Bæjarbót - 01.03.1987, Blaðsíða 8

$

Óháð flokkadrætti
Forsœtisráðherra í Bœjarbótarviðtali:
,,Atvinnumálin eru alltaf
næst mínu
skapi“
—„Skaði fyrir kjördæmið að hafa ekki
haft framsóknarmann á þingi á
yfirstandandi kj örtímabili‘ ‘
Tæplega fer á mllli mála að
Steingrímur Hermannsson er
áhrifamesti stjórnmálamaður á
Islandi nú um stundir. Hann
hefur gegnt ráðherrastörfum
næstum óslitið síðan 1978.
Síðustu sjö árin hefur hann
gegnt tveimur lykilembættum í
íslensku þjóðlífi. Árin
1980-1983 var hann sjávarút-
vegsráðherra í stjórn Gunnars
Thoroddsen og forsætisráð-
herra hefur hann verið síðan
1983. Framsóknarmenn og
reyndar andstæðingar hans í
pólitíkinni, kalla hann „þunga-
vigtarmann“ íslenskra stjórn-
mála og í skoðanakönnunum
hefur hann notið mests álits
meðal aðspurðra, þegar spurt
var um hylli núverandi stjórn-
málaleiðtoga. Stjarna Stein-
gríms hefur líklega aldrei skinið
skærar á himni stjórnmálanna
en nú. Því hlýtur það að vera
framsóknarmönnum umhugs-
unarefni,hve veik staða flokks-
ins er, eða hefur verið, sam-
kvæmt skoðanakönnunum að
undanförnu. Greinilegt er að
Steingrímur hefur metið málin
svo að Framsóknarflokkurinn
hafi ekki beitt sér sem skyldi í
þéttbýlustu kjördæmunum, auk
þess sem flokknum hefur sviðið
undan þingmannsleysinu í
Reykjaneskjördæmi, næst fjöl-
mennasta kjödæmi Iandsins.
Hann er því í framboði hér og
,,nú stefnum við framsóknar-
menn að tveimur þingmönnum
hér í þessu kjördæmi“ eins og
hann orðaði það nýlega í viðtali
við Bæjarbót, sem birtist hér á
eftir.
Andstœðingar þínir segja þig
hafa vegið ómaklega að þing-
mönnum Reykjaneskjördœmis,
þegar þú sagðir þá hafa staðið
sig illa í málefnum fiskvinnslu
og útgerðar á Suðurnesjum á
liðnum árum. Geturðu útskýrt
nánar hvað þú áttir við.
„Þarna kemur nokkur mis-
skilningur fram. Ég nefndi ekki
þingmennina hér sérstaklega.
Ég lýsti þeirri staðreynd, að ef
sjávarútvegur á Vestfjörðum
hefði þróast eins og hann hefur
óneitanlega þróast hér, þá hefði
okkur þingmönnum Vest-
fjarða varla verið fært að sýna
okkur þar. Þetta finnst mér vera
staðreynd. Ég skal ekkert um
það segja hvort þetta er þing-
mönnunum hérna að kenna eða
öðru, þarna spilar margt inn í.
Staðreyndin er að héðan hafa
flust þúsundir tonna í kvóta og
það er mjög mikið áhyggjuefni.
Mér þykir hálfleitt að þing-
mennirnir tóku þetta svona
nærri sér, því ég mun leggja
áherslu á gott samstarf á milli
þingmanna um lausn svona
vandamála, eins og ætíð hefur
verið á milli þingmanna vestur á
fjörðum.“
Nú hafið þið framsóknar-
menn, fyrst þú, formaður
flokksins, og síðan varafor-
maðurinn, Halldór Ásgrímsson,
farið með sjávarútvegsmálin
samfellt síðan 1980. Var það
ekki íykkar verkahring að sjá til
þess að hér væri rekinn blóm-
legur sjávarútvegur, sem nyti
fulls jafnréttis á við aðra lands-
hluta?
