Feykir - 03.10.2018, Blaðsíða 7

líka þekkt lög eftir Sigvalda
Kaldalóns, Jórunni Viðar, Emil
Thoroddsen og ekki má gleyma
lögum eftir Eyþór Stefánsson
og Pétur Sigurðsson, okkar
skagfirsku tónskáld. Lögin
eru útsett sérstaklega fyrir
þennan viðburð, þessa hljóð-
færaskipan, þannig að það
það mun breyta upplifun
okkar af þeim sem eigum
því að venjast að heyra þau
með píanóundirleik og það
er mjög spennandi. Eftir hlé
flytjum við svo Magnificat
sem er í sjö köflum, grípandi,
fallegt og aðgengilegt verk
með sól og birtu og suðrænum
takti. Verkefnið fékk styrk úr
fullveldissjóði og þetta er eitt
af stærri verkefnunum hér
norðanlands. Það má segja að
þetta sé dæmi um hvað íslenskt
kórafólk er að fást við núna
miðað við hvernig íslenskt
tónlistarlíf var statt fyrir 100
árum síðan.“
En hvaða gildi hefur það fyrir
verkefnið að hafa fengið styrk
úr fullveldissjóði?
„Við gætum þetta ekkert
annars. Það er fjöldi fólks sem
kemur að þessu og mikil vinna
sem liggur að baki. Það þarf
að greiða laun og húsaleigu
en til að svona viðburður
verði að veruleika er fólk oft
tilbúið að leggja ýmislegt á
sig. Kórfólkið er að leggja
fram bæði kost og húsnæði
og ýmsa snúninga. Við erum
svo heppin að formaður okkar
kórs, Svanhildur Pálsdóttir,
tók að sér framkvæmdastjórn
en það er að mörgu að hyggja
við skipulagningu svona
stórs verkefnis þannig að
allt gangi upp,“ segir Helga.
„Fullveldisstyrkurinn skiptir
sköpum. En það er líka mikill
heiður að vera eitt af þessum
verkefnum sem hljóta styrk
úr Fullveldissjóði. En svo eru
komnir fleiri styrkir í þetta
eins og frá Tónlistarsjóði, Upp-
byggingarsjóði Norðurlands
vestra, Menningarsetrinu í
Varmahlíð og Menningarsjóði
KS og erum við afar þakklát
fyrir það,“ bætir Helga við.
„Við hlökkum mikið til og
vonandi hrífast áheyrendur
með okkur.“
Dagskráin verður flutt
þrisvar sinnum. Í Miðgarði
sunnudaginn 21. október
klukkan 16:00, laugardaginn
27. október í Bíóhöllinni á
Akranesi klukkan 16:00 og
að síðustu sunnudaginn 28.
október í Langholtskirkju
klukkan 16:00. Miðasala er á
miði.is og við innganginn.
þessari suðrænu sól inn í
verkið til sín. Og ég hugsaði
með mér að þetta hentaði
okkur bara alveg ágætlega
sem erum náttúrulega hérna
á norðurhjara, að fá svolitla
sól og suðræna birtu inn í það
sem við værum að takast á
við.“
Mikil áskorun fyrir alla
Æfingar á verkinu hófust
í fyrrahaust, í september,
meðfram öðrum föstum
liðum sem eru á dagskrá
kórsins. Í vor hafði kórinn
opna æfingu á verkinu í
Miðgarði og í haust hafa svo
verið mjög þéttar æfingar.
Helga segir að kórinn muni
væntanlega telja um 40 manns
þegar samstarfsaðilarnir úr
Kammerkór Norðurlands hafi
bæst við. Hljómsveitina, sem
Guðmundur Óli hefur sett
saman, skipa svo 15 manns.
„Svo erum við svo heppin að
hafa hann Thomas Higgerson
sem hefur spilað á æfingunum
með okkur,“ bætir Helga við.
Helga segir að sér þyki alveg
stórkostlegt hvað kórfólkið sé
tilbúið að leggja á sig. „Sumir
kunna engar nótur og læra
þetta mest eftir eyranu á
æfingunum. Þau undirbúa sig
mjög mikið heima þannig að
þau eru að taka mjög mikinn
tíma í þetta. Og svo erum
við líka að æfa um helgar,
við erum t.d. með æfingu
daginn eftir Laufskálarétt,
þá er sameiginleg æfing með
Kammerkór Norðurlands
þannig að það er alveg
heill sunnudagur og svo
er helgin sem tónleikarnir
verða haldnir alveg undir-
lögð, föstudagskvöldið, allur
laugardagurinn og sunnudag-
urinn fram að tónleikunum.
En þeim finnst þetta gaman,
að takast á við nýtt og krefjandi
verkefni, og það þykir mér líka.
Það er rosalega gaman þegar
þetta er allt að smella saman.
Verkið er á latínu og þetta er
oft mjög erfitt í takti, þannig
að þetta er mikil áskorun fyrir
okkur öll,“ segir Helga og það
er auðheyrt að hún er hreykin
af hópnum sínum.
