Feykir - 16.05.2018, Síða 6

Hilma á ekki langt að sækja
áhugann á kveðskap en móðir
hennar, Ragnheiður Ólafsdóttir,
er mikil kvæðakona og þann
tíma sem Hilma var í námi
á Akureyri starfaði hún með
Kvæðamannafélaginu Gefjuni.
Þegar leiðir hennar og Bjargar
Baldursdóttur lágu saman kom
í ljós að þær ólu með sér þann
sameiginlega draum að stofna
kvæðamannafélag í Skagafirði.
Í apríl 2015 var svo haldinn
stofnfundur í Jarlsstofu þar
sem hátt í 20 manns gerðust
félagar. Síðan þá hefur félagið
haldið fundi mánaðarlega. „Við
hittumst fjórða þriðjudag í
mánuði í safnaðarheimilinu, yfir
vetrarmánuðina, frá september
til maí. Fyrirhugað er að halda
aftur kvæðamannanámskeið
eins og við gerðum á fyrsta
starfsári í Kakalaskála,“ segir
Hilma en á námskeiðið kom
Ragnheiður, móðir hennar,
og kenndi kveðandi. „Hún er
doktor í þjóðlagafræðum og
skrifaði ritgerð um kvæða-
lagahefðina og hefur líka
sett saman kver fyrir Kvæða-
mannafélagið Iðunni um það
hvernig maður lærir að kveða.
Þetta felst í því að hlusta og
herma og herma og herma og
kveða svo sjálfur. Til þess að
læra nýja vísur og stemmur
þá þarf að endurtaka svona 30
sinnum.“
Vilja breiða út
boðskapinn
Kvæðamannafélagið hefur
frá stofnun verið virkt í
landssamtökum kvæðamanna,
Stemmu, og sótt landsmót
samtakanna sem haldin eru
árlega, nú síðast á Bifröst
í Borgarfirði og voru það
Kvæðamannafélagið Iðunn og
Kvæðamannafélagið Snorri í
Reykholti sem sáu um það. Á
þessu ári fékk félagið svo styrk
frá Uppbyggingarsjóði SSNV.
„Við sóttum um styrk til SSNV,“
segir Hilma, „bæði ferðastyrk
svo við kæmumst á landsmót
og einnig til að halda þetta
kvæðakvöld. Svo ætlum við að
heimsækja skólana í haust. Ég
er aðeins farin að hafa samband
við skólastjórnendur þannig að
undirbúningur að því er hafinn
því að við ætlum að breiða út
boðskapinn, þennan gamla
góða svo að fólk viti nú hvað
kveðandi er. Svo viljum við
náttúrulega endilega gera þetta
að hefð að það sé kvæðakvöld
á Sæluviku og stefnum að því
og höfum gert það leynt og
ljóst undanfarin ár en það tókst
ekki fyrr en núna. Það hjálpaði
náttúrulega mikið að fá þennan
styrk þannig að við gátum
allavega boðið kvæðafólkinu
upp á kaffi og borgað húsaleigu
og svona og þurftum ekki að
rukka inn,“ segir Hilma sem
er mjög þakklát fyrir styrkinn
sem gerði þessa samkomu að
veruleika.
„Á kvæðakvöldið okkar
buðum við nágrönnum okkar,
Gefjunni á Akureyri, Rímu í
Fjallabyggð og Vatnsnesingi.
Svo kom Sigurður Sigurðarson
dýralæknir og Ólöf, kona hans,
og þau voru með heilmikið efni.
Hann byrjaði á að kveða eða fara
með vísur um barnabörnin sín
sem búa hér á Króknum. Gefjun
var með Rímu um nýja tíma eftir
Hjálmar Freysteinsson og Ríma
var með mikið prógramm, þau
eru mjög góð í tvísöngvunum
og kváðu ýmislegt fleira líka,
þannig að Gná var eiginlega
bara rúsínan í pylsuendanum.
