Alþýðublaðið - 01.05.1925, Blaðsíða 1
# .24^'*'"^%^^
®N8Ö0 €it ttf
'192$
Föstudaginn i. mai,
99. tolabiað,
1. maí 1925.
JVú er þjótandi vor,
og þá molnar svo margt,
sem er myglað og feyskið með viðinum klofnum.
Hinu unga vex þor;
þá er ógnandi bjart
yfir öxinnV, er sveiflast að kúgunarstofnum.
Og vordagaleysing ei látum oss hrœða,
en Ijóminn frá sólu skal rjúfa og brœða
allan ranglœtis-is,
fyrir réttlœtis-dís,
lála runnana blómgast og eymdanna kalsárin grœða.
Ná er þjóðanna vor,
og í þrœldómsins stað
koma þreklyndi' og satntök, er brautina ryðja.
Yflr aldanna spor
gróa blómjurt og blaðj
og nú beitum vér kröftum, hver annan að styðfa.
Þótt enn þá á velrarins illviðrum gangi,
er œskan og vorið með sólskin í fangi.
Þáxer sigurinn vis,
þegar sumarið ris,
þegar sólstöðumorgunninn rennur með blóm yfir vangi.
uakoM ctak öiwvato,
I ðag.
„Yfir álfur og löad
tengir bróöerniö bönd.*
Einar Benediktsson.
í dag eru Hðin 36 ár, sfðan
hin fyrsta kröfuganga jamaðar-
manna tór fram árið 1890. Til
hennar var stofnað tll að krefj-
ast átta stunda vinnudags i skiln-
ingl á því. að hinn langi vinnu-
timi alþýðu, s«m þá tiðkaðist
alla staðar og enn sums staðar,
var einn meglnijöturinn á alþýðu,
því að hann varnaði henni að
afla sér mentuaar með þekkingu
og skiiningl á kjozum sínum og
á þvf, hversu þau yrðu bæít.
Til kröfugöngunnar var vallnn
sá dagur, 1. maí, sem um marg-
ar aldir hatði verið haldlnn með
öUum germSnikum þjóðum til
fagnaðar nýju Iffí sumarsins,
Ijósi þess og hlýju, þvf að nú
krafðlst alþýða réttar sfns tll
nýs öumars í Ifkamlegum og
andlegum etnum.
í fyrstu, meðan alþýða þekti
ekki sinn vltjunartfma, var þátt-
taka hennar lftil, en smám saman
opnuðust augu hennar, og hún
sá, að hér var um hina mestu
nauðsyn hennar að ræða. Fylfc-
ingin óx og þéttist með árl
hverju, eg jafnframt tókst al-
þýðusamtðkunum að koma krSt-
TvðfOId áiiægja
er það að nota »Hreins<
stmgaaápu til þvotta.
I Þvotturinn verður drifhvítur
og tallegur.
JI. >Hreins< staagasápa er
istenzk. — Biðjlð kaupmeno,
sem þér veiziið við, um hana.
Engln alveg elns góð.
unnl fram f samningom vlð at-
vinnurekendur f ftóri og flelri
löndum og nú er kralan orðin
*ú, að íulinægt sé þjóðasam-
komulaginu i Washington um
lögieiðlng átta stunda vianadags-
ins alls staðar, svó ssm þegar
er gert f nokkrum mestu menn-
ingariÖDdanum.
En jatnframt þvf, sem átta
stunda dagurlnn komst á, sá al-
þýða, sem nú hafði betra tóm
tii umhugsnnar um velfarð sina,
betur og betur áþján &íaa og
sklidi betur og betur nauðsyn
sfna til afléttingar, áþjáninni, bg
dágurinn varð allsherjar hvatn-
ÍGgard-'gur til samtaka og atis-
herjar mótmæladagur gegn kúgun
auðvaldsins. Fylking alþýðu óx
og vex, svo að nú er það orðið
eitthvert skýrasta merkið um
menniogarástand hverrar fojóðar,
hvort alþýða hennar heidur 1.
maf háttðlegan með kröiugöngu,
svo sem er mað ölium menniog-
arþjóðum. —
í dag safnast afþýða alira
landa saman tii framsóknar að
hserra og hærra marki. Milijón-
um saman tengjast starfandi
menn allra þjóða í anda bræðra-
lags ailra mannvera án mann-
greinar eftlr lit eða kyni til
undirbúaings nýju og bðtra sam-
féiagi með friði og gleði á þess-
um fagra himlnhnettl, jörð vorri.
Stotnun þess er hiutverk al-
þýðu f anda og krafti jafnaðar-
stefnunnar.
k.