Alþýðublaðið - 30.04.1925, Blaðsíða 3
•fflisasagaáaá
stærat og fallegast í borginni.
Gall', silfur-, plett' og tin-vörur
Leitið þar, sem nóg er a8 flnna.
gjildeyri, sem til landsins
flutiít. Nú votu góð rzfl dý',
en þó tótest að kaup r þau —
fyrir fé rfiþýóu.
Ráðm voru þw*si. Laodsbsnk-
anum var >l«ytt« (þ. ®. sagt) að
auka seílaútgámna smátt og
smátt um nær fjórar milljónir
króna tn »ð Kaup • yrir útiendan
gj v'd-yri og þyn- b ••nitr út
v-: fl i <i <:» u r spfiin-
flódl fella hana í verði, svo að
tugum hundraðshluta skifti. Þctta
var gert eð tilhiutun fjármála-
ráðherrans. og hann hefir sjáltur
skýrt frá þessu í fjármálaræðu
sinnl i þingbyrjun. Sjá grein
>VegfarSnda« hér í blaðinu 13.
febr. þ. á.
Það er óhætt að segja, að
með þe*su athæfi hafi tjármáia-
ráðherrann, Jón Þorláksson verk-
frædingur og stórkaupmaður,
komið í kring mestu fjárglœfr
unum, sem dæmi eru til hér á
landl þrátt fyrir allan subbuakap
olnataklinga hér í tjármáluro.
Það má fullyrða, að ef ait hefði
farið eðiliega, þá heíði steriings-
puud t. d. fallið niður í 22 kr.
í stað þeas að standa að árlnn
loknu onn í 28 kr. Kaup alþýðu
hsfði vaxlð að sama skapl að
gildi osf hagnr hennar batnað
og erlendár skuldir innflutnings-
kaupmanna íækkað, en alt þetta
hefir fjármátaráðherrann ha!t af
þjóðinni 'yrir burgelsa, stór-at-
vionurekendur og úsflutnings-
kanpmenn; þeir einir hafa grætt á
áryæz íunni, nema hvað Sam-
band íslenzkra samvinnulélaga
hefir fengið dálitinn skerf aem
útfiytjandi, þótt innflutningur
þess hafi nokkuð j*fnað þar.
L ingmestur htuti islenzku þjóð-
arinnar hefir þanoig verið svikinn
um margar milijónir króna, sem
hana átti rétt á, i þágu táelnna
burgeisa aðáilega með þessu
stjó; nárathæfi fj irmálaráðherrans
og ekkl einu sinnl kaupmönnum
hlíft, sem komið hafa honum þó
í ráðherrastólinn, og má það
kallast beizk umbun iyrir hjáip-
ina, ©n, svona er »frjála sam-
krppnie. Og þeir þegja við tap-
inu eius og bljúg börn. —
Jón hinn og Mágnús ern úr
sögunni. A þá hafa verið sann-
aðar sakir, svo að þeir geta
ekkl setlð leögur við vöid án
skaramar fyrir þjóðina og ættu
þyí að sjá sóma sinn sjáifir og
segja af tér. Syndir þeicra sem
ráðhorra em þó að elns van
rækslusyndir f Krossaneas- og
tóbakselnkasölu-máiinu, en fjár-
glæfrár Jóns Þorlákssonar, þessi
óhemju féfletting á álþýðu, sem
hvarvetna annars staðar en hér
hefði vafalauit dregið uppreisn
á ettir sér. er verknaðarsynd og
þeim muu verrl en hlnna, sem
melri ósvítnl þarf til skaðssam-
legra athafna en aðgerðarieysis.
Þassara þriggja óhæfu ráðherra
ihaldsflokksins @r hann þvf
verstur og englra vora fyrir hina
áð lafa á honum. —
Hér f blaðinu hafa nú verið
sannaðar þær sakir á alia ráð-
herrana, að enginn kostur er
íyrir stjórnina að sitja lengur.
011 stjórnin verður að segja af
sér þegar í stað.
Afbrotið mikla.
Stórveldunum hugkvæmdkt
ekki, að þeim bæri að veita
mannkynlnu hugsjóulr og íyrir-
myndir. Við Þjóðverjar höíum
engu fórnað fremur en áðrir.
Það er stórt afbrot, því að hug
sjónlraar hafa skepað okkar þjóð.
»Réttui'«, W. Bathenau
Brezka senditOrln
til Rússlands.
' (Nl.)
Sú stéttin, sem hoignað hefir
eftir byltinguna, er >miðstéttin«,
sem áður var. Fjöldi he.nr.ar
hefir gefið sig við rýjum störf-
um, svo sem kensln o. s. frv.,
þegsr ekki var lengue hægt að
íifa hátt á verzíun, peningaeign
eða feitum embættmn. Nokkur
hluti hennar rcknr atvinnu eða
vefzlura, síðan nýja tyrirkomu-
lagið komst á, en afgangurinn
bjargaat sem bezt vltl. Yfirstéítin
(aðaliinn og auðmsnnirnir) rúss-
neska er ekki iengur tii. Me&tur
hluti hennar lifir nú á minningu
una forna frægð hlngað og þang-
að um borgir Vestur Evrópu.
I Rússlándi er það v»rka-
mannaatéttln sem ræður. Kjarni
hennar, kommúnistaflokkurino,
telur eú um 350 þús. meðlimi.
Þótt stjórnaríyrirkomulaglð (ráð-
stjórnarkerfið) sé í raun réttri
hið fullkomnasta fóSkstjórnar-
sklpulag, geta ráðin, hvorki hln
æðri eða lægri, þó ekki fram-
kvæmt neítt, sem beint fer í
bága við stefnu stjórnárinnar
©ða komm únlstsflokbsins. Nefndin
álítur, að smátt og smátt muni
f þróast fullkomlð lýðstjórnarskipu-