Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1990, Blaðsíða 24

Tryggvi Friðjónsson tekinn tali
Frá alþjóðadegi fatlaðra. Tryggvi veitir hér Þóri B. Guðjónssyni og
Steindóri Björnssyni viðurkenningu fyrir störf í tengslum við landssöfnun
Sjálfsbjargar.
Ritstjóra þótti tilvalið að eiga
orðastað við Tryggva Friðjónsson,
framkvæmdastjóra Sjálfsbjargar
landssambands fatlaðra, en áður
deildarstjóra í félagsmálaráðuneyt-
inu. Víða var komið við, en megin-
málið að hlýða á viðhorf þess sem
setið hefur báðum megin við borðið
í þessum málum.
Eg bið hann fyrst að segja nokkur
deili á sér.
Eg er fæddur í Reykjavík 12. júlí
1955 og hef búið hér allan aldur minn
utan tveggja ára í æsku. Faðir minn
hét Friðjón Þórarinsson (lést 1975)
verkamaður. Móðirmín heitirFanney
Tryggvadóttir, skrifstofumaður.
Ég er kvæntur Kristbjörgu Leós-
dóttur hjúkrunarfræðingi og eigum
við tvær stúlkur, 7 og 3ja ára.
Hvað menntun varðar lauk ég stúd-
entsprófi frá aðfaramámi Kennarahá-
skóla Islands 1978. Af frekara námi
varð ekki.
Ég hóf störf í fjármálaráðuneytinu
1979 og starfaði þar fram á mitt ár
1986, lengst af sem launaskrárritari í
launadeild ráðuneytisins.
1. júlí 1986 hóf ég störf í félags-
málaráðuneytinu og starfaði þar, þar
til ég hóf störf hjá Sjálfsbjörg, l.s.f. í
sept. sl.
Nú er mér kunnugt um að starf þitt
hjá félagsmálaráðuneytinu tengdist
málefnum fatlaðra. Segðu mér með
hvaða hætti þessi tengsl voru?
Það má eiginlega segja að ég hafi
tengst málefnum fatlaðra töluvert fyrr
eða á árinu 1983 og þá sem starfsmaður
launadeildarfjármálaráðuneytisins.A
því ári fluttust margar sjálfseignar-
stofnanir af daggjöldum yfir á föst
fjárlög. Jafnhliða þessari breytingu
fluttust launagreiðslur þessara stofn-
ana til launadeildar fjármálaráðuneyt-
isins og kom það í minn hlut að annast
um launagreiðslur til starfsmanna
þessara stofnana. Hafði ég umsjón
með launagreiðslum allt þar til að ég
hóf störf í félagsmálaráðuneytinu.
Stöðuheiti mitt þar var deildarstjóri
fjármáladeildar, þ.ám. voru tjármál
vegna málefna fatlaðra í minni umsjá,
allt frá fjárlagagerð til staðfestingar
ráðningarsamninga og greiðslufram-
lag til rekstrar. I minni vörslu var
Framkvæmdasjóður fatlaðra. Hafði ég
umsjón með að aflokinni úthlutun
stjórnarnefndar málefna fatlaðra í
samstarfi við félagsmálaráðuney tið og
fleiri aðila að byggja, kaupa og breyta
húsum til nota fyrir fatlaða víða um
land.
A þessum árum og raunar allar
götur frá 1980 verður gjörbylting í
málefnum fatlaðra og þá fyrst og
fremst þroskaheftra. Höfðu því lögin
um aðstoð við þroskahefta 1979 og
síðar lögin um málefni fatlaðra 1983,
ásamt alþjóðaári fatlaðra 1981 og bar-
áttu samtaka fatlaðra á þessum árum
vissulega mikla þýðingu til að stuðla
að bættum hag fatlaðra.
A umliðnum árum hefur mikil
áhersla verið lögð á uppbyggingu sam-
býla og verndaðra vinnustaða. Ég tel,
og er langt frá því trúi ég einn um þá
skoðun að tímabært sé að staldra við
ogbreytaáherslum. Égtel að verulega
eigi að hægja á uppbyggingu sambýla,
og alls ekki eigi að ráðast í kaup á
fleiri húsum af hefðbundinni gerð,
þ.e. einbýlishúsum í grónu hverfunum,
í mörgum tilvikum komnum til ára
sinna. Oft á tíðum hefur verið um að
ræða stór og dýr hús sem hafa orðið
enn dýrari þegar nauðsynlegar lagfær-
ingar og breytingar hafa verið gerðar.
Það hentar e.t.v. ákveðnum hópi fatl-
aðra að búa í slíku nábýli. Almennt
held ég að svo sé þó ekki. Því langar
mig að geta hér sérstaklega, frum-
kvæðisSvæðisstjómarSuðurlands um
málefni fatlaðra nú í samstarfi við
Hússjóð Öryrkjabandalags Islands. Nú
þegar hefur risið hús á Selfossi fyrir
tilstuðlan þessara aðila. Um er að ræða
hús með nokkrum sjálfstæðum íbúð-
um. Ibúunum er séð fyrir nauðsyn-
legri aðstoðfrástarfsmönnum svæðis-
stjórnar, að öðru leyti er um að ræða
sjálfstæða búsetu. íbúamir sækja síðan
vinnu á almennum vinnumarkaði eða
á vernduðum vinnustað. Ég tel að
með tilkomu þessara íbúða hafi verið
stigið mikilvægt skref í þróun húsnæð-
ismálafatlaðra. íbúðarhúsnæði þessar-
ar tegundar getur hentað stórum hópi
fatlaðra og ekkert síður hreyfihömluð-
um, því þar er byggt frá grunni með
þarfir ákveðins hóps í huga.
Hvað fjármögnun varðar hefur hún
hvílt á framkvæmdasjóði fatlaðra á
umliðnum árum. Sjóðurinn hefur því
miður verið skertur ár frá ári þrátt fyrir
tilraunir félagsmálaráðherra og sam-
taka fatlaðra til að koma í veg fyrir
slfkt. Ég tel því einnig tímabært að
endurskoða afstöðuna til áframhald-
andi tilveru sjóðsins. Eins og þetta er
nú, er verið að bítast um þessa peninga,
umsóknir allt að 4 sinnum hærri en
24