Feykir - 28.03.2018, Blaðsíða 10

Af hverju ekki?
Feykir hafði samband við
Skagfirðinginn Elínu
Ólafsdóttur í lok síðasta árs og
náði að plata hana til að svara
Degi í lífi brottflutts. Elín býr
ásamt fjölskyldunni í Jessheim
í Noregi ásamt maka sínum,
Hallmari Huga Aðalsteinssyni,
og börnum þeirra, Emblu Sól
og Aroni Frosta. Elín er
meistari í hársnyrtiiðn og
viðskiptafræðingur að auki en
hún starfar hja Apollo
hårsenter í Osló.
Elín er ættuð frá Hrauni í
Sléttuhlíð, dóttir Beggu sem býr
í Stóra-Holti í Fljótum. Hún
flutti með mömmu sinni og
Gauja bróður sínum á Hofsós
þegar hún var á unga aldri og
gekk í skóla þar en svo flutti
fjölskyldan út í Fljót og Elín
kláraði grunnskólann í Varma-
hlíð. Hún lærði hárgreiðslu og
rak hárgreiðslustofuna Lamba-
krullur á Lambanesi þar sem
hún bjó um tíma en flutti svo á
Nýrækt með stofuna, sig og
dótturina Emblu áður en hún
hleypti heimdraganum. Hún
flutti með fjölskyldunni, manni
og tveimur börnum, til Noregs
árið 2015.
Jessheim er tæplega 17
þúsund manna byggð, ekki
langt norður af höfuðborg
Noregs og er í raun næsti bær
við Gardemoen-flugvöllinn
sem er í 35 kílómetra fjarlægð
frá Osló. Á síðasta ári fóru 27
milljón manns um Gardemoen
og það mætti áætla að stór hluti
þeirra hafi brunað framhjá
Fjölskyldan. Aftast er Elín, þá Embla Sól með Aron Frosta og fremstur er Hallmar. MYND: ÚR EINKASAFNI
( DAGUR Í LÍFI BROTTFLUTTRA ) oli@feykir.is
Elín Ólafsdóttir / hársnyrtir úr Fljótum gerir út frá Jessheim í Noregi
vænt. Vinnan mín og það að fá
að kynnast nýjum hliðum á
hársnyrtiiðninni. Upplifun og
reynsla fyrir alla fjölskylduna.
Að ógleymdu veðurfarinu og
samgöngum.
Hvað gerir þú helst í frí-
stundum? Þær eru fjölbreyttar
og við erum uppátækjasöm
þegar kemur að frítíma. Dags-
ferðir um nágrennið upp í
lengri ferðir um nágranna-
löndin. Fáum einnig reglulega
heimsóknir frá Íslandi.
Hvers saknið þið mest að
heiman? Við söknum vissulega
fjölskyldu og vina. Ég sakna
sundlauga og heitra potta.
Fyrsta sem Embla Sól biður um
þegar hún kemur til Íslands er
saltfiskur. Ef einhver á leið í
heimsókn þá er viðkomandi
gjarnan beðinn um að hafa með
sér lifrarpylsu og sviðasultu.
Gætir þú deilt einhverri eftir-
minnilegri sögu frá dvöl þinni
erlendis? Já, Hallmar var
kominn út u.þ.b. mánuði á
undan okkur til að undirbúa
komu okkar. Ég tók börn og
stappfullan bíl og brunaði
austur í Norrænu. Meðan við
biðum eftir að komast um borð
í ferjuna þá flugu alls kyns
hugsanir í gegnum hugann. Við
skröltum á skrjóðnum, sem var
sérstaklega keyptur í þessa
flutninga, um borð. Drösluðum
draslinu upp í káetuna og beint
upp á dekk, skipsflautan þandi
sig og við sáum ljósin á
Seyðisfirði hverfa hægt og
rólega. Hvern fjandann var ég
búin að koma mér í?! Hugsa
með mér: Iss, þetta verður allt í
góðu. Fyrsta nóttin, Embla er
sjóveik og Aron, þá 9 mánaða,
kominn með hita. Ekkert
netsamband og skipsfjandinn
lét öllum illum látum um
nóttina. Daginn eftir, siglum
inn í Þórshöfn í Færeyjum.
Fengum að fara frá borði með
Aron innpakkaðann í kerru,
ennþá með smá hita. Embla
varð hress um leið og stigið var
frá borði og fékk loksins
matarlyst. En ég fékk þessa
hrikalegu sjóriðu um leið og ég
steig á fast land, skrölti upp
Þórshöfn eins og eftir nokkra
vel sterka drykki.
