Feykir - 31.01.2018, Blaðsíða 8

-
Heilir og sælir lesendur góðir.
Einhver drungi virðist yfir undirrituðum við
upphaf þessa þáttar eftir fyrstu vísu hans að
dæma. Minnir að Sigurbjörn á Fótaskinni sé
höfundur hennar.
Líf mitt þreytir byrði böls
brags er þögull strengur,
hvorki víf né áhrif öls
andann vekja lengur.
Gott er þá að hressa sig með þessari björtu
von Gissurar Jónssonar frá Valadal.
Mátt þó beygi og minnki skjól
myrkur ei skal hýsa.
Vonin eygir sumarsól
sigurveginn vísa.
Trúlega hefur Gissur verið staddur í góðum
hópi ferðafélaga þegar þessi vísa varð til.
Stundin er af gleði gerð
gæðin bestu nýti.
Þegar með er full á ferð
flaska af Ákavíti.
Það er sá snjalli Bjarni frá Gröf sem gerir svo
fallega ástarjátningu:
Það er víst ég skal þér unna
þú hefur göfgað mína ævi.
Þó ég hefði þúsund munna
þér ég alla kossa gæfi.
Óþarflega svartsýnn hefur þessi góði félagi
og gleðimaður verið er hann varð fertugur
eftir næstu vísum hans að dæma.
Nú er minni æsku eytt
ástar þrýtur lindin,
er að verða ekki neitt
eftir, nema syndin.
Styttist leiðin, fjölgar för
feigðar nálgast ljárinn.
Hef ég fyrir fótaskör
fjörutíu árin.
Allt í einu flýgur í hausinn þessi vel gerða
vísa Björns S. Blöndals:
Sína galla er sýndi flest
sárt var kalli að vaka.
Mig hefur allan yngt og hresst
ómþýð falleg staka.
Stórkostleg finnst mér þessi hringhenda
Björns og minnist ég varla eftir að hafa séð
orðum raðað svo undarlega saman í vísu.
Veitir yndi, elur frið
örvar lyndið veika,
rétt hugmynd er reyrist við
rímsins yndisleika.
Annar Björn, einnig af húnvetnskum rótum,
Björn Leví Gestsson, flýgur í hugann en sá
var snillingur í lausavísnagerð. Reyndar skil
ég ekki allar kemnningar í þessari vel gerðu
vísu:
Þó reynslan þrengi mjög að mér
Vísnaþáttur 705
og muni renging flíki,
hjartað lengi heldur þér
í hreinu engils líki.
Önnur vísa rifjast upp sem ég held að sé
eftir Björn. Heppilegt í því nútíma rexi sem
heltekur flesta fjölmiðla um samskipti konu
og karls.
Ekki þjál er andans þrá
eftir hálum gæðum,
kærleiksbál að kynda á
kvenna sálarhæðum.
Léttara hjal skal tekið upp og leitað til
hins snjalla vísnasmiðs og bónda, Gísla
Jónssonar í Saurbæ í Vatnsdal. Er hann þar
að þakka fyrir veðurblíðu á þorra.
Veðrið mótast enn af yl
allir hljóta að finna.
Þorra blóta þarf ei til
þeirra að njóta kynna.
Skáldið Gísli Ólafsson mun vera höfundur
að þessari hringhendu:
Yfir harma sollinn sjá
sé ég bjarma af vonum,
meðan varmann finn ég frá
fyrstu armlögonum.
Önnur vísa kemur hér eftir Gísla:
Sit ég einn og segi fátt
sviptur návist þinni.
Heyri samt þinn hjartaslátt
heim úr fjarlægðinni.
Einhver lifuð sárindi mun Guðmann S.
Halldórsson vera að rifja upp í næstu vísu.
Engu að treysta, allt mér brást
ein þú veist hið sanna.
Sundur leysti okkar ást
eldur freistinganna.
Það er Helgi R. Einarsson sem lýsir svo
ástarmálum samferðamanns.
Eyjólfur Elínu dáði
elskaði, dýrkaði og þráði.
Samt hætti hann því
þriðja bekk í
þegar í aðra hann náði.
Næsta vísa mun vera eftir skáldið Pál
Ólafsson, birtist hún í bréfi til góðs vinar.
Dagana drep ég svo flesta
að drekk ég mitt brennivín,
hugsa um vísur og hesta
og hugsa á milli til þín.
Gott að enda þá með vísu sem ég lærði
nýlega og inniheldur mikinn sannleika.
Höfundur Hreinn Guðvarðarson.
Það mun ungum allra best
að öðlast visku stærri.
Og þeir sem eiga minnst og mest
mættu vera færri.
Veriði þar með sæl að sinni.
/ Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) palli@feykir.is 30
ára
8 05/2018