Fram - 15.01.1930, Blaðsíða 2

2
FRAM
EHistinn er listi sjálfstæðrar æsku!
maöurinn, sem hefir tilheyrt
ílokki þeirra og er varíærnast-
ur, og tvímælalaust var besti
fulltrúi þeirra í bæjarstjórn,
heíir nú \ orðið að víkja
af framboðslista fyrir Þorvaldi
Árnasyni og Gísla Kristjáns-
syni, að jeg ekki tali um, höf-
uðpaurum flokksins, Davíð,
Kjartani og Birni. — Kanské
er þetta af því, að maður þessi
hefir aldrei gert tilraun til þess
að fá bein eða bita úr bæjar-
sjóði og hefir oft verið óþæg-
ur og þrár, þegar hinir vildu
kornast að stalli bæjarsjóðsins.
Margir geta þess til, að foringj-
unurn hafi ekkert verið ósárt
um að bola Gunnlaugi Ivrist-
mundssyni frá formensku í
fjárhagsnefnd og úrbæjarstjórn-
inni, því hann reyndi þar að
verja bæjarsjóðinn eftir bestu
getu fvrir ágengni og eyðslu
foringjanna, enda þótt þeir
stundum gælu ruðst á stallinn
til þess að ná í væna tuggu,
svo sem ,sýnt hefir verið. —
Út af þessu bar fljótt á þvf,
að Gunnlaugur átti ekki sam-
leið með þessurn samherjum
sínum og kqmsi brátt í fulla
nndstöðu við suma þá ógætn-
■ari í fjármálum, og grjeri aldrei
um heilt upp frá því. Þess-
vegna er honúm sparkað nú,
og munu niargir sjá eftir hon-
um úr bæjarstjórn, ekki ein-
göngu jrmsir kjósendur jafnað-
armanna heldur og margir
• sjálfstæðismenn, sem báru fult
traust til hans að því er gætni
i fjármálum snerti. Það er líka
bert af nugvekju Davíðs í
kosningápjesanum, að gætni
og fyrirhyggja er illa sjeð í
herbúðum þeirra, úr því að
best er áð menn lifi eins og.
fuglar himinsins, án allrar um-
' hyggju fyrir morgundeginum
óg framtíðinni. —
X
Gunnl. Kristmundsson
kcnnari
hefir svo sem kunnugt er átt
sæti í bæjarstjórn þessa bæjar
síðán 1922.
Með Iínum þessum ætla jeg
mjer ails ekki að skrifa graf-
skrift hans sem bæjarfulltrúa.
Það ætla jeg fyrverandi flokks-
bræðrum hans að gera við
tækifæri. Það vakti ekki litla
athygli í bænum, þegar það
varð hljóðbært á síðas.tliðnu
hausti að Gunnlaugur hefði
sagt sig úr fíokki jafnaðar-
manna. — Spurningum rigndi
•niður, um hvei ’ástæðan væri,
og tiigáturnar voru; iegio
„Er hann kominn í mótstöðu
við „foringjana“ vegna þess,
að hann. fer jlla í vus,aVÍ. ■ ' . 1
Iskrifstofa ■
83 Sjálfstæðisflokksins er á Birninum. í
1 Sími 238. Sjálfstæðismenn og konur! 1
H Hringið í síma 238 og spyrjið um hvort |
|| þjer sjeuð á kjörskrá. \
„Stefnir“,
fjelag ungra sjálfstæðismanna í Hafnarfirði, hejdurfund
í Bíóhúsinu miðvikudaginn 15. jan. kl. 8 V2 síðd.
Alþingismaður Ólafur Thors
og Gunnar E. Benediktsson, lögfræðingur, tala.
Boðsbrjef frá síðastl. sunnudegi gilda.
Fjelagar „H.imdclls" heimsækja.
Stjörnin.
„Er hann ekki nógu ákveð-
inn socialisti?“
„Er hann of glöggur, gætinn
og samviskusamur til þess,
að eiga samstöðu með full-
trúum ílokksins?“
Þannig voruspurningarnar.—
Flestir bæjarmenn ljetu sig
petta nokkuru skifta hvaða
ílokki sem þeir fylgdu, því
ekki er hægt að neita því, að
margir telja „stórpólitíkina“
ekki nauðsynlega í hverju rnáli,
sem bænum viðkemur. Menn j
eru því yfirleitt ófúsir á að
sætta sig við, að gengið sje á
snið við vel hæfa rnenn þegar j
velja skal fulltrúa í bæjarstjórn,
þótt þeir kunni að eiga ein-
hverjar smávegis yfirsjónir í |
fari sínu, sem snerta „stór-
pólitína". Og Gunnlaugur á þær
eílaust.
