Alþýðublaðið - 01.05.1925, Page 1
1. maí 1925.
Nú er þjótandi vor,
og þá molnar svo margt,
sem er myglað og feyskið með viðinum klofnum.
Hinu unga vex þor;
þá er ógnandi bjart
yfir öxinní’, er sveiflast að kúgunarstofnum.
Og vordagaleysing ei látum oss hrœða,
en Ijóminn frá sólu skal rjnfa og brœða
allan ranglœtis-ís,
fyrir réttlœtis-dís,
láta runnana blómgast og eymdanna kalsárin grœða.
Nú er þjóðanna vor,
og i þrœldómsins stað
koma þreklyndi’ og samtök, er brautina ryðja.
Yfir aldanna spor
gróa blómjurt og blað,
og nú beitum vér kröftum, hver annan að styðja,
Þótt enn þá á vetrarins illviðrum gangi,
er œskan og vorið með sólskin í fangi.
Þá er sigurinn vís,
þegar sumarið rís,
þegar sólstöðumorgunninn rennur með blóm yfir vangi.
átakoii Sólí\. SimaM,
I dag.
„Yfir álfur og lönd
tengir bróðerniö bönd.“
Einar Benediktason.
í dag eru Hðin 36 ár, siðan
hin fyrsta kröfuganga ja naðar-
manna íór fram árlð 1890. Til
hennar var stofnað tll að krefj-
&st átta stunda vinnudags f skiln-
ingl á því. að hinn langi vlnnu-
timi alþýðu, sem þá tiðkaðist
alla staðar og enn sums staðar,
var einn mðginijöturlnn á alþýðu,
því að hann varnaði hennl að
afla sér mantuu&r m@ð þekkingu
og skhningi á kjösum ainum og
á því, hversu þau yrðu bætt.
Til kröfugöngunnar var valinn
sá dagur, 1. maí, sem um marg-
ar aldir hatði verið hatdinn með
ölium germömkum þjóðum til
fagnaðar nýju lífí sumarsins,
ljósl þeBS og hlýju, þv( að nó
krafðist aíþýða réttár síns til
nýs sumars i likamlegum og
andiegum etnum.
í fyrstu, meðan alþýða þekti
ekki sinn vltjunartíma, var þátt-
taka hennar lítil, en smám saman
opnuðust augu hennar, og hún
sá. að hér var um hina mestu
nauðsyn hennar að ræða. Fylk-
ingin óx og þéttist með ári
hverju, og jafnframt tókst ai-
þýðusamtökunum að koma kröt-
TvOfðld ánægja
er það að nota >Hreins«
stangasápu til þvotta.
I Þvotturinn verður drlfhvítur
og faliegur.
II. >Hreins« stangasápa er
islenzk. — Biðjlð kaupmeno,
sem þér veizlið við, um haua.
Engin alveg eins góð.
unnl fram í eamnlngum við at-
vinnurekendur í fletri og fldri
löndum og ná er kraían orðin
«ú, að fulinægt sé þjóðasam-
komulaginu í Washington um
iögleiðing átta stunda vinnudags-
ius alls staðar, svo sem þegar
er gert i nokkrum mestu menn-
ingariöndunum.
En jafnframt þvf, aem átta
stundá dagurlnn komst á, sá al-
þýðá, ssm nú hafði betra tóm
til umhugsunar um veiferð sfna,
betur og betur áþján aíaa og
skildl betur og betur nauðsyn
sfna tll afléttlngai^ áþjáninni, og
dágurinn varð allsherjar hvatn-
iagardagur tli samtaka og atis-
herjar mótmæladagur gagn kúgun
auðvaldsin*. Fylking alþýðu óx
og vex, svo að nú @r það orðið
eitthvert skýrasta merkið um
menningaráitand hverrar þjóðar,
hvort alþýða hennar heídur 1.
maí hátlðlegan með kröiugöngu,
svo sem er mað öllum menniug-
arþjóðum. —
í dag safnast atþýða alira
landa sam&n tii framsóknar að
hærra og hærra markl. Miiijón-
um saman tengjast starfandi
menn allra þjóða i anda bræðra-
lags aiira mannvera án mann-
grelnar oftir lit eða kyni tll
undirbúoings nýju og bstra sam-
féiagi með friði og gleði á þess-
um tagra himinhnetti, jörð vorri.
Stotnun þess er híutverk al-
þýðu i anda og krafti jafnaðar-
stefnunnar.