Feykir - 10.10.2018, Blaðsíða 6

það var nú ekki bara inn-
streymi í Eyjafjarðarsveit í
gegnum kvennaskólann því
eitthvert útstreymi var líka.
Ein kvennaskólapían dró
Björn í burtu því þar kynntist
hann konunni sinni, Birnu
Guðjónsdóttur, Gutta bakara á
Króknum.
Örlögin grípa í taumana
Eins og að framan greinir
fannst Birni sveitalífið nota-
legt og þá ekki úr vegi að
spyrja hvort ekki hafi komið
til greina að gerast bóndi.
„Það er óskaplega ljúft og
gott að vera í sveitinni. Ég
hefði vel getað orðið bóndi
ef ég hefði einhvern tímann
getað hugsað mér að farga
einhverri skepnu. En það var
Björn er fæddur inni í
Eyjafirði á Syðra-Laugalandi
þar sem foreldrar hans bjuggu,
Björn Jóhannsson og Emma
Elíasdóttir. Alls fylla systkini
heilan tug og eru fimm enn á
lífi. „Við vorum sex alsystkinin
en pabbi eignaðist þrjár dætur
með systur hennar mömmu,
sem var þarna líka, og einn son
með konu á Akureyri, þannig
að við erum tíu í það heila.
Fimm eru lifandi ennþá en
fimm eru farin og ég er næst
yngstur,“ segir Björn. Hann
segir að æskuárin hafi verið
ljúf og góð enda Laugaland
mikil ágætis jörð á heitu svæði.
Hann skýtur inn í að í fyrsta
skiptið sem hann hafi búið á
köldu svæði hafi verið þegar
hann flutti í Hofsós árið 1989
og þá nærri dáinn úr kulda.
„Það kom tveggja eða þriggja
daga stórhríð og allar línur
slitnuðu úti í Sléttuhlíðinni.
Þá fór náttúrulega allt rafmagn
og ég hefði sennilega orðið
úti í þessari góðu íbúð sem ég
var í þarna ef Jón Magnússon
og Valgeir á Vatni hefðu ekki
skotið til mín gasofni. Ég sat
við hann þessa tvo daga,“ rifjar
Björn upp og hlær innilega við
tilhugsunina.
„En svo ég fari að
Laugalandi aftur. Þetta var
ákaflega skemmtilegt líf sem
var þarna í sveitinni. Þarna
var íþróttavöllur og sundlaug
og þangað komu krakkar
úr öllum hreppnum til að
æfa íþróttir. Félagsheimilið
Freyvangur stóð í túnfætinum
sem og húsmæðraskóli og
þangað komu ungar stúlkur,“
segir Björn og minnist þess er
hann keyrði einhvern tímann
með einum kunningja sínum í
gegnum hreppinn eftir að hann
hafði verið burtfluttur einhver
20 ár. Bað hann kunningja
sinn að segja sér hver byggi
á hverjum bæ og þá kom það
í ljós að þær húsfreyjur eða
kvenbændur sem ekki voru
uppaldar á jörðinni höfðu
nánast undantekningalaust
komið inn í hreppinn í
gegnum kvennaskólann. En
VIÐTAL
Páll Friðriksson
Þeir eru ekki margir Skagfirðingarnir sem kannast ekki við fyrrverandi skóla-
stjórann í Barnaskólanum á Sauðárkróki og síðar Grunnskóla austan Vatna á
Hofsósi, Björn Björnsson. Hann hefur víða komið nálægt félagsmálum og pólitík
og þá aðallega hjá Sjálfstæðisflokknum. Hann giftist inn í rótgróna sjálfstæðis-
fjölskyldu, Bakarísfjölskylduna á Sauðárkróki, en það sem fáir vita er að Björn var
þá framsóknarmaður. Síðastliðinn laugardag héldu þau hjón, Björn og Birna
Guðjónsdóttir, upp á 75 ára afmælin sín en þau eru bæði fædd árið 1943. Í tilefni
tímamótanna fékk Feykir Björn í viðtal og forvitnaðist aðeins um skagfirska
Eyfirðinginn sem hefur verið áberandi í samfélagi Skagfirðinga í hálfa öld.
Björn Björnsson flutti á Krókinn '68 og ætlaði að selja Skagfirðingum sjónvörp í tvö ár. Honum fannst hlíðin fögur og fór hvergi. MYND: PF
Björn Björnsson fagnar 75 árunum
Árin tvö urðu
að hálfri öld
bara ekki, það voru aðrir til
þess og það gekk ljómandi
vel,“ segir hann. Í stað þess að
vinna við sveitastörf fór hann
í Menntaskólann á Akureyri
en segir flest annað hafa verið
skemmtilegra en vera í skóla
svo hann hætti eftir 4. bekk.
Björn flutti suður og starfaði
hjá Sambandinu um tíma áður
en hann fór að vinna hjá mági
sínum eftir að þau Birna gengu
í hjónaband. Svo kom að því að
þau ákváðu að flytja á Krókinn
1968 og ætluðu að vera þar í
tvö ár að selja sjónvörp. En nú
í vor urðu árin 50.
„Þegar sjónvarpsævintýrið
var búið stóðum við frammi
fyrir því að fara suður aftur,
sem okkur langaði bara ekkert
til. Þá vildi það þannig til að
hér voru hjón, Kristín Lyngdal
og Þórarinn Guðmundsson,
bókari hjá Kaupfélaginu. Hún
var kennari í Barnaskólanum
og fór í barnsburðarleyfi og
Björn Daníelsson fékk mig til
að koma inn í kennslu í stöðu
eftir áramót. Og það gekk
bara ljómandi vel og hann
eiginlega munstraði mig inn í
Kennaraskólann án þess að ég
vissi af því. Umsóknarfrestur
var þá liðinn og hann hrindi
suður, þekkti nú Brodda
Jóhannesson frá fyrri tíð, og
þvældi mér þarna inn. Og ég
fór inn í 3. bekk og kláraði ´72.
Þá kom ég beint norður og hef
verið hér síðan,“ segir Björn.Eftir skemmtilegan morgun í Staðará, Björn með Brodda bróður sínum.
6 38/2018