Hugur og hönd - 01.06.1988, Side 17

Samskipti
Glerlistamenn eru mjög bundnir, þar
sem þeir eru með ofn sem kyntur er allan
sólarhringinn. Vinnan er erfið og hjá
þeim er við margan vandann að etja og
vandamál þeirra mörg hin sömu. Sören
segir frá því, að þeim sé því mjög mikils
virði að hafa samband við aðra sem
vinna við sömu tegund glerlistar og þau,
heita glerið. Hér á landi eru þau ein síns
liðs og sækja því út fyrir landsteinana til
þess að hafa samskipti við annað listiðju-
fólk í glerframleiðslu. Tengsl eru mikil
milli glerlistamanna. Sjálf sækja þau
listamennina heim erlendis og einnig
sýningar þar. Þetta er þeim mjög lær-
dómsríkt, þau sjá úrvalið af því sem hinir
skapa. „Maður situr þá ekki einangrað-
ur uppi á Islandi og heldur að maður sé
svo flínkur," segir Sigrún glettin. Margt
forvitnilegt er að gerast í heitu glerlist-
inni í Evrópu til dæmis, en þau hjón full-
yrða að sú fúllkomnun sem orðin var í
glermótun á Italíu á 16. öld muni aldrei
nást aftur.
Þrotlaus vinna
Hitinn er gífurlegur, svo að svitadrop-
arnir renna. Allur dagurinn fer í fram-
leiðslu glasa, bréfapressa og skraut-
fugla, en þessir hlutir eru helsta söluvar-
an og bera uppi reksturinn. Glerlista-
mennirnir þurfa að skipuleggja tíma sinn
vel til að komast fram úr verkefnunum og
ekki síst til að nýta sem best bræðsluofn-
inn sem er nýr, tölvustýrður ofn og verð-
ur að vera í stöðugri notkun til þess að
borga sig. A kvöldin einbeita þau sér að
nýrri hönnun, vinna frjálst og gera til-
raunir. „Frjálsa listin á kvöldin verður
alltaf að vera í gangi,“ segja þau. Annars
væri hætta á að festast í einhverjum far-
vegi. „Að vísu væri æskilegt að hafa
meiri tíma til þess að gera tilraunir og
„leika“ sér við frjálsa sköpun því að hún
fæðir oft af sér góðar hugmyndir að
nytjamunum,“ bætir Sigrún við. Þau eru
1. Þröng, 1987, eftir Sigrúnu Ólöfu. í
eigu listasafns í Lausanne, Sviss.
Musée des Arts Décoratifs.
2. Strengjafugl Sörens, 1988.
3. Ævintýraegg Sigrúnar, 1988.
4. Rondó, skúlptúr eftir Sören, 1988.

HUGUR OG HÖND
17