Gríma - 01.09.1942, Blaðsíða 65

Gríma]
DRAUGASÖGUR
63
kálfurinn nærri dauður, og varð að taka hann undir
eins og skera hann.
Út úr bæjargöngunum í Hleiðargarði er kofi, sem
kallaður er Skottukofi; hafa menn talið, að Skotta
haldi til í honum. Kofinn er nú mjög hrörlegur orðinn
og kominn að falli. — Vorið 1913 var Kári Guð-
mundsson, sem nú býr á Klúkum, nokkra daga í
Hleiðargarði og gekk þaðan til spurninga að Saurbæ.
Var þetta rétt um miðjan maímánuð. Seint á kvöldi í
skuggsýnu gekk hann inn í bæinn, en göngin eru löng
og krókótt, svo að hann villtist inn í dyrnar á Skottu-
kofa. Þá stóð Skotta þar inni og var að snúast eitt-
hvað við vesturvegginn. Hún var á hæð við 12—13
ára stelpu, heldur grönn, með mórauða skotthúfu á
höfði; andlitið var afar ófrítt, langt á milli augna og
nefið mjög langt. Hún var í dökkmórauðri treyju og
eins litu pilsi, sem náði rétt ofan á hné. — Skotta leit
snöggvast við Kára, skældi sig og hvarf inn í vegginn.
c. Reimleiki í Munkaþverár-beitarhúsum.
[Eftir handritum Magnúsar Jóhannssonar á Ytra-Kálfskinni og
Stefáns Jónssonar bónda á Munkaþverá.]
Beitarhús frá Munkaþverá, sem nú eru niður lögð
fyrir nokkru, stóðu á hjalla framan í Þveráröxl á
Tungum. Húsin voru þrjú saman, og var hlaða við
tvö þau nyrðri, en hey við það syðsta. Sagt er, að
stundum hafi orðið vart reimleika í beitarhúsunum,
og áttu tildrögin að hafa verið þau, að einn vetur, er
gefið hafði verið mest af heyjum, en frosin þekjan
stóð, hafi hún fallið ofan á beitarhúsamanninn og
orðið honum að bana. Eftir það hafði svipur hans
verið á sveimi í húsunum. — Árið 1870 var vinnu-
maður á Munkaþverá Jóhannes Jóhannesson, — síð-