Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2016, Blaðsíða 14

Fólkið03/07
Engir stelpustrákar í hjúkrun!
andri raFn Sveinsson er einn þiggja karlkynsnemenda á fyrsta ári í
hjúkrunarfræði við Háskóla Íslands. Átta ár eru liðin frá því að hann
skráði sig fyrst í hjúkrunarfræðina en vegna fjöldatakmarkana komst
hann ekki í gegn þrátt fyrir að hafa reynt í tvígang. Það var ekki fyrr
en fyrirkomulaginu var breytt og nemendur þreyta hin svokölluðu
A-próf að Andri fór í gegn. Í millitíðinni reyndi hann fyrir sig í flugi
og hóf nám í viðskiptafræði. „Hjúkrunarfræðin blundaði alltaf í mér.
Eftir að ég fór að vinna við hjálparstarf í Afríku í fyrra sannfærðist
ég endanlega að hjúkrun væri mitt fag,“ segir Andri. Síðar á árinu
fór hann svo til Nepal og Grikklands, en hann hefur verið meðlimur
í íslensku alþjóðasveitinni á vegum Landsbjargar undanfarin tvö ár.
„Þegar námi lýkur vil ég komast út og bjarga heiminum. Það er að
minnsta kosti planið í dag en hver veit hvað það verður á morgun!
Þetta er mín ástríða; að geta nýtt nám mitt í hjúkrun
hvar sem er og hvenær sem er og ekki þurfa að vera
bundinn einum stað. Þetta er mín ævintýraþrá.“
Að mati Andra Rafns eru kostirnir við hjúkrunar-
fræðina hve þverfagleg hún er, auk þess hvað námið
er fjölbreytt og býður upp á marga möguleika.
„Námið á eftir að nýtast mér hvar sem ég mun enda
við að starfa. Ég hef mikinn áhuga á að vinna við
hvers konar bráðaþjónustu og fyrirbyggjandi aðstoð
í þróunarvinnu, hvort sem það er við þróunaraðstoð
eða uppbyggingarfasa,“ segir hann en Andri hefur
lokið grunn námskeiði í sjúkraflutningum.
Spurður út í ástæðuna fyrir hve fáir karlmenn
leggi fyrir sig hjúkrun telur hann hjúkrun vera enn bundna við hina
gamalgrónu hugmynd að kvenmenn vinni fyrst og fremst við hvers
kyns umönnunarstörf, og það sé ekki bara bundið við hjúkrunar-
fræðina. Ímyndin sé lífseig – að karlmenn lækni og konur hjúkri. „Ég
held að margir átti sig ekki á hvað hjúkrunarfræðin er, og hvað þeir
geri. Þessi gamalgrónu viðhorf endurspegla þannig fáfræði fólks um
hjúkrun.“ Að sögn Andra sækja margir karlmenn í stéttinni í hraðann
og átökin, þá sér í lagi á bráðadeild og gjörgæslu, og ýmis konar
björgunarstörf líkt og í slökkviliðinu og við sjúkraflutninga. „Þetta eru
sko engir stelpustrákar!“