Hann er svo heill og sjálf-
stæður í skoðunum, að hann
fylgir þvi jafnan fast, sem hann
álítur sannast og rjettast í
hverju rnáli. Komi það fyrir,
að skoðun hans fari íbágavið
flokkshagsmuni, en styðji heill
fjöldans, lætur hann ekki brjóta
sig á bak aftur. Þessi trúleiki
hans, og skoðanasjálfstæði, mun
hafa orðið honurn að því alits-
falli í augum „foringjanna“, að
þeir töldu nauðsynlegt að losna
við hann — og þeirn tókst
það —. En hver sá flokkur,
sem ekki ber gæfu til að halda
sínum heiðarlegustu mönnum,
vegna ráðríkis og ófrjálslyndis
hlýtur að glata hylli fjöldans.
Því skal ekki neitað, að
Gunnlaugur virtist stundum
osamvinnuþýðari en þörf ger-
ist, til að halda skoðun sinni,
en sá skapbrestur er ekki
stærp en svo, að hver sá
flokkur, sem ekki er gersneydd-
ur öllu frjálslyndi á vel að
kunna með að fara.
Með pví að þoka Gunnl. út
af vettvanginum í óþökk fjölda
bæjarmanna, gefur ílokkurinn
tilefni til aö ætla, að hann í
framtíðinni vilji hafa þá eina
að fulltrúum sínum, sem „for-
ingjarnir“ geta skákað eins og
viljalausum peðum í hverja þá
ófæru, sem dutlungar ílokksins
og eiginhagsmunir hans, kunna
að heimta í það og það sinnið.
Ii. G.
Flokksfundur
sjálfstæðismanna
í gær var prýðilega sóttur
— á annað hundrað manns —.
Rætt var um bæjarstjórnar-
kosningarnar og fieira, og kom
greinilega í ljós óskiftur áhugi
manna fyrir þeim. Erþaðsýni-
legt að sjálfstæðismönnum
eykst fylgi í bænum dag frá
degi, en að sama skapi dofna
vonir A-lista rnanna um rneiri
hluta í bæjarstjórn, og er það
ofur eðlilegt. þegar þess er
gætt, hvernig þeir hafa notað
sjer að völdunum, þau 4 ár,
sem þeir hafa haft rneiri hluta'
í bæjarstjórn. Hafa sjálfstæðis-
menn sjaldan gengið örúggari
til kosninga en einmitt nú.
Fundarmaður.
X
Fiumleiki í blaðamensku.
Alþýðumamma í Reykjavík
spvr dönslui mömmu:
„Eigum við ekki að segja:
vSólarlitlir dagar hjá íhaldinu í
Vestmánnaeyjum núna fyrir
kosningarnar“?
„Er pað gott orð?“ spyr
ðanska rnamma.
„Agætt orð og sigursæltS
„Þá skuluð þið bara segja
það“.
Unginn í Hafnarfirði spyr
reykvísku mömmu:
„Eigurn við ekki að segja
| „sólarlitlir dagar“ hjá íhaldinu í
Hafnarfirði núna fyrir kosn-
ingarnar?"
Reykvíska mamma segir:
I „Okkur gafst það bölvanlega
í Vestmannaeyjum, eigið þiö
ekkert betra?“
„Nei, annað hvort verðum
við að segja þetta, eða ekki
neitt“.
„Nú, jæja. segið þið þá bara
„sólarlitlir dagar“. Það verður
ekki verra en í Vestmanna-
eyjum“.
Aðalfundur
VM.F.
Hafnarfjarðaralþýðublaðskálf-
urinn skýi'ir frá þeim fundi
} í gær.
Er ógurlegur vindur í því
yfir fjárhagsafkomu fjelagsins.
Þeir voru hnípnari „Hlif“-verj-
ar hjerna um árið, þegar Gísli
Kristjánsson hafði gloprað
öllum fjelagssjóðnum niður í
„rúsínuskúiíu“ verzlunarinn-
ar sælu. —
Blaöinu láist alveg að geta
þess, að ekki voru nerna einar
40 sálir á fundinum, og
af þeim fjekk Gísli ekki nema
4 atkvæði í formannssætið.
Aumingja Gísli! Skyldu „Hiíf“-
verjar hafa óttast, að hann
glopraði þeirn rneð húð og
hári niður í einhverja „skúff-
una“, sem þeim skyti aldrei
upp úr frarnar? Hver veit. Eitt
er vfst, að óbeit höfðu þeir á
honum „fuglinum“ þeim. —
Ábyrgðarmaður:
Sigurður Kristjánssón.
Hf. Prentsmiðja Hafnarfjarðar.