Feykir - 11.04.2018, Blaðsíða 6

þetta enda mikil viðurkenning.
Það var annar skólabróðir minn,
Brandur Búi Hermannsson,
mjög snjall maður og miklu
meiri tæknimaður heldur en
ég, sem fékk samskonar boð
um að setja upp svæðisstöðina
í Brú í Hrútafirði. En ég byrjaði
vinnu við þá stöð og Brandur
tók síðan við. Ég var sendur
tímabundið í nokkrar vikur og
mánuði vestur í Stykkishólm
til þess að koma þar á reglu,
en þar voru ákveðin vandamál
sem þurfti að leysa en sumir
símstöðvastjórar voru mjög
heimaríkir með það húsnæði
sem hýsa átti tæknibúnað
sjálfvirku stöðvanna. Mér var
falið verkefnið og gekk það
prýðilega og var það eldskírn í
samskiptum og stjórnun,“ segir
Hörður.
Hann segist hafa verið
heppinn að fá úrvalsmenn með
sér þegar hann kom á Krókinn.
„Það voru m.a. þeir Sigfús
Jónsson, sem ég hafði unnið með
á Akureyri og var mjög flinkur
maður, frá Samkomugerði í
Eyjafirði, Kristín systir hans
var húsfreyja í Keldudal. Síðar
var Sigfús Jónsson hjá norska
Hörð þekkja margir sem Hörð
í Hátúni en eftir margra ára
veru hjá Símanum venti hann
sínu kvæði í kross og rak
húsgagnaverslunina Hátún til
margra ára þar til rekstri var
hætt 1996.
Margar sögur eru til hjá
Herði frá tímum símstöðva-
uppsetninga og ekki síst árunum
á eftir þegar þurfti að halda
þeim gangandi og bregðast
skilyrðislaust við ef bilanaútkall
barst, hvaðanæva af 95 svæðinu
sem var mjög víðfeðmt.
Aðdragandinn að því að
Hörður kom að uppbyggingu
stöðvarinnar á Sauðárkróki var
sá að á útmánuðum árið 1967
er hann spurður hvort hann vilji
takast á við og hvort hann treysti
sér til að byggja upp sjálfvirka
símstöð á Sauðárkróki. Hann
féllst á það enda hafði hann
fullkomið traust yfirmanna að
hann tækist á við verkefnið. „Ég
var náttúrulega bara glaður með
VIÐTAL
Páll Friðriksson
Þann 4. apríl sl. voru 50 ár liðin frá því sjálfvirk símstöð var opnuð á Sauðárkróki
með pompi og prakt og miklum veisluhöldum í Bifröst. Sá sem sá um að setja
stöðina upp var nýútskrifaður símvirki frá Sauðárkróki, 23 ára að aldri, Hörður
Ingimarsson. Feykir settist niður með Herði og forvitnaðist um þetta mikla
framfaraskref sem átti sér stað á Króknum og víðar á landinu.
Hörður Ingimarsson og Margrét Gunnarsdóttir kynntust á Húsavík er Hörður vann þar við uppsetningu sjálfvirku símstöðvarinnar. Á Smáragrundinni á Sauðárkróki
hafa þau búið frá árinu 1970. MYND: PÉTUR INGI BJÖRNSSON. AÐRAR MYNDIR ÚR EINKASAFNI.
Sigfús Jónsson, Hörður og Ólafur Ingimarssynir.
símanum í marga tugi ára og
býr enn í Noregi, í Osló. Svo var
Ólafur bróðir minn, hann var
mjög flinkur handverksmaður
og var hæfileikaríkur. Síðan
var ég með fjóra aðra menn á
þessum byggingatíma stöðv-
arinnar sem að tók frá vori 1967
þangað til í apríl 1968. Í lokin,
þegar stöðin var komin vel á
veg, kom Leó Ingólfsson ásamt
Olav Olavsyni frá L.M. Ericsson
og tóku út stöðina og luku öllum
prófunum. Það tók u.þ.b. þrjár
vikur eða svo. Síðan, í kjölfarið
á því, fer ég út á Hofsós þá um
sumarið og var í nokkra mánuði
og setti upp sjálfvirka símstöð
þar. Ólafur bróðir tók einnig
þátt í því verki og hinn danski
Pedersen, sem var fulltrúi frá
L.M. Ericsson, var um tíma
með okkur. Leó kom svo til þess
að ljúka prófunum á stöðinni
en hún var opnuð um haustið
1968.“
Langsímasamtöl
voru pöntuð
Hörður fór víða á þessum
uppbyggingarárum sjálfvirka
símans og eftir að símstöðin á
Hofsósi var fullbúin var hann
sendur til Raufarhafnar, fór
með Leó Ingólfssyni og Stefáni
Guðbjartssyni og voru þar um
hávetur og luku því að ganga frá
og fullprófa sjálfvirka símstöð
á Raufarhöfn. „Þá kom ég aftur
vestur á 95 svæðið og fór síðan
til Reykjavíkur og var þar um
tíma. Þá er tekin ákvörðun um
að ég taki að mér að byggja
upp sjálfvirku símstöðina á
Blönduósi og er þar allt árið
1969 fram í desemberlok. Það
gekk mjög vel enda með mjög
góðan mannskap. Það var með
þá stöð eins og fleiri á þessum
tíma að Leó Ingólfsson kom og
fullprófaði stöðina ásamt Olav
Olavssyni frá L.M. Ericsson,
sem var hjá mér um nokkurt
skeið. Þetta gekk afskaplega
vel allt saman. Á sama tíma
var lokið við prófanir og
frágang á sjálfvirkri símstöð á
Skagaströnd. Sjálfvirka stöðin
á Blönduósi var opnuð 3.
desember 1969, klukkan fimm
síðdegis. Mikið fjölmenni og
mikil veisluhöld voru af því
tilefni. Þann 14. janúar 1970
opnaði Jón Ísberg sýslumaður
símstöðina á Skagaströnd með
formlegu símtali og tilheyrandi
viðhöfn. Þegar þetta var allt
saman að baki þá héldu þessi
verkefni áfram annars staðar,“
segir Hörður og nefnir litlar
endastöðvar sem settar voru
upp á Laugarbakka, Svartárstöð,
Varmahlíð og innanhússstöðvar
Hörður Ingimarsson segir frá tækniframförum sem áttu sér stað fyrir 50 árum
„Sjálfvirki“ síminn hélt inn-
reið sína á Norðurlandi vestra
6 14/2018