Tónleikarnir verða tví-
skiptir, fyrir hlé verða flutt
íslensk einsöngslög og dúett-
ar, útsett fyrir undirleik hljóm-
sveitarinnar. „Þar fengum
við til liðs við okkur Kolbein
Jón Ketilsson, tenórsöngvara,
þannig að við verðum þar tvö,“
segir Helga. „Kolbeinn, sem
býr í Noregi, er einn af okkar
fremstu tenórsöngvurum, þó
hann hafi ekki verið áberandi
hérna upp á síðkastið en það
er gaman að fá að heyra í
honum. Við völdum falleg
íslensk lög, samin á síðustu
100 árum. Við erum til
dæmis með Sólsetursljóð
eftir Bjarna Þorsteinsson og
einn dúett úr Galdra-Lofti
eftir Jón Ásgeirsson. Svo eru
Frá æfingu kóranna í Miðgarði síðastliðinn sunnudag.
Mjög skemmtilegt og gefandi verkefni
Guðmundur Óli Gunnarsson, stjórnandi og útsetjari
Guðmundur Óli Gunnarsson, hljómsveitarstjóri,
stjórnar á tónleikum Skagfirska kammer-
kórsins og samstarfsaðila þeirra. Hann annast
einnig útsetningar á einsöngslögunum sem
flutt verða í dagskránni. Blaðamaður lagði
leið sína í Miðgarð sl. sunnudag þar sem
fram fóru strangar æfingar hjá Skagfirska
Kammerkórnum og Kammerkór Norðurlands
undir stjórn Guðmundar Óla sem þó gaf sér
tíma til að setjast niður augnablik og segja
okkur örlítið frá hans aðkomu að verkefninu.
„Í fyrsta lagi er það mjög skemmtilegt og
metnaðarfullt hjá Skagfirska kammerkórnum og
Helgu að ráðast í svona stórt verkefni og mér
fannst mjög gaman að þau skyldu hafa samband
við mig um að vinna þetta með þeim. Þetta verk
eftir Rutter er mjög skemmtilegt og gefandi verk,
bæði fyrir áheyrendur og flytjendur. Þetta er ný
músík en gengur beint inn í hjartað á fólki,“ segir
Guðmundur.
Aðspurður um einsöngs- og tvísöngslögin
sem þau Helga Rós og Kolbeinn munu flytja
segir Guðmundur Óli að hér sé um að ræða
alþekkt lög sem nú verði flutt í nýjum búningi.
„Það sem er óvenjulegt við þetta er að við
flytjum þau með hljómsveit og ég er að vinna
útsetningar á þessum lögum sem öll eru skrifuð
út fyrir píanó og söngrödd og þannig þekkjum
við þessi lög og höfum heyrt þau í gegnum
tíðina. Það er mjög skemmtilegt og gefandi
verkefni að nálgast þessi lög undir þessu
sjónarhorni og þegar ég fer að skrifa þetta út
fyrir hljómsveit þá heyrir maður alveg, í sumum
tilfellum, að tónskáldin hafa ekkert endilega
hugsað undirspilið sem píanómúsík. Músík er
stundum skrifuð fyrir ákveðið hljóðfæri og fellur
og nýtur sín fyrst og fremst með því og þegar þú
ferð að yfirfæra það á annað hljóðfæri þá missir
hún einhvern veginn karakterinn af því að hann
liggur dálítið í því hvernig hljóðfærið virkar og
hvað virkar á viðkomandi hljóðfæri. En sum af
þessum lögum eru bara alls ekkert þannig, þau
falla ekkert sérlega vel að píanóinu. Stundum er
verið að leita að svona þykkum og þéttum og
breiðum og liggjandi hljómi en það er akkúrat
það sem píanóið getur ekki. Maður hefur þess
vegna á tilfinningunni, með alla vega sum af
þessum lögum, að þetta sé þeirra rétti karakter,
hljómsveitarundirspil en ekki píanóundirspil.“
Guðmundur segist aðspurður ekki geta
fullyrt neitt um það hvort lögin séu nú loks að
klæðast í sinn rétta búning en óneitanlega kvikni
hjá honum vangaveltur þar að lútandi. Sem
dæmi nefnir hann lagið Í fögrum dal eftir Emil
Thoroddsen sem skrifað er sem leikhúsmúsík
með löngum forleik og eftirspili sem nær aldrei
séu flutt. „En þegar ég er búinn að skrifa þetta
út fyrir hljómsveitina þá hugsa ég, „já hann
hefur hugsað þetta fyrir leikhúshljómsveit og
síðan kemur söngurinn inn í þetta.“ Og það er
svo gaman að geta hugsað með sér að kannski
sé þetta í fyrsta sinn sem lagið hljómar eins og
höfundurinn gæti hafað hugsað sér það. Það er
gaman að nálgast þetta svona, þetta stækkar
hljóminn og lögin. Sum þeirra fara jafnvel að
hljóma eins og dramatískar aríur í óperu en
maður heyrir það ekkert endilega þannig með
píanóinu. Þannig að þetta er mjög skemmtilegt,“
segir hljómsveitarstjórinn og snýr sér aftur að
kórstjórninni þar sem söngfólkið bíður spennt
eftir að takast á við krefjandi verkefni dagsins.
Guðmundur Óli stjórnar á æfingu.
37/2018 7