Feykir - 14.03.2018, Blaðsíða 25

11/2018 25

Heilir og sælir lesendur góðir.
Hef áður minnst á í þessum þáttum það
stórskemmtilega útvarpsefni sem var flutt,
að ég held, í kringum 1955 og kallaðist
þá útvarpskveðlingar. Var þar stjórnandi
hinn snjalli hagyrðingur Guðmundur
Sigurðsson og skilst mér að hann hafi
ort marga af þeim fyrri pörtum sem
hagyrðingarnir glímdu við.
Hef ég lengi verið að reyna að grafa upp
einhverjar af þessum vísum sem margar
voru mjög góðar.
Eins og áður segir mun Guðmundur hafa
stjórnað spjalli þeirra félaga en þeir sem
með honum voru voru Helgi Sæmundsson,
Karl Ísfeld og að ég held Steinn Steinarr.
Minnir endilega að einn eða fleiri þættir
hafi verið sendir út frá Akureyri og mun
þessi vísa sem hér kemur vera ort þar.
Tel mig muna fyrir víst að Helgi hafi átt
botninn.
Ekki að því inna skal
eða færa í letur.
Hvað meyjarnar í Djúpadal
dreymdi í fyrravetur.
Kann ekki að nefna höfund að næsta botni.
Lífsins tel ég lykkjuföll
líkt og gömul kona.
Mín er bráðum ævin öll
ætla ég að vona.
Næsti fyrripartur var svohljóðandi og
minnir mig að Steinn hafi átt þann botn.
Gaddi hálum hyljast strá
hríðin málar þilin.
En vín á skál og vorsins þrá
vekur sálar ylinn.
Í þætti, sem ég held að hafi verið fluttur
frá Akureyri, mun gestum í sal hafa
verið gefinn kostur á að botna fyrriparta
Guðmundar. Það mun hafa verið hinn
mikli fræðimaður Steindór frá Hlöðum
sem botnaði svo snilldar vel.
Nálgast vorið Norðurland
nóttin styttist óðum.
Logar yst við eyjaband
eldur af sólarglóðum.
Ein vísa kemur hér í viðbót úr þessu
Akureyrargríni og mun Helgi þar botna.
Holdið veikt og eldfimt er
andinn reiðubúinn.
Ef að hallast upp að mér
Akureyrarfrúin.
Of snemmt er að hætta þessum ágæta
leik því ein vísa í viðbót rifjast upp sem
örugglega tengist Akureyrarkvöldi. Og tel
ég mig muna fyrir víst að þar botnar Helgi
svo auðveldlega.
Oft hefur Drottins ramma reiði
reynt á okkar veika þrótt.
Vegurinn yfir Vaðlaheiði
versnaði í fyrrinótt.
Vísnaþáttur 708
Einhverju sinni lét þáttarstjórnandi svo vel
að Helga í fyrriparti. Helgi átti svar.
Helgi vísur botnar best
bragasnilli gæddur.
Það er sem mér þykir verst
þegar ég er hræddur.
Annar af hinum félögunum mun hafa bætt
við þessum ágæta botni:
Undarlegri aldrei sést
andi holdi klæddur.
Vel kláruð hringhenda kemur hér næst en
man því miður ekki eða veit hverjir af þeim
félögum eiga hana.
Æviskeiðið ötull trað
ekki þreiði skýli.
Síðan deyði og settist að
á Satans eyðibýli.
Gaman finnst mér að rifja upp margar af
þessum stórgóðu vísum þeirra félaga og
langar að enda það spjall með einni hér
að lokum. Minnir að erlendur, þekktur,
tónlistarmaður hafi komið til Íslands til
að halda tónleika um svipað leyti og hafi
Helgi, sem átti botninn, notað nafn hans
þar.
Væri gaman að heyra frá lesendum
ef einhver man þann atburð. Trúlegt að
enginn viti neitt um það í dag nema sá
magnaði tónlistarmaður Jónatan Garðars-
son.
Sólin hlý um borg og bý
brosir skýin gegnum.
Við sína píu Singmannrí
söng á kvíaveggnum.
Ekki hefur enn á þessu ári þurft að kvarta
yfir mörgum blíðvirðisdögum. Komu þrír
með þíðu nú fyrir skömmu en síðan kom
þessi harða norðanátt með frosti og kulda.
Rifjaðist þá upp þessi staðreyndavísa
Hallmundar Kristinssonar.
Horfinn brottu virðist vart
vetrarkuldi og snjór.
Vorið foldu snöggvast snart
snéri við og fór.
Fer nú víst að verða nóg spjallað að sinni.
Gaman að leita til Ingólfs Ómars með tvær
kærleiksríkar vísur í lok þáttarins.
Viltu tendra vonarbál
veittu styrk þeim hrjáða.
Leggðu rækt við líf og sál
og láttu hjartað ráða.
Kærleikseldinn efla ber
auðlegð sálar þinnar.
Mönnum styrkur mikill er
máttur bænarinnar.

Veriði þar með sæl að sinni.
/ Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) palli@feykir.is
Það góða við að eldast er
lífsreynslan, maður róast og
fer að skoða hlutina í öðru
ljósi. Forgangsröðin verður
önnur. Bernskan og vinir
bernskunnar birtast manni í
öðru ljósi heldur en áður.

Ég hef verið að hlusta á
Mannakornsdiskinn – Gamli
góði vinur – hann kallar fram
ótal minningar. Yngri er maður
svo sjálfhverfur og upptekinn
af sér og sínum að annað
fer í „geymslu“ en alls ekki
„gleymsku“ – það upplifir
maður síðar.
Að upplifa 50 ára fermingar-
afmælið sitt, koma til baka í
litla þorpið sitt og hitta gömlu
vinina, þá kemur þetta allt
aftur. Það er svo gott að finna
tilfinningar frá bernskunni
vakna, finna væntumþykjuna
til alls þess gamla. Hitta fólkið
sem núna eru öldungar, fólkið
sem að þá var á sínum bestu
árum og það þekkir mann
aftur.
Hitta gömlu vinina, endurvekja
kynnin, spyrja frétta á borð
við; hvernig farnaðist þér
og þínum? Finna gleðina
með góðum fréttum, finna
til með þeim slæmu. Hitta
þá sem voru börn en eru
núna fullorðir í blóma lífsins.
Skoða gamla skólann sinn
og tala um kennarana. Rifja
upp sögur og hlægja mikið.
Ganga um kirkjugarðinn og
minnast þeirra sem þar hvíla,
margir hverjir úr daglegu lífi
bernskunnar. Við áttum líka
okkar Sölva Helgason.
Gaman er að koma í litla
þorpið sitt aftur og sjá allar
þær framfarir sem þar hafa
orðið á uppbyggingu allri –
gott að allir fóru ekki í burtu.
Það er svo gott að finna í
hjartanu kærleikann til alls
þessa gamla sem er þarna á
sínum stað þrátt fyrir hálfrar
aldar ævi og störf annars
staðar.
Gamli góði vinur; þú ert þarna
enn eins og þú hefur alltaf
verið.
- - - - - -
Ég skora á Gunnar Pálmason
frá Skagaströnd að rita
pistil í Feyki.
ÁSKORENDAPENNINN
Guðrún Þórbjarnardóttir brottfluttur Skagstrendingur
Gamli góði vinur
UMSJÓN
palli@feykir.is
30
ára
Guðrún Þórbjarnardóttir ásamt vini sínum Ringó. MYND ÚR EINKASAFNI