Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1990, Blaðsíða 3

Ásgerður Ingimarsdóttir:
VIRKIR DAGAR
Skammdegið er að baki - daginn
lengir - við skrifstofufólkið
komum orðið heim í björtu. Innst í
hugskotinu er ég farin að hugsa um
vorið og hvort og hvenær laukamir,
sem ég potaði niður í haust, muni nú
líta dagsins ljós, ekki of snemma, en
heldur ekki of seint.
I málefnum fatlaðra er alltaf
eitthvað að gerast, þó okkur finnist
kannski ekki stórtíðindi á ferðinni
nema endrum og eins, ef til vill er líka
jöfn og sígandi barátta með fleiri
sigrum en ósigrum affarasælust.
Húsnæðismál hafa verið mikið í
brennidepli, ekki síst húsnæðis-
mál mikið fatlaðra einstaklinga. V onir
hafa glæðst um að e.t.v. gerist eitthvað
í þeim málum með samvinnu samtaka
fatlaðra, verkalýðsforystunnar og
ríkisvaldsins. Hin baráttan fyrir hús-
næði fyrir öryrkja almennt, heldur
alltaf áfram - við þann fjölda eykst
stöðugt og oft finnst manni að hægt
miði, en alltaf mjakast þó í áttina. Við
vitum öll að biðlistar tæmast aldrei,
en okkar vonir eru kannski bundnar
við það, að hægt verði að sinna þörfum
þeirra, sem verst eru settir og hafa
beðiðúrlausnarsinnamálaalltoflengi.
Þolinmæði er það sem þetta fól k verður
endalaust að sýna - en stundum fær
það líka umbun fyrir þolinmæðina.
Nú eygjum við að leyst verði mál
þeirra, sem lent hafa í slysum og
eru vistaðir hingað og þangað um
landið. Tuttugu manna hópur - mest
ungt fólk - getur nú horft fram á bj artari
tíma. Að Reykjalundi mun rísa eitt
heimili fyrir þetta fólk og annað við
Grensás. Sjálfsagt verður alltaf deilt
um hvar staðsetja skuli slík heimili,
en fyrir mestu er, að það verður farið
að reisa þau og engar tafir og misklíð
mega tefja þetta þarfa verk. - Við
viljum ekki lengur horfa á vonleysi
hlaðast upp í kringum þetta fólk.
Og nú er stjómarnefnd um mál-
efni fatlaðra að setjast niður og
úthluta þessum 200 milljónum, sem
eru í framkvæmdasjóði - nákvæmlega
sömu krónutölu og í fyrra. Þessir
peningar eiga að skiptast á óteljandi
staði um allt land. Þetta er erfitt og
óvinsælt starf eins og fjárúthlutanir
Ásgerður Ingimarsdóttir.
eru yfirleitt. Svæðisstjómir reyna að
forgangsraða, en það er svo ótal margt
sem þarf að gera og maður getur ekki
varist þeirri hugsun hvað uppbygging-
in gengi hraðar, ef sjóðurinn hefði
fengið það fjármagn, sem honum ber
og þó segir rikisvaldið að hann hafi
verið skertur minnst allra sjóða. Við
eigum sjálfsagt að vera ánægð með
það, en við erum það bara ekki og
öfundumst auðvitað yfir ýmsu, sem er
á fjárlögum, sem okkur finnst skipta
minna máli. Við erum nú bara
mannleg. Eg var að horfa á fréttimar
áðan. Veitingastaðir í Reykjavík og
nágrenni fá á þrettándu milljón króna
um eina helgi frá viðskiptavinum
sínum fyrir mat, vín og skemmtiatriði.
Fyrir slíka upphæð mætti leysa mál 6
fjölfatlaðra einstaklinga - eitt hús fyrir
sambýli. Svona hugsun læðist fram
og er ég þó ekki á móti því, að fólk geri
sér glaðan dag.
Eg sótti ágætis þing um slysavamir
á sl. hausti. Þessi þing, sem ég
hef sótt, fleiri en eitt, eru alltaf góð og
fróðleg. I haust var sem endranær
fjallað m.a. um umferðarslys og einnig
var rætt um ofbeldisslys. Um þetta
voru góðar, fræðandi og raunsæjar
umræður. Þó vakti eitt furðu mína og
hefur reyndar gert áður. Áfengi er
yfirleitt ekki nefntánafn.Sábölvaldur,
sem orsakar svo mikinn hluta slysa, er
ekki nefndur. Ég veit ekki hvað veldur.
Það er svo mikið rætt um tóbaksvamir
og skaðsemi tóbaks, en í kringum
áfengi er farið eins og köttur í kringum
heitan graut. Ég herti nú samt upp
hugann, nefndi það, að við vissum
auðvitað öll að áfengi væri orsök svo
óteljandi slysa, hverju nafni sem þau
nefndust. Mikil ósköp, þessu var
samsinnt, en samt er einh ver tregða að
ræða þetta af fullri hreinskilni. Ég
fékk samt dyggan stuðning frá einum
ágætum héraðslækni. Þetta verður að
breytast - það er ekki hægt að ganga
framhjá þessari staðreynd og skiptir
þá ekki máli, hvar í flokk menn skipa
sér í þessum málum.
Nú er búið að skipa nefnd til að
endurskoða lögin um málefni
fatlaðra. Hún er að reyna að koma sér
niður á kostum og göllum þessa
viðamikla lagabálks. En óneitanlega
hefur margt gerst, síðan þessi lög tóku
gildi og margt af hinu góða. En það er
nauðsynlegt að skoða stöðuna eins og
hún er í dag. Og við höldum áfram
mót hækkandi sól. Laukamir sem við
setjum niður, skila sér aftur á björtum
dögum - blóm gægjast úr mold. Þau
fræ, sem við sáum, þó ekki sé í stórum
mæli, skila sér aftur. Það sem virðist
e.t.v. örlítið fræ, getur orðið að stóru
tré, sem breiðir út limið, nær yfir stórt
svæði og veitir skjól og yl.
Ásgerður Ingimarsdóttir.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
3