Hugur og hönd - 01.06.1997, Blaðsíða 7

kveikt á útvarpinu. Byrja á að
hlusta á góða tónlist, eins og rokk,
fer svo að vinna og dett inn í verk-
ið og heyri þá ekki tónlistina. Ég
byrja bara að skafa og skef eða gref
mig inn í steininn og móta hann
um leið. Maður bætir aldrei á efn-
ið eftir á. Maður tekur bara af,
þegar maður skefur stein. Annað
er til dæmis með leir, þá er hægt að
laga formið mikið betur, en steinn-
inn getur jafnvel brotnað í vinnslu
og þar með eyðilagt formið.
Stundum kemur svo flott lag í út-
varpinu að ég þýt upp úr stólnum,
út á gólf, gef myndinni auga á
meðan og þá sé ég margt sem ég
gæti haft öðruvísi. Með því að taka
létta sveiflu með sjálfum mér
slappa ég aðeins af frá myndinni
og sé þá allt í einu að það vantar
eitthvað í hana, ég fæ jafnvel nýja
hugmynd, verð frjórri, og sé hvað
ég hef gert of mikið eða of lítið. Þar
með koma léttari sveiflur, form í
myndina. Einnig er gott að fara frá
Bifvélavirkinn.
myndinni og koma að henni dag-
inn eftir. Þannig verða bestu
myndirnar til. Mér finnst líka gott
að horfa á verkið úr fjarlægð, þá
koma fram myndir í huganum,
sem ég er búinn að leggja drög að
með því að krota og strika í efnið".
Lokaorð
„Mér finnst þetta ekkert vera list,
þetta er bara sköpunarþörf. Það
hefur enginn hingað til getað sagt
með sanni hvað sé list. Allt sem
menn gera af innlifun, einlægni, og
Valdabarátta um Ráðhús Reykjavíkur
í síðustu borgarstjórnarkosningum.
gera vel er list. Bak við listina er
líka ákveðin útsjónarsemi. Útsjón-
arsemi til að sjá hvernig hlutum er
haganlega komið fyrir".
Hver er þá listamaður?
„Mér hefur alltaf fundist, að sá
sem hefur verið í listaskóla, sé þar
með talinn listamaður. Hann veit
allavega hvernig hlutirnir eiga að
vera, þrátt fyrir að hann geti oft
ekki sjálfur unnið þannig í raun.
Hann er samt listamaður eins og
ég er smiður, af því að ég hef lært
það. En maður lærir ekki einu
sinni fyrir alla ævina, maður
verður að þroskast áfram af ein-
lægni.
Ég held að allir sem geta gert
hlutina vel og ógallað, þeir séu
listamenn".
Orðin list og listamaður eru að
margra mati misnotuð og flókin
hugtök sem flestir eiga æ erfiðara
með að skilja og skilgreina fyrir
sjálfum sér og öðrum. Ekki bætir
úr að margir sérfræðingar gera oft
einfalda hluti flókna með háfleyg-
um skýringum á þessum orðum,
þar sem því miður er stundum
stutt í snobb og fordóma. Margir
eru þeirrar skoðunar, að skynjun
á eða fyrir því sem er nefnt list sé
smekksatriði í hvert sinn og háð
því, hvað hver og einn hefur yndi
af að virða fyrir sér og hafa um-
hverfis sig. En sjálfsagt er listin á-
líka og sérstæður persónuleiki
sem lýtur eigin lögmálum og þess
vegna dulúðug og umdeilanleg
Bifvélavirkinn. „Á Itöfði bifvélavirkj-
ans eru kambhjól, pinjón, drifhlutur,
lax (veiðimaður) og tværfjórar, því
að hattn gerði allt svo sterkt, ekkert
mátti klikka".
en samt ávallt háð tilfinningum og
einlægni listamannsins. Listin
verður líklega seint njörvuð niður
í fastmótaðar reglur vegna þess að
hún er einmitt svo yndislega óút-
reiknanleg og þar með eilíf.
Fríður Ólafsdóttir
Ljósmyndir: Guðmundur
Ingólfsson/ímynd
Hugur og hönd 1997 7