Hugur og hönd - 01.06.2004, Blaðsíða 8

Listvefnaður
Herdísar Tómasdóttur
Að baki hvers veflistaverks liggur langt ferli
sköpunar, hugar og handa, mikil undir-
búningsvinna, ögun og langar setur við
vefstólinn. Hugur og hönd fékk að fylgjast
með slíku ferli hjá Herdísi Tómasdóttur á
vinnustofu hennar á vistlegu heimili
hennar við Vesturströnd á Seltjarnarnesi.
Listvefnaður er listgrein sem einkum
virðist höfða til kvenna líkt og aðrar
textílgreinar. Þegar Herdís Tómasdóttir
settist í Myndlista- og Handíðaskóla
Islands hafði hún helst hugsað sér að
læra grafíska hönnun, en textíldeildin
heillaði hana. Hún hafði löngum haft
þörf fyrir að búa eitthvað til í höndunum
að eigin sögn og hafði til dæmis mikið
fengist við útsaum. Það voru kannski
áhrif frá móður hennar, Sigríði Thor-
oddsen, sem hafði áhuga á íslenskum út-
saumi og taldi út munstur, sem henni
fundust áhugaverð í Þjóðminjasafninu
og voru ekki til prentuð, setti þau saman
og saumaði mörg falleg veggteppi.
Herdís Tómasdóttir viS vefinn. Ljósmynd: SigurSur K. Oddsson.
Herdís útskrifaðist frá
Myndlista- og Handíða-
skóla íslands 1985 bæði
úr textíldeild og vefn-
aðarkennaradeild. Auk
myndlistarnámsins er
hún menntaður bóka-
safns- og upplýsingafræð-
ingur frá Háskóla Islands
og vinnur nú í hlutastarfi
við bókasafn Listaháskóla
Islands. Hún hefur teldð
þátt í fjölda samsýninga
og haldið einkasýningu í
Norræna húsinu árið
1998. Árið 1997 var hún
valin bæjarlistamaður Sel-
tjarnarnesbæjar.
„KveSja"gagnsatt verk d
einkasýningu í Norrœna
húsinu, 1998. Hör,
hörruddi, nœlon. StœrS:
240x120 cm. Ljósmynd:
SigurSur K. Oddsson.
Hugmyndir að myndverkum sínum
segist hún fá við að horfa á íslenska
landslagið sem er svo tilkomumikið,
stórbrotið og áhrifaríkt. Ekki þarf annað
en að horfa á stórkostlegt útsýnið, hafið
og fjöllin sem blasa við fyrir utan glugg-
ann á vinnustofu hennar á Seltjarnarnes-
inu. Náttúran og form er það sem heillar
hana. Ljósmyndir, sem hún tekur, verða
stundum fyrirmyndir sem hún hugsar út
frá og notar í myndverk Landslagið er
ekki endilega sýnilegt í verkum Herdísar,
hún einfaldar formin og reynir að leysa
þau upp í fletinum. Mikill tími getur
farið í þá vinnu. Hugmyndina þarf síðan
að skissa á blað. Við skissugerð notar
hún blýant, tréliti, túss, vatnsliti, þráð og
fleira.
Næsta skref er að stækka myndina upp
í vinnustærð. Þá þarf að velja efni í uppi-
stöðu og garn. Herdís segist oftast nota
hör í uppistöðu og ull í ívafið en stund-
um annað efni, einkum þegar hún vefur
gagnsæ verk. Sú tegund vefnaðar þekkist
vel á Norðurlöndunum, einkum í Finn-
8 HUGUR OG HÖND 2004