Anna Þóra Jónsdóttir frá
Vatnsleysu kvað vísur eftir
pabba sinn. Ég kvað nú bara
mína uppáhaldsstemmu, eina
af fyrstu stemmunum sem ég
lærði sem er Grána eftir Pál
Ólafsson. Ég kynntist kveðandi
í rauninni þegar mamma og
Þórarinn Hjartarson fóru að
stúdera Pál og gerðu þætti
fyrir Ríkisútvarpið um hann.
Það var í kringum 1995 og svo
VIÐTAL
Fríða Eyjólfsdóttir
Kvæðamannafélagið Gná
Ungur en öflugur félagsskapur
Hilma á vinnustofu sinni.
MYND: FE
Kvæðamannafélagið Gná hélt kvæðakvöld í Melsgili í
Sæluviku við góðar undirtektir en skemmst er frá því að
segja að þar var húsfyllir. Gná er ekki gamalt félag en er
þó greinilega búið að skipa sér sess í menningarlífi
fjarðarins eins og viðtökurnar bera með sér. Feykir mælti
sér mót við formann félagsins, Hilmu Eiðsdóttur
Bakken, á vinnustofu hennar í gamla pósthúsinu á
Sauðárkróki þar sem hún vinnur við hönnun og
framleiðslu á margs konar prjónaflíkum.
gáfu þau út geisladisk 2001 með
ljóðum Páls sem heitir Söngur
riddarans. Þar er nokkuð um
kveðandi þannig að maður
er svona alinn upp við það
þaðan. Mamma var einmitt
kynnir á kvæðakvöldinu og
kvað líka eina stemmu eftir sig.
Svo komu Riddarar norðursins
líka, það eru hestamenn héðan
úr Skagafirði. Innan þeirra
vébanda er kór sem er farinn
að æfa og þeir sungu þarna
hárri raust svo að þakið lyftist. Í
kórnum er Úlfar Sveinsson sem
er líka gjaldkeri hjá okkur og
hann fékk þá til að koma. Þetta
voru 10 manns þannig að það
munaði um minna.“
Hátt í 40 manns
komu fram
Það er auðheyrt að Hilma er
bæði ánægð og stolt enda fóru
viðtökurnar langt fram úr
vonum þeirra sem að kvöldinu
stóðu. „Það voru 36 manns
sem fóru á svið. Kvenfélag
Staðarhrepps var með kaffisölu
og kunnum við þeim miklar
þakkir fyrir, því að upphaflega
hugsaði ég, já við verðum nú
ánægð með svona 30, þannig að
ég pantaði kaffi fyrir 30. Svo fóru
nú að renna á mig tvær grímur
þegar ég sá að það væru 36
sem færu á svið og það væri nú
ljómandi gaman ef það kæmu
einhverjir að hlusta á okkur líka,
einhverjir sem ætluðu ekki á
svið, þannig að sennilega væri
best að hafa kaffi fyrir svona
50-60 manns. Svo varð bara
húsfyllir, ég held að það hafi
verið hátt í 100 manns í húsinu.
Kvenfélagskonur stóðu sig með
stakri prýði eins og skagfirskum
konum er lagið, að redda 100
manna veislu þegar er pantað
kaffi fyri 30 manns! En það er
svona þegar maður rennir blint
í sjóinn, maður veit ekkert hvað
koma margir en svo er bara fullt
hús og ég er bara búin að svífa
um á bleiku skýi síðan. Þetta
heppnaðist svo vel,“ segir Hilma
alsæl að lokum.
Gná heldur úti Facebooksíðu
undir nafninu Kvæðamannafélagið
Gná þar sem áhugasamir geta
fylgst með starfseminni. Síðasti
fundur þessa vetrar verður haldinn
þriðjudaginn 22. maí kl. 20:00 í
Safnaðarheimilinu á Sauðárkróki
og þangað eru nýir félagar
velkomnir.
Þór Sigurðsson og Þórarinn Hjartarson úr Kvæðamannafélaginu Gefjuni.
Ragnheiður Ólafsdóttir, kynnir kvöldsins, og Sigurður Sigurðarson dýralæknir.
MYNDIR: NENA ENGELEN
6 19/2018