Feykir - 15.08.2018, Blaðsíða 10

Er ekki mikið fyrir að prjóna á nr. 2,5
nokkurn tímann að hekla.
Hvað handavinnu þykir þér
skemmtilegast að vinna?
-Mér hefur alltaf fundist
krosssaumur heillandi þó það
sé langt síðan ég hef gripið
í hann. Annars er lopinn í
mestu uppáhaldi, mér finnst
gaman prófa mig áfram með
mismunandi tegundir af
honum, mynstur og liti. Allt
er þetta efniviður sem á það
sameiginlegt að maður er svo
fljótur að sjá árangurinn sem
hentar mér mjög vel. Ég er afar
( HVAÐ ERTU MEÐ Á PRJÓNUNUM ) frida@feykir.is
Kristín Sigurrós Einarsdóttir á Sólgörðum
Kristín í blárri peysu en blátt er hennar uppáhaldslitur. MYNDIR ÚR EINKASAFNI
Það er grunnskólakennarinn,
leiðsögumaðurinn og
ferðaþjónustuframkvæmda-
stjórinn, Kristín Sigurrós
Einarsdóttir á Sólgörðum í
Fljótum, sem tekur áskorun
mágkonu sinnar, Lillu, sem
sagði okkur frá handavinnunni
sinni í 12. tölublaði þessa árs.
Kristín segist hafa mest gaman
af að vinna með lopa og leikur
sér þá með liti og mynstur. Á
verkefnalistanum er hins vegar
að koma sér upp upphlut og
telur hún sig loksins vera búna
að komast að niðurstöðu um
hvernig hann skuli líta út.
Hve lengi hefur þú stundað
hannyrðir? -Ég hef stundað
hannyrðir nánast síðan ég
man eftir mér. Mamma og
ömmur mínar kenndu mér
að sauma út og prjóna um
leið og ég hafði vit til. Ég held
að ég hafi látið illa að stjórn í
handvinnu í barnaskóla og
man eftir að hafa staðið í þrasi
við handavinnukennarann af
því ég vildi prjóna peysu á litla
frænku mína en ekki fara eftir
uppskrift. En einhvern veginn
tókst mér að komast í gegnum
barnaskólann og alveg fram á
miðjan aldur án þess að læra
bráðlát manneskja og fíngerð
handavinna og prjónar númer
2,5 eru ekki að mínu skapi!
Hverju ertu að vinna að um
þessar mundir? -Ég er að
ljúka við síða lopapeysu á
mig sjálfa sem á að leysa aðra
slíka af hólmi. Í hjáverkum
er ég að prjóna eina litla
peysu á systurson minn í
Noregi og ljúka við lítinn
barnakjól sem ég hannaði
og byrjaði á fyrir löngu en
kláraði aldrei. Hann verður
vonandi passlega tilbúinn fyrir
litlu ömmustelpuna sem er
væntanleg í haust. Upphlutur
er á verkefnalistanum en
einhvern veginn grunar mig
að vinnan við hann lendi
að mestu á yngstu systur
minni. Systur mínar þrjár
fengu talsvert meiri listræna
hæfileika í vöggugjöf en ég og
svona vinna er betur komin í
þeirra höndum.
Hvernig fékkstu hugmyndina?
-Hugmyndin að lopapeys-
unum tveimur er nú bara
komin úr Lopabók frá Ístex
en ég safna þeim og hef mikið
prjónað upp úr þeim. Kjóllinn
varð hins vegar til þegar ég
reyndi að prjóna barnahúfu
með einhvers konar hattasniði
sem reyndist passa betur
sem pils á ungbarnakjól!
Upphluturinn hefur svo verið
draumur frá því ég var krakki
og í fyrra lét ég verða af því að
fjárfesta í silfri. Eftir að hafa
skoðað alls konar myndir í
nokkur ár held ég að ég sé
loks komin að niðurstöðu um
hvernig búning ég vil eignast
og hvaða liti og efni ég vil hafa
í honum.
Hvaða handverk sem þú hefur
gert ert þú ánægðust með?
-Ég er nú yfirleitt bara nokkuð
sátt þegar mér tekst á klára
eitthvað. Og oftast endar það
með því að mamma hjálpar
við fráganginn sem er trygging
fyrir því að flíkin takist vel.
En sennilega er hvíta, síða
lopapeysan mín í mestu
uppáhaldi. Fyrirmyndin að
henni er norðurljósamynstur
úr Lopabók en ég notaði
bláa liti, enda blátt minn
uppáhaldslitur og getur bæði
vísað í sjóinn og fjöllin sem
heilla mig alltaf.
Alfreð, maður Kristínar, í einni af lopapeysunum úr smiðju hennar.
Þessi löber er eitt af örfáum bútasaumsstykkjum sem Kristín hefur gert enda segist
hún hafa takmarkaða þolinmæði til að klippa sundur efni til þess eins að sauma
þau saman aftur!
Mynstruð peysa og skotthúfa eru meðal þess sem hefur orðið til
á prjónunum hjá Kristínu.
10 30/2018