Feykir - 27.06.2018, Blaðsíða 2

Þegar þessi leiðari er í smíðum stendur íslenska þjóðin á
öndinni af spenningi yfir væntanlegum leik landsliðsins í
knattspyrnu gegn Króatíu á HM í Rússlandi og úrslitin
því skrifara ekki ljós. En hug-
leiðing vikunnar snýr að sam-
heldni og jákvæðni Íslendinga
sem fylkja sér að baki strák-
unum okkar sem eru að gera
góða hluti, hvernig svo sem
leikurinn hefur farið. Bara
svona upp á gamanið, aðallega
þjóðrembu og óhóflegrar
bjartsýni, ætla ég að spá okkar
mönnum 2-1 sigri. Það er
akkúrat þessi bjartsýni og
jákvæðni sem hefur fleytt
íslenska landsliðinu þetta langt í keppninni auk þraut-
seigju og góðrar skipulagningar.
En ég ætlaði að tala um hversu gott sé að eiga verðugan
andstæðing.
Mér finnst íslenska þjóðin samheldin þegar við stöndum
frammi fyrir sterkum andstæðingum í íþróttum og er þá
sama hvort um fótbolta, handbolta eða körfubolta er að
ræða eða hverja aðra íþróttagrein. Við erum ætíð litli á móti
stóra en stöndum okkur framúrskarandi vel, alla vega að
okkar sjálfra mati. Andstæðingurinn verður sameiginlegt
viðfangsefni og þjóðin ein heild.
Þannig högum við okkur líka ef eitthvað bjátar á hjá
einhverju okkar. Hjálpsemi og greiðvikni einkennir þessa
smáþjóð sem við erum og við snúumst til varna. Kannski er
þetta einhver arfur frá erfiðum lífsgæðum fyrri tíma. Þá var
lífið sjálft og náttúran aðalandstæðingurinn. Kaldir vetur
með landsins forna fjanda, hafísinn, að vopni. Öll lífs-
afkoma landans var undir og fólk þurfti margoft að treysta
á guð og lukkuna til að komast af. Og samheldnin hafði
einnig mikið að segja og fólk treysti hvert á annað.
Erfiðleikar hafa oft þær afleiðingar að fólk þjappar sér
saman og vinnur úr hlutunum.
Þetta eru ekki alltaf góðir andstæðingar né kærkomnir.
En einn frægasti andstæðingur okkar kristnu þjóðar er
líklega Andskotinn sjálfur sem gengur undir hinum ýmsum
heitum. Einu sinni heyrði ég að Djöfulinn hafi átt að skrifa
út úr Biblíunni sjálfri. Hann hafi líklega þótt of neikvæður
til að byggja upp jákvæða kristna trú. Sú ráðagerð
heppnaðist þó ekki því góðan andstæðing vantaði í allt
heila dæmið til að þjappa fólkinu saman að baki
Frelsaranum. „Enginn veit hvað átt hefur fyrr en misst
hefur,“ á að hafa verið sagt þegar búið var að strika Djöfsa
út úr bókinni miklu.
Við skulum því vara okkur á öllum Skröttum en bera
samt óttablandna virðingu fyrir þeim. Þeir eru ekki allir
gagnlausir.
Páll Friðriksson,
ritstjóri
LEIÐARI
Góður andstæðingur
er mikils virði
Útgefandi: Nýprent ehf., Borgarflöt 1, Sauðárkróki
Póstfang Feykis: Borgarflöt 1, 550 Sauðárkrókur
Ritstjóri & ábyrgðarmaður:
Páll Friðriksson, palli@feykir.is & 861 9842
Blaðamenn:
Fríða Eyjólfsdóttir, frida@feykir.is & 867 9744,
Lee Ann Maginnis, bladamadur@feykir.is & 867 3799, Óli Arnar Brynjarsson, oli@feykir.is
Áskriftarverð: 530 kr. hvert tölublað með vsk.
Lausasöluverð: 650 kr. m.vsk.
Áskrift og dreifing: Nýprent ehf. Sími 455 7171.
Umbrot og prentun: Nýprent ehf.
Óháð fréttablað á Norðurlandi vestra - alltaf á miðvikudögum
32 bátar lönduðu á Skagaströnd í síðustu
viku og var samanlagður afli þeirra um 290
tonn.
