Feykir - 17.01.2018, Blaðsíða 9

í september; þá er
uppskerutími. Hann byrjar
með (gleði)göngum og
réttum en mjög spennandi
er að fá lömbin heim af fjalli
og sjá hvernig þau hafa
þroskast um sumarið og
hvað tíðarfarið hefur haft
mikið að segja. Svo er það
eftirvæntingin við að sjá
fyrsta vigtarseðilinn, hvernig
hafa lömbin flokkast, hver er
vigtin og hafa orðið framfarir.
Dagurinn þegar lömbin eru
ómmæld og stiguð er einn
af jóladögunum. Svo þarf að
velja ásetningsgimbrarnar
og hrútana. Hrútakaupa-
leiðangur á Strandirnar
kórónar svo tímabilið.
Nú þegar lægð er í
sauðfjárræktinni er gott
að hugsa um allt það
jákvæða og skemmtilega í
fjárbúskapnum. Ég er þakklát
fyrir að vera sauðfjárbóndi.
Ég veit ekki um ykkur en
ég vil frekar eiga fé frjálst á
fjalli sumarlangt en safna því
saman inn í banka.
- - - - - - -
Ég skora á Maríu í
Huldulandi að taka við
pennanum.
Þegar ég var að alast upp í
Bolungarvík voru kindur ekki
ofarlega á vinsældarlistanum
hjá mér. Pabbi var með
nokkrar kindur í hesthúsinu
og fóru þær frekar mikið í
taugarnar á mér, fannst þær
vera endalaust jarmandi og
hafði ekki nokkurn áhuga
á þeim.
Seinna fór ég svo að temja
í Skagafirðinum, kynntist
þar manninum mínum
og eftir það jókst heldur
betur áhuginn. Mér fannst
fjöllin hérna samt ekki
vera merkileg í fyrstu, bara
svona hólar og hæðir,
miðað við fjöllin fyrir vestan.
Tindastóll, Glóðafeykir og
Mælifellshnjúkur gerðu lítið
annað en að minna mig á
ósléttu túnin fyrir vestan.
En það hefur heldur betur
breyst. Staðarfjöllin toga í
mig og eru fjöllin mín núna.
Náttúran og kindurnar er
samofið og að vera uppi
á fjöllum að eltast við
eftirlegukindur finnst mér
erfitt að lýsa. Held að það sé
á við marga sálfræðitíma.
Ég náði einu sinni að villast
í fjöllunum og þá fann ég
hvað maður er hrikalega
smár þegar náttúran er
annars vegar. En þá var bara
að hafa hestaskipti og leggja
á Glampa og gefa honum
lausan tauminn. Tók hann
strax rétta stefnu og kom
mér heim.
Ef þú átt kindur er alltaf
eitthvað til að hlakka til.
Það eru nefnilega jól oft á
ári í sauðfjárræktinni. Að
fá Hrútaskrána í hendurnar
er alltaf jafn spennandi
og að velja sæðishrútana.
Á að nota reyndan hrút
eða veðja á efnilegan? Og
hvaða ær eru svo að ganga,
vonandi einhverjar af þeim
allra bestu og hvernig á að
para saman. Mikil spenna
er svo í febrúar þegar það
er fósturtalið. Hvernig hefur
fengieldið gengið, hver er
væntanleg frjósemi og er
hún að aukast.
Það að geta byrjað daginn á
því að gefa kindunum finnst
mér vera forréttindi. Það
gefur manni aukinn kraft
inn í daginn. Ekki er verra
ef maður hefur svo tíma til
að setjast á garðabandið og
horfa á kindurnar. „Njóta og
lifa!“ eins og segir í laginu.
Þá er það sauðburðurinn
sjálfur sem byrjar um
mánaðarmótin apríl maí.
Rosalega skemmtilegur og
krefjandi tími, sem gefur
manni mjög mikið þegar
vel gengur og svo bætist í
reynslubankann þegar verr
gengur.
Aðalhátíðin er svo
ÁSKORENDAPENNINN
Linda Jónsdóttir Árgerði Sæmundarhlíð
Ef þú átt kindur þá eru jól oft á ári
UMSJÓN
palli@feykir.is
-
Heilir og sælir lesendur góðir.
Það er Hólmfríður Bjartmarsdóttir sem er
höfundur fyrstu vísunnar að þessu sinni.
Norðangjólan nöpur hvín
nú er blautt á vegi.
Best væri að fá sér brennivín
og bjarga þessum degi.
