarsveit.
Sigurbaldur er fæddur 13. febrúar
1958 og starfaði sem vörubílstjóri fyrir
slysið. „Ég komst aftur út í hið daglega
líf eftir að hafa verið fluttur með þyrlu á
Borgarspítalann í Reykjavík og þaðan í
eftirmeðferð á Sjúkrahúsinu á Akranesi.
Að árs veikindaleyfi loknu reyndi ég að
fara að aka vörubílnum aftur þrátt fyrir
bakmeiðslin, en varð fljótlega ljóst að ég
gæti það ekki vegna verkja. Það brotnuðu
fimm rifbein í slysinu auk fleiri beina, svo
þetta var alvarlegt,“ segir Sigurbaldur.
En hvað tókstu þér fyrir hendur
þegar vörubíllinn var út úr
myndinni?
„Ég reyndi að vinna í vélsmiðju í eitt ár en
varð að hætta vegna verkja og vann ekki
fasta vinnu fyrr en ég fór í hlutastarf hjá
N1 á Akranesi fyrir nokkru. Það starf hefur
verið gagnlegt, ekki síst fyrir sjálfsmyndina
– mér finnst ég ekki einskis nýtur, en
slíkar hugsanir leita á þegar fólk getur ekki
unnið á almennum vinnumarkaði. Það er
í raun það sem maður vill gera,“ svarar
Sigurbaldur.
En hvernig komstu í samband við
VIRK?
„Í framhaldi af því að mér var bent á
Starfsendurhæfingarsjóðinn VIRK leitaði ég
til ráðgjafa. Mér var tekið mjög vel af Elínu
Reynisdóttur, ráðgjafa VIRK á Akranesi.“
Hvaða áætlun lögðuð þið upp
með?
„Ég hafði verið á Reykjalundi í þrjá mánuði
nokkru eftir slysið og fengið þar þjálfun sem
reyndist vel. Þórir Þórhallsson læknir og
Elín sáu um að ég kæmist í sjúkraþjálfun á
Akranesi. Einnig hef ég verið í vatnsleikfimi
hjá Hver, sem starfrækt er á vegum
Vinnumálastofnunnar og Akraness. Mér
fannst nú hálfhlægilegt að vera settur í
vatnsleikfimina á Reykjalundi með fjölda
kvenna, en sú leikfimi hefur reynst mér
betur en ég hefði haldið.“
Þægileg vinna
Hvað kom til að þú fórst að vinna
hjá N1 á Akranesi?
„Elín ráðgjafi vissi til þess að starfsmann
vantaði í þessa varahlutaverslun og datt í
hug að starfið gæti hentað mér. Hún talaði
við Ingþór verslunarstjóra og um þetta
tókust samningar.“
Hvernig hefur þér líkað?
„Mjög vel. Þetta er þægileg vinna, ég vinn
á mínum hraða og vinnufélagarnir sjá til
þess að ég þurfi ekki að lyfta neinu þungu.
Starfsfólkið sem ég vinn með er mjög fínt,
góður starfsandi ríkjandi. Ég er aðallega
að taka á móti pöntunum, raða í hillur og
verðmerkja. Það er nú svo með bakmeiðsl
að fólk í umhverfinu sér gjarnan ekki að
neitt sé að. Maður verður því sjálfur að
gæta þess að ofreyna sig ekki. Geri ég það
kemur það bara niður á mér á eftir.“
Hefur þú lengi haft áhuga á bílum?
„Já, mamma segir að ég hafi verið kominn
með bílaáhugann strax í æsku, þegar hún
var að halda á mér á göngu um miðbæ