Gríma - 01.09.1942, Blaðsíða 80

78
SKRÍMSLASÖGUR
[Gríma
lítið eður ekki af veiði sinni og þótti gott að forða
sér sem fyrst.
c. Skrímslið í Sviðnum.
[Eftir hdr. Gísla Konráðssonar.]
Það var um haustið 1851, að Bergsveinn, sonur
Olafs bónda í Sviðnum, 13 vetra, var sendur í sker
þau, er Strákar heita; sá hann þar eitthvað svartleitt,
nær samlitt þanginu, niðri á hleinunum; hann fýsti
að vita, hvað það var, og hljóp að því, en er það sá
hann, stóð það upp og fór undan hæglega; hann fór
hraðara, náði því og sló ofan á hrygg þess með hrífu-
skaftsbroti, er hann hafði í hendi. Hrökk það þá und-
an og í sjóinn. Lýsti hann því svo, að það væri svart-
leitt, með dindil viðlíka og kindarrófu, viðlíka stórt
og meðalstór hundur, en nokkru digrara, á lágum fót-
um, mjög lubbalegt, stóreygt, en hann kvaðst eigi séð
hafa, hvort eyru eða horn lítil stóðu úr hausi þess.
Eigi sá hann heldur glöggt, hvernig skolturinn var
lagaður. Var getið til, að þetta væri f jörulalli, er kall-
aður er og oft er sagt að vart hafi orðið við hér í eyj-
um, og sagt er að sé glettinn við sauðfé um fengitíma
helzt. En eigi er þess getið, að hann hafi orðið hand-
samaður.
*
d. Skrímslið á Garðsskága.
[Handrit Sigurðar Sumarliðasonar skipstj. á Akureyri 1906.
Sögn Sumarliða Olafssonar föður hans, en honum sagði Helgi
Helgason.]
Helgi Helgason bóndi á Lambastöðum í Garði var
vanur að liggja fyrir tófu, einkum á haustin, ýmist í
Heiðinni fyrir ofan Garðinn eða niður í fjörum. í
það skipti, sem hér um ræðir, lá hann utast á Garðs-