„Sjávarútvegsráðherra vinn-
ur auðvitað ekki fyrir einn
landshluta frekar en annan. í
góðri samvinnu við útgerðar-
menn og fiskvinnslufólk ber
honum að skapa nauðsynlegan
grundvöll og það tel ég okkur
báða hafa gert. Ég minni líka á
að Kjartan Jóhannsson, þing-
maður þessa kjördæmis, var
sjávarútvegsráðherra 1978 - 79
og hóf þá ákveðnar hagræð-
ingaraðgerðir, sem fólust í því
að fækka fiskvinnslustöðvum,
en styrkja og efla aðrar. Einnig
gerðist ýmislegt jákvætt í minni
tíð sem ráðherra sjávarútvegs-
mála. Til dæmis leyfði ég inn-
flutning fiskiskipa hér á Suður-
nesin og í Hafnarfjörð. Eftir
þann tíma hefur þeim svo
fækkað. Á þessum árum átti ég
ágætt samstarf við fólk hér. Um
vertíðina kom ég hér og gerði
mér far um að kynna mér
aðstöðuna sem allra best. Ég
hef ekki heyrt nein einstök
dæmi nefnd, þar sem hægt er
að segja að ákvarðanir hafi
verið teknar á móti Suður-
nesjunum í minni tíð. Nú er
kvótinn helsta deiluefnið. Ég
hef margsinnis sagt að ég er ekki
kvótamaður, en staðreyndin er
sú að LÍÚ og samtök sjómanna
hafa samþykkt að fá yfir sig
kvóta með miklum meirihluta
atkvæða, jafnt Suðurnesja-
manna sem annarra. Ég tel að
sjávarútvegsráðherra, hvar í
flokki sem hann er, sé ófært að
ganga gegn heildarsamtökum
sjávarútvegsins.“
Nú hefur þú verið þingmaður
Vestfirðinga í 16 ár samfellt.
Þar vestra fœkkar fólki stöðugt.
Hvað hafið þið þingmenn Vest-
firðinga gert til að stöðva fólks-
flóttann þaðan?
„Ég tel að við höfum alltaf
gert það, sem á hverjum tíma
hefur verið talið mikilvægast.
Vegakerfið hefur verið stór-
bætt, sjálfvirkur sími er kominn
á alla bæi. Við höfum staðið að
því að byggja upp heilsugæslu-
stöðvar, bæði H1 og H2 í sam-
ræmi við lögin frá 1973. Oft hef
ég heyrt frekar deilt á að Heilsu-
gæsuíustöðin og Sjúkrahúsið á
Isafirði séu fullstórar bygging-
ar! Margt fleira mætti tína til.
Varðandi sjávarútveginn höfum
við lagt mikla áherslu á að
styrkja fyrirtækin á hverjum
stað. Vestfirðir eru ólíkir
Suðurnesjum að því leyti að þar
er einangrun meiri. Á Suðureyri
voru t.d. tvö frystihús, annað
fór á hausinn og hitt átti í erfið-
leikum. Þar greip Samvinnu-
hreyfingin inn í, ásamt heima-
mönnum, til bjargar. Það hefur
ekki síst komið í minn hlut að
greiða götu þeirra manna, sem í
þessu hafa staðið og aðrir þing-
menn hafa svo sannarlega lagt
lóð sín á vogarskálina. Nú er
komið eitt öflugt fiskvinnslu-
fyrirtæki á hvern fjörð á Vest-
fjörðum, nema ísafirði, þar eru
þau fleiri.“
Er hugsanlegt að einhverjar
ákvarðanir sem teknar voru
Vestfirðingum til hagsbóta hafi
verið á kostnað Suðurnesja-
manna, t.d. varðandi uppbygg-
ingu frystihúsanna og skipa-
flotans?
„Það má segja að það hafi
kannski helst orðið fyrst eftir að
Framkvæmdastofnun var sett á
fót 1971. Til að byrja með voru
Byggðasjóði takmörkuð við
svæði sem liggur utan Þorláks-
hafnar og Akraness, ef lína væri
dregin þar á milli. Þetta skýrist
einfaldlega af miklum fólks-
flutningum til Suðvesturhorns
landsins. Þeirri þróun vildu menn
snúa við. Sem betur fer var svo
hægt að breyta þessum reglum,
þegar vissu jafnvægi hafði verið
náð. Síðan hefur Byggðastofn-
un ekkert síður lánað til þessa
svæðis, eins og fjölmörg dæmi
sanna. Nei, ég fæ ekki séð að
uppbyggingin á Vestfjörðum sé
á nokkurn hátt á kostnað ann-
arra landshluta, að minnsta
kosti ekki í seinni tíð, eins og ég
gat um að framan.“