Tæplega 462 tonn bárust á land á
Sauðárkróki með ellefu skipum og bátum og
á Hofsósi var landað 7.444 kílóum af þremur
bátum. Heildafli síðustu viku á Norðurlandi
vestra var 759.776 kíló. /FE
Aflatölur á Norðurlandi vestra 17. – 23. júní 2018
760 tonn að landi í síðustu viku
SKIP/BÁTUR VEIÐARFÆRI KG SKIP/BÁTUR VEIÐARFÆRI KG
HOFSÓS
Geisli SK 66 Handfæri 1.653
Onni HU 36 Dragnót 3.754
Skáley SK 32 Handfæri 2.037
Alls á Hofsósi 7.444
SKAGASTRÖND
Addi afi GK 97 Landbeitt lína 3.891
Alda HU 112 Lína 8.050
Beggi á Varmalæk HU 219 Handfæri 1.516
Bjartur í Vík HU 11 Handfæri 2.347
Blíðfari HU 52 Handfæri 1.587
Blær HU 77 Handfæri 194
Bogga í Vík HU 6 Handfæri 2.231
Daðey GK 777 Lína 19.085
Dísa HU 91 Handfæri 2.402
Dúddi Gísla GK 48 Lína 17.991
Fengsæll HU 56 Handfæri 512
Geiri HU 69 Handfæri 2.476
Guðrún Petrína GK 107 Landbeitt lína 12.254
Guðrún Ragna HU 162 Handfæri 2.299
Gyðjan HU 44 Handfæri 1.812
Hafdís HU 85 Handfæri 990
Hulda HF 27 Línutrekt 19.220
Jenný HU 40 Handfæri 2.442
Kambur HU 24 Handfæri 1.260
Katrín GK 266 Landbeitt lína 14.758
Kópur HU 118 Handfæri 307
Loftur HU 717 Handfæri 2.457
Lukka EA 777 Handfæri 757
Már HU 545 Handfæri 169
Rifsnes SH 44 Lína 90.591
Rúnar AK 77 Handfæri 174
Smári HU 7 Handfæri 1.630
Svalur HU 124 Handfæri 1.711
Sæunn HU 30 Handfæri 2.299
Tjaldur SH 270 Lína 70.214
Víðir EA 423 Handfæri 2.163
Víðir ÞH 210 Handfæri 735
Alls á Skagaströnd 290.524
SAUÐÁRKRÓKUR
Dagur SK 17 Rækjuvarpa 16.618
Drangey SK 2 Botnvarpa 149.833
Fannar SK 11 Handfæri 3.354
Kristín SK 77 Handfæri 778
Maró SK 33 Handfæri 750
Málmey SK 1 Botnvarpa 183.116
Már SK 90 Handfæri 2.208
Onni HU 36 Dragnót 17.696
Sighvatur GK 357 Lína 53.672
Sigurborg SH 12 Rækjuvarpa 33.254
Steini G SK 14 Handfæri 529
Alls á Sauðárkróki 461.808
Nú stendur yfir uppgröftur
í rústum Þingeyraklausturs
en þar hafa fræðilegar
rannsóknir staðið yfir frá
árinu 2016 og ganga undir
heitinu Þingeyraverkefnið.
Uppgröfturinn í rústum
klaustursins hófst í byrjun júní
og mun standa út mánuðinn.
Þar hefur tíu manna hópur
verið að störfum undanfarið
og unnið að því að grafa sig í
gegnum jarðlög frá 17. og 18.
öld.
Ríkisútvarpið greindi frá því
í fréttum sínum sl. mánudag að
á dögunum hafi fundist þar
bronskambur sem notaður var
til að krúnuraka munka og
presta á miðöldum og segir
Steinunn Kristjánsdóttir, forn-
leifafræðingur sem stýrir verk-
efninu, að þessi fundur bendi til
þess að þau séu komin niður á
sjálfar klausturrústirnar. Vonast
hún eftir því að í framhaldinu
finnist jarðneskar leifar ábótans
eða munka klaustursins sem
flestallir dóu úr svartadauða í
byrjun fimmtándu aldar.
Að sögn Steinunnar er
gripurinn, sem fannst á föstu-
dag, kirkjukambur, kaþólskur
gripur frá miðöldum og hafa
aðeins þrír aðrir kirkjukambar
fundist hér á landi. „Þetta er
kambur steypur í brons,“ segir
Steinunn í samtali við
Ríkisútvarpið. „Og hann er
Uppgröftur við Þingeyraklaustur
Kirkjukambur úr bronsi finnst í rústum
Bronskamburinn sem fannst á Þingeyrum.
MYND STEINUNN KRISTJÁNSDÓTTIR, TEKIN AF VEF RÍKISÚTVARPSINS.
skreyttur með dýrahöfðum,
mjög þungur gripur og fallegur
og merkilegur líka. Þetta er
fjórði kirkjukamburinn sem er
varðveittur á Íslandi, semsagt úr
bronsi, og aðeins einn annar
sem hefur fundist í fornleifa-
rannsóknum. Samkvæmt til-
skipun frá páfa þá áttu allir
prestar og munkar að krúnuraka
sig með þessum hætti. Þetta var
mikil athöfn og þessir kambar
voru semsagt notaðir við þannig
rakstur.“

Reyna að varpa ljósi á
afleiðingar svartadauða
Á Þingeyrum var rekið klaustur
í meira en fjórar aldir. Einn
helsti tilgangur rannsóknanna
er að varpa ljósi á upptök og
afleiðingar svartadauða hér á
landi en munkar og ábóti
klaustursins dóu úr svartadauða
og er markmiðið að grafa upp
bein þeirra og rannsaka með
DNA tækni. Að sögn Steinunnar
gengur uppgröfturinn vel og
vonast hún til að finna
mannabein sem hægt verði að
rannsaka. „Ég held að við náum
því já. Okkur miðar mjög vel og
hefur tekist að grafa mjög mikið
í hverri viku. Og ég reikna nú
með því að við getum opnað
einhverjar grafir. Ef að okkur
tekst að finna beinagrindur frá
klausturtíma, tökum við sýni úr
beinunum í Reykjavík. Það þarf
að gera það í einangrun og við
vinnum úr þessu þar. Við erum
meira að safna gögnunum hér,“
segir Steinunn Kristjánsdóttir,
fornleifafræðingur í samtali við
Ríkisútvarpið. /FE
2 25/2018