Feykir - 28.11.2018, Blaðsíða 20

2 01 820
Köben bara. Það er gaman en það er líka
gott að keyra aftur norður og heim.“
Fyrstu jólin
Nú styttist í þriðju jólin hjá þeim
Aldísi og Arnari á Norðurlandinu, eða
næstum því. Þrátt fyrir að þau séu að
mynda sér nýjar jólahefðir á nýjum stað
munu þau ekki verða heima þessi jól.
En Aldís segir jólin hafi verið yndisleg
á nýju heimili og ekki síst fyrstu
jólin þar sem mamma hennar, tvö
systkini, makar þeirra og börn komu í
heimsókn. „Við vorum þrettán saman
yfir jólin. En það var líka erfitt fyrir
tengdafjölskylduna að fá ekki strákana
í heimsókn þar sem við höfum alltaf
hist eitthvað um jól. Síðustu jól vorum
við hér á Grundarstígnum, og mamma
kom. Þannig að við höfum haft það
gott,“ segir Aldís.
Arnar kinkar kolli til samlætis og
segir að hefðbundin jól hjá þeim séu
nokkuð óhefðbundin. „Þetta hefur verið
þannig að við höfum skipst á að vera
með foreldrum mínum og bræðrum eða
mömmu hennar og systkinum. Annað
hvert ár í Keflavík og svo í Reykjavík.
Það er gömul hefð í minni fjölskyldu
að vera með rjúpur og þá eru þær
eldaðar á gamla mátann, soðnar í potti
í ég veit ekki hvað marga klukkutíma
en eftir að ég fór að skjóta sjálfur fór ég
að fikta við að elda á annan hátt, m.a.
að léttsteikja bringurnar og hafa þær
rauðar í miðjunni. Þá uppgötvar maður
allt annað hráefni, einhvern veginn, en
maður var vanur. Nú er ég búinn að
skjóta töluvert af rjúpu,“ segir Arnar
og eftirvæntingin leynir sér ekki að fá
villibráðina á jóladiskinn.
Aldís er hins vegar alin upp við
hamborgarhrygg á jólaborðum eins og
víðast tíðkast á Íslandi. „Aldrei verið
rjúpa á mínu heimili. Mér finnst þær
samt mjög góðar. Þannig að annað
hvert ár vorum við með rjúpu og svo
hamborgarhrygg. Það er fyrst núna
sem við erum að reyna að búa til
okkar eigin hefðir þar sem við erum
bæði villibráðarfólk. Við erum ekki að
ríghalda í hefðir sem við ólumst upp
við. Við gerum þetta eins og okkur
langar til,“ segir Aldís.
Í huga þeirra Aldísar og Arnars eru
jólin fjölskyldusamverustund meira
en trúarlegs eðlis. Fjölskyldan kemur
saman og borðar góðan mat en kirkjan
eða trúin sem slík hefur ekki spilað þar
sterkt inn í. „Ég held að við séum með
dæmigerð jól, góður matur á aðfanga-
dag og svo náttföt, bók og konfekt á
jóladag. Nema kannski þessi jól af því
að við ætlum að vera úti,“ segir hún og
kippist snarlega við og hvíslar lágum
rómi: „Við erum ekki búin að segja
strákunum það.“ En þarna var ákveðið
að þeir fengju að vita það áður en blaðið
kemur út.
„Við ákváðum að breyta til, fyrst að
nú verður svo langt jólafrí, og fara með
vinafólki í siglingu við Bahamaeyjar.
Verðum á skipinu um jólin en komum
til landsins fyrir áramót. Þannig að
það verða öðruvísi jól í ár. Þetta er
ódýrara en að fara til Tene,“ segir
Aldís og það má með sanni segja
að þau eigi eftir að upplifa jólin á
annan hátt en flestir þetta árið. Bróðir
Aldísar hefur, líkt og margir vinir og
ættingjar fjölskyldunnar, notið þess
að heimsækja Krókinn og ætlar hann
að vera yfir jólahátíðina með sinni
fjölskyldu á Grundarstígnum. Ekki er
annað hægt en að ljúka skemmtilegu
samtali á þeim nótum að óska þeim
öllum gleðilegra jóla og farsældar á
komandi árum.
Stangveiðin hefur heillað Arnar
svo um munar.
protis.is @protisocial
KOLLAGEN
— Náttúrulega ljómandi —
VELJUM
ÍSLENSKT
Kollagen er eitt helsta byggingarefni líkamans. Með reglulegri inntöku þess getur þú
með lítilli fyrirhöfn fyrirbyggt ýmis einkenni streitu og jafnvel öldrunar. Kollagen frá
Protis er unnið á náttúrulegan hátt úr íslensku þorskroði og inniheldur sérvalin vítamín
og steinefni. Með því að bæta Kollageni frá Protis við daglega næringarinntöku byggir
þú húð, hár og neglur upp á góðum grunni. Og heldur ljómandi út í lífið.
Aldís er mikið fyrir útivist
og líður vel í náttúrunni.
Eyþór Árnason með bókina Skepnur eru vitlausar í þetta. MYND: JÓHANNA FJÓLA
Skagfirðingurinn, leikarinn, sviðsstjórinn og ljóðskáldið frá Upp-
sölum, Eyþór Árnason, sendi seint í sumar, á 64 ára afmælisdegi
sínum, frá sér ljóðabókina Skepnur eru vitlausar í þetta. Eyþór
segir bókina hafa orðið til að mestu leyti á síðustu tveimur árum en
nokkur ljóð séu að vísu eldri og ekki tilbúin í slaginn fyrr en núna.
„Ég skipti henni í fjóra kafla og leik mér með hugmyndina um tvöfalt
plötualbúm, fjórar hliðar. Eins og venjulega í mínum bókum þvælist ég
úr sveit í borg og aftur til baka, út í heim og geim og læt mig dreyma. Á
fjórðu hliðinni tek ég nokkur plötuumslög sem mér eru kær og spinn í
kringum þau.“
Hann segir ljóðin flest verða til á þann hátt að það leiti eitthvað á
hann; minning, setning, mynd, atburður, ferðalag. „Nú, eða ég upplifi
eitthvað sem snertir mig. Og það þarf ekki að vera merkilegt. Ég reyni
að punkta hjá mér tilfinninguna og set hana í salt, en stundum kemur
ljóðið til mín í heilu lagi, ef svo má segja, og það þarf litlu að breyta og
þá er gaman. En sem sagt, ég reyni að koma þessum tilfinningum eða
myndum í orð, reyni að búa til orðamúsík sem ég er sáttur við. Og ég finn
fljótt hvort þarna er einhver fiskur sem vert er að berjast við og reyna að
draga á land. En stundum koma tittir á land og þá kastar maður bara
aftur. Og það er kannski partur af því að gagnrýna sjálfan sig að reyna
að sjá fallegu fiskana í aflanum og auðvitað hættir manni til að finnast
allur aflinn fagur. En ég er með gott fólk við hliðina á mér sem lætur í sér
heyra ef ég fer út af sporinu. Svo kemur bara í ljós hvað lesendum finnst.
Maður stjórnar því ekki sem betur fer.“ /PF
Skepnur eru vitlausar í þetta
BÓKAÚTGÁFA :: Eyþór Árnason