Að koma um borð aftur var
eins og himnaríki fyrir mig, þar
sem ég gat loksins stigið ölduna
aftur, en verra fyrir Emblu. Þá
áttum við eftir tvær nætur í land
í Danmörku. Embla sjóveik,
Aron ennþá með hita en ég
laus við sjóriðuna. Það er
laugardagsmorgunn og við
leggjum að höfn í Hirsthals í
Danmörku. Þar áttum við að
keyra úr Norrænu og nánast
beint inn í næstu ferju til að
komast yfir til Noregs. Þá hófst
vandamálið; hvernig kemst ég í
þessa ferju. Við keyrðum í
marga hringi á höfninni en
aldrei fann ég afleggjarann að
ferjukvikindinu! Ég lendi svo á
eftir bíl með íslensku númeri og
ákvað að elta, eftir að hafa farið
aftur í sömu hringina þá átta ég
mig á því að hann er líka villtur.
Þegar stressið nær hámarki þá
loksins finnum við leiðina.
Það var aðeins tæp fjögurra
tíma sigling til Noregs og þá
var u.þ.b. tveggja tíma keyrsla
eftir til Hallmars. Ég var frekar
stressuð að keyra á hraðbraut-
inni og koma mér í gegnum
Osló. Um það leyti þegar ég
renni út á hraðbrautina byrjar
bíllinn að nötra. Nei andsk..
hvað nú? Inn á næstu bensín-
stöð, ekkert sjáanlegt að dekkj-
um. Síminn minn ekki að
samþykkja nýtt land og virkar
ekki. Ákveð að halda áfram,
Hallmar nær að hringja í mig
og undirbýr viðbragðsáætlun.
Varð að keyra undir 80 km/klst
á hraðbrautinni, flautað á mig í
gríð og erg og ég með andlitið í
rúðunni af stressi og vegna þess
að ég sá lítið út vegna búslóð-
arinnar í bílnum.
Við höktum á áfangastað,
fjölskyldan sameinast, þvílík
hamingja! Hallmar kíkir á
bílinn og segir svo: „Elín, það
var nú algjör óþarfi að taka hálfa
Lágheiðina með þér!“Hversu lengi ertu í kjör-búðina frá heimili þínu?
5-10 mínútur..
Hvað færðu þér í staðinn
fyrir eina með öllu? Það
kemur ekkert í staðinn fyrir
eina með öllu!
Hvað kostar mjólkurlítr-
inn? Um það bil 20 norskar
krónur. [255 kr. íslenskar]
Hver er skrítnasti mat-
urinn? Komle, kjötfarsbollur
með engu kjöti í.
Hvert ferðu til að gera
vel við þig? Við elskum að
gera vel við okkur, ferðast,
förum reglulega út að borða
og prufum þá gjarnan nýja
staði t.d í Osló.
5 á 15
sekúndum
túnfæti Jessheim. Jessheim
tengist á annan hátt almenn-
ingssamgöngum í Noregi því
járnbrautastöð var byggð þar
árið 1854 þegar fyrsta járn-
brautin var lögð um Noreg og
byggist bærinn upp í kringum
þjónustu við járnbrautina. Íbúa-
sprenging hefur hins vegar
orðið frá því um síðustu
aldamót þegar Gardemoen tók
við af Fornebu sem aðalflug-
völlur Noregs og hefur íbúum
Jessheim fjölgað um 240%
síðustu 10-12 árin.
Hvenær og hvernig kom það
til að þú fórst til viðkomandi
lands? Í júní 2015 var ég
sínöldrandi um að við þyrftum
að finna okkur utanlandsferð.
Þá kastar kallinn því fram hvort
ég vilji ekki bara flytja á
meginlandið þar sem léttara er
að ferðast um. Ég hugsaði mig
um í nokkrar sekúndur og
niðurstaðan var: Af hverju ekki?
Eftir það gerðust hlutirnir
frekar hratt og þrem mánuðum
síðar vorum við komin til
Noregs.
Hvernig myndir þú lýsa
venjulegum degi hjá þér /
ykkur? Ég fer á fætur um 5:30
og það er hafragrautur flesta
morgna. Ég tek lest í vinnuna,
Hallmar skutlar Aroni í
leikskólann og Embla gengur
með vinkonum sínum í
skólann. Ég vinn hjá Apollo
hårsenter í Oslo. Þar sérhæfum
við okkur í lausnum fyrir
einstaklinga sem hafa misst
hárið sökum sjúkdóms eða
ótímabærs hármissis. Látum
útbúa hártoppa eða hárkollur
fyrir þá. Viðskiptavinirnir eru á
öllum aldri, allt frá 3 ára og yfir
90 ára. Flestir koma til okkar
einu sinni í mánuði í þjónustu.
Það er mögulega efni í nýja
grein að útskýra allt varðandi
starfið mitt sem er mjög
krefjandi á sama tíma og það er
virkilega gefandi. Eftir vinnu þá
er hoppað upp í lest og heim til
fjölskyldunnar.
Hver er hápunktur dagsins?
Ég er morgunhani, elska
morgnana og morgunkaffið!
Hvað er best við að búa í þínu
nýja landi? Það er meira frelsi,
einfaldara að ferðast, fjölskyldu- Jessheim í Noregi. MYND AF NETINU
10 13/2018