Gríma - 01.09.1942, Blaðsíða 45

Gríma]
SÖGUR UM SVIPI
43
f. Svipir Árna og Theófíusar.
[Handrit Jóns Jakobssonar að Arbæ á Tjörnesi. Sögn föður
hans, Jakobs Jónssonar, en honum sagði Guðrún, kona Magn-
úsar á Ketilsstöðum.]
Bóndi sá bjó langa tíð á Fjöllum í Kelduhverfi,
er Gottskálk hét Pálsson. Þótti hann merkur maður
á sinni tíð. Hann átti 14 börn, sem á legg komust, og
gátu 11 þeirra afkomendur, enda er fjöldi fólks víða
um land frá Gottskálki kominn. — Tveir af sonum
Gottskálks hétu Arni og Theófílus; voru þeir fulltíða
menn, er saga þessi gerðist. Einn vetur á jólaföstu,
eða rétt fyrir hana, voru þeir sendir kaupstaðarferð
til Húsavíkur. Voru þeir gangandi og báru vöru sína,
svo sem þá var siður á vetrum, enda var þá veðrátta
hörð, kafald og ófærð; urðu þeir að fara fyrir Tjörnes,
og er sú leið bæði löng og ógreiðfær, þegar mikið
fennir.
Segir ekki af ferðum þeirra bræðra fyrr en þeir
höfðu lokið erindum sínum á Húsavík og voru komn-
ir á heimleið. Sóttist þeim ferðin seint norður eftir
nesinu, enda var færð afar erfið og veðurvonzka mik-
il, en þeir höfðu þunga bagga að bera. Komu þeir að
Ketilsstöðum að aflíðanda degi og báðu að gefa sér
að drekka. Settust þeir á stóra kistu í bæjardyrunum,
á meðan drykkurinn var sóttur; leystu þeir ekki af
sér baggana, heldur hölluðu sér með þá á bakinu upp
að veggnum. Þegar þeir höfðu drukkið nægju sína,
héldu þeir áfram ferðinni og ætluðu sér að ná norður
á Torfubæina, Máná eða Valadal, til gistingar. — Á
Ketilsstöðum bjó þá Magnús nokkur Guðmundsson,
en kona hans hét Guðrún og var dóttir Benjamíns
sterka Jónssonar á Isólfsstöðum. Hún var skyggn og
sá margt, sem öðrum var dulið.