Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2016, Blaðsíða 21

Fólkið19/19
Styrkur að því að eiga hvor annan að
Þrátt fyrir að hafa unnið fulla vinnu í 40 ár eru þeir ekkert á þeim
buxunum að hætta. En meðal forvera þeirra í hópi karlmanna í hjúkr-
un er Jóhann Marínósson og hann vinnur enn við fagið en mun hætta
næsta vor. Þeir segjast hafa haft mikinn styrk hver af öðrum og leitað
hver til annars alla tíð þrátt fyrir að hafa valið sér ólíkan vettvang
innan hjúkrunarfræðinnar. „Það hefur gefið mér mjög mikið í lífinu
að vera hjúkrunarfræðingur,“ segir Helgi og bætir við: „Sama hvað
ég hef unnið við í hjúkrun þá líkar mér alls staðar vegna þess að ég
hef áhuga á viðfangsefninu.“ Hann á að baki fjölbreytta starfsreynslu
bæði innanlands og utan, framan af við
gjörgæslu en frá árinu 1993 hefur hann
unnið í Heimahlynningu Landspítalans
við hjúkrun krabbameinssjúklinga í
líknandi meðferð. Rudolf hefur aftur á
móti unnið við áfallahjálp á slysadeild
í ríflega 20 ár og veitir áfallahjálp, m.a.
eftir að fólk kemur að sjálfsvígi og í
kjölfar erfiðra slysa, en hann menntaði
sig í geðhjúkrun í Noregi. „Mér þykir
einfaldlega svo gaman í vinnunni að ég hef ekki tekið afstöðu hvort
ég hætti samkvæmt 95 ára reglunni. Ég hef mikið frelsi í minni vinnu
og fyrir vikið er ég mjög húsbóndahollur, en ég hef á tilfinningunni að
húsbóndahollustan sé því miður á miklu undanhaldi.“
Þeir eiga það sameiginlegt að líf þeirra og starfsævi hefur
einkennst af því að vera í krefjandi og skemmtilegri vinnu þar sem
þeir hafa átt kost á að sýna hvað í þeim býr. Eitt eru þeir félagar
sammála um og það er mikilvægi þess að eiga líf fyrir utan vinnuna
til þess að viðhalda fullri starfsorku. „Ég hef bara svo gaman af því að
vinna með fólki og vinna að lausnum enda mikill lausnamaður. Svo
ég hef eignast frábærar vinkonur og er í tveimur saumaklúbbum,“
segir Helgi kankvís. Rudolf segist taka undir með honum, „nema
saumaklúbbinn,“ og hlær. „Maður verður að hafa gaman af þessu og
einlægan áhuga á fólki og hvernig hægt er að hjálpa því og öðlast
traust fólks sem er forsenda þess að geta lagt fólki lið. Við erum báðir
eins og kartaflan – hvort sem hún er soðin, bökuð eða steikt – við
erum gjaldgengir með öllum mat.“
„Svo ég hef eignast
frábærar vinkonur og
er í tveimur sauma-
klúbbum,“ segir Helgi
kankvís.