Betur hefur blásið útivið þegar frúin yrkir
næstu vísu en þrátt fyrir það er áhugamálið
ósköp svipað.
Sælt er úti sólin skín
svaka logn og blíða.
Best að fá sér brennivín
og byrja að detta íða.
Að baki er allt basl og puð
barlómurinn farinn.
Núna vel ég stanslaust stuð
og stefni í kvöld á barinn.
Alla gleði mikils met
mjög ég elska að svalla.
Kverkar væta vel ég get
vínið gleður alla.
Einhverju sinni er Teitur Hartmann átti í
útistöðum við samferðamann á lífsins leið
mun þessi hafa orðið til:
Ennþá finnst mér ýmsir menn
á mig vilja leita.
Hagmælskuna hef ég enn
henni mun ég beita.
Veit ekki um höfund næstu vísu en sá hefur
trúlega átt í hörðum deilum við annan
skáldmæltan.
Þú vilt bjóða byrginn mér
með betri ljóðafleini
en ég skal sjóða sál úr þér
á sjálfs þíns hlóðarsteini.
Þegar ég nú er að rísla í gömlu dóti mínu,
sem reyndar er merkt árinu 1979, rekst ég á
þessa snjöllu hringhendu. Er hún sögð eftir
Stefán Vagnsson. Væri gaman að vita hvort
einhver kannist við hana.
Ástin kvikar kvendum hjá
sem kollótt prik á svelli.
Í augum blikar eðlisþrá
ætla ég hvikull skelli.
Áfram með hringhendur úr Skagafirði.
Jón Gissurarson í Víðimýrarseli mun vera
höfundur að þessari:
Vetur kallar, veður leitt
verður um fjallasali.
Snjókorn falla eitt og eitt
yfir hall og dali.
Veit ekki um höfund næstu vísu, sem er
örugglega mjög gömul.
Gott er að vera í góðum rann
gott er að hafa völdin,
gott er að eiga góðan mann
gott er að sofna á kvöldin.
Það er limrusmiðurinn snjalli, Guðmundur
Arnfinnsson, sem er höfundur að þessari:
Vísnaþáttur 704 Landsbankastjórinn Lundisem löngum á bankaráðsfundi
upptekinn sat
á einhvern hátt gat
þó samtímis verið í sundi.
Þá held ég að þessi staka sé einnig eftir
Guðmund:
Á sænum dúnalognið lít,
litum núna skarta,
fjaran brún og fjöllin hvít
með fannakrúnu bjarta.
Að lokum þessi vandaða hringhenda eftir
Guðmund:
Þó að flygi fugl í skjól
frost sé tíu gráður,
brýst úr skýjabakka sól
björt og hlý sem áður.
Ekki skemmir brageyrað þessi hringhenda
Ingólfs Ómars:
Hríðarmugga hylur svörð
hrími gluggar skarta.
Fellur skuggi á freðna jörð
finn ég ugg í hjarta.
Alltaf freista manns hringhendurnar. Þessi
mun vera eftir Gunnar J. Strumland:
Föruvindar fjallið synda
fagra tinda hylur kóf.
Freramyndir fannir binda
frýs þá lind við klettagróf.
Einhvern tímann þegar Björn Ingólfsson
brá sér í morgungöngu mun þessi hafa
orðið til:
Heimsins glymja öskur öll
utan við minn þrönga hring,
hvar ég ösla morgunmjöll
mjúka eins og fiðurbing.
Enn kemur upp í hugann hringhent
vetrarvísa. Höfundur er Þormóður
Sveinsson frá Þorljótsstöðum.
Byrgja fannir blóm og völl
bólgnar hrannir rísa.
En lágum ranni og hárri höll
himnar sannir lýsa.
Minnir að Hallgrímur Jónasson hafi ort svo
um Austari-Jökulsá:
Hindra má hún firða för
fresti ósmáum valda.
Járni grá, frá jakastör
jökulsáin kalda.
Fer þá vel á því að leita til Hjörleifs Krist-
inssonar frá Gilsbakka með lokavísuna.
Þegar brestur þekking manns
þögn er besta svarið.
Sakna flestir sannleikans
sem er mest í varið.
Veriði þar með sæl að sinni.
/ Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) palli@feykir.is 30
ára
Linda situr berbakt á skjóttum gæðingi sem eflaust hefur haldið á
henni í einhverjum smalatúrunum. MYND ÚR EINKASAFNI